Węzeł płaski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Węzeł płaski

Węzeł płaski zwany również prostym lub prostym niezabezpieczonym (nazwy te używane są również dla innego węzła, zob. węzeł prosty[potrzebny przypis]) – węzeł stosowany do łączenia dwóch lin - także o różnych grubościach. Dobrze działa na grubych i sztywnych linach. Stosowany w żeglarstwie; w makramie znany jest jako węzeł Józefiny.

Przy łączeniu lin o zdecydowanie różnych charakterystykach, końcówki powinny być zabezpieczone półsztykami i opaskami. Nosi wtedy nazwę prosty zabezpieczony lub płaski zabezpieczony.

Przy błędnym wiązaniu tworzy się węzeł krzyżowy, który może rozwiązać się pod obciążeniem.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Gańko, Jerzy Dziewulski: Jachtowe roboty bosmańskie. Warszawa: 1978.
  • Wacław Sonelski: Sztuka wiązania węzłów. Katowice: STAPIS, 1995. ISBN 83-85145-66-4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]