Władimir Komarow (kosmonauta)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władimir Komarow
Владимир Михайлович Комаров
ilustracja
pułkownik lotnictwa pułkownik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

16 marca 1927
Moskwa

Data i miejsce śmierci

24 kwietnia 1967
obwód orenburski

Przebieg służby
Lata służby

1945–1967

Siły zbrojne

Armia Radziecka

podpis
Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonej Gwiazdy
Znaczek pocztowy upamiętniający pierwszy lot Komarowa

Władimir Michajłowicz Komarow (ros. Владимир Михайлович Комаров, ur. 16 marca 1927 w Moskwie, zm. 24 kwietnia 1967 w obwodzie orenburskim) – radziecki kosmonauta, inżynier, pułkownik lotnictwa. Dwukrotny bohater Związku Radzieckiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Moskwie, z pochodzenia Rosjanin. Od 1945 służył w Armii Radzieckiej. Po ukończeniu wstępnej szkoły lotniczej, w 1949 ukończył Batajską Wojskową Szkołę Pilotów im. A.K. Sierowa. Służył następnie jako pilot myśliwski. W 1959 z wyróżnieniem ukończył studia na Lotniczej Akademii Technicznej im. Nikołaja Żukowskiego.

Od 7 marca 1960 przygotowywał się do lotów kosmicznych w składzie 1. oddziału kosmonautów (WWS 1), którego był naczelnikiem. Brał udział w dwóch lotach kosmicznych. Według dawnego nauczyciela akademickiego Gagarina, Siergieja Biełocerkowskiego, Komarow był poważnie brany pod uwagę jako kandydat do pierwszego lotu w kosmos, ale „członek jego dalszej rodziny był wówczas represjonowany”[1]. Pierwszy raz 12/13 października 1964 dowodził pierwszym wieloosobowym statkiem kosmicznym Woschod 1. Lot trwał 24 godziny, 17 minut i 3 sekundy. Za drugim razem leciał pierwszym z serii nowych statków kosmicznych Sojuz 1, start nastąpił 23 kwietnia 1967 i lot trwał ponad dobę. W trakcie lotu borykał się z problemami technicznymi, a podczas lądowania zawiodły spadochrony modułu lądującego Sojuza, który nie posiadał już żadnych innych możliwości zmniejszenia prędkości opadania, co zakończyło się śmiercią kosmonauty po uderzeniu kapsuły w ziemię 24 kwietnia 1967 (o godzinie 3:22 czasu UTC), koło wsi Karasuk w rejonie adamowskim, obwodzie orenburskim.

Komarow został pochowany na Cmentarzu przy Murze Kremlowskim w Moskwie. Jego imieniem nazwano planetoidę (1836) Komarov, krater na Księżycu, a także wiele obiektów w ZSRR. W okresie od 28 kwietnia 1967 do 18 grudnia 1992 jego imię nosiła jedna z warszawskich ulic (obecnie ul. Wołoska)[2]. Do 1990 był też patronem ulicy w Częstochowie (obecnie ul. Prądzyńskiego), a do 2017 roku ulicy w Białymstoku (obecnie ul. Jana Heweliusza).

Podobnie jak inni radzieccy kosmonauci, Komarow za pierwszy lot kosmiczny został uhonorowany 19 października 1964 tytułem Bohatera Związku Radzieckiego, a drugim pośmiertnie 24 kwietnia 1967. Odznaczony był kilkukrotnie Orderem Lenina, Orderem Czerwonej Gwiazdy i innymi odznaczeniami, a także tytułem bohatera pracy Demokratycznej Republiki Wietnamu.

Wykaz lotów[edytuj | edytuj kod]

Loty i starty kosmiczne, w których uczestniczył Władimir M. Komarow
Lp. Data startu Statek kosmiczny Data lądowania Funkcja Czas trwania
1 12 października 1964 Woschod 1 13 października 1964 Dowódca 1 dzień 17 minut i 3 sekundy.
2 23 kwietnia 1967 Sojuz 1 24 kwietnia 1967 Dowódca 1 dzień 2 godziny 47 minut i 52 sekundy

Łączny czas spędzony w kosmosie – 2 dni 3 godziny 4 minuty i 55 sekund

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jamie Doran, Piers Bizony: Gwiezdny bohater. Prawda i legenda o Juriju Gagarinie. Warszawa: Prószyński i S-ka, 1998, s. 76. ISBN 83-7469-349-5.
  2. Ulica Wołoska na Warszawawikia. [dostęp 25 maja 2015].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]