Władimir Mieszczeriakow
| |
| Data i miejsce urodzenia |
11 kwietnia?/23 kwietnia 1885 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Konsul Generalny ZSRR w Wolnym Mieście Gdańsku | |
| Okres | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Władimir Mieszczeriakow, Vladimir Meschtscheriakoff, ros. Владимир Николаевич Мещеряков (ur. 11 kwietnia?/23 kwietnia 1885 w Raskazowie guberni tambowskiej – zm. 1946 w Moskwie) – radziecki polityk, funkcjonariusz partyjny, urzędnik konsularny i dyplomata.
Urodził się w rodzinie zarządzającego szpitalem w Tambowie. Po ukończeniu szkoły Władimir wstąpił na Petersburski Instytut Politechniczny. W 1905 stał się członkiem partii bolszewickiej. Za działalność rewolucyjną został aresztowany i uwięziony, najpierw w „Krestach”, a następnie w twierdzy Schlisselburg, gdzie odbyła się rozprawa sądowa. W jej wyniku został skazany na stałe zesłanie na Syberię. Na zesłaniu przebywał do 1911, a następnie uciekł z kraju i udał się do Paryża. Tu spotkał się z Leninem. Po rewolucji lutowej wrócił do Piotrogrodu. Po rewolucji październikowej mianowano go sekretarzem i członkiem kolegium Ludowego Komisariatu Rolnictwa (Народный Комиссариат Земледелия РСФСР). W styczniu 1919 KC Partii mianował komisarzem Ludowego Komisariatu Rolnictwa Ukr.SSR. W 1921 Mieszczeriakow był sekretarzem Komitetu Partii guberni symbirskiej, a w 1922 mianowany zastępcą szefa Głównego Zarządu Edukacji Politycznej (Главполитпросвет – Главное управление политического просвещения) i członkiem kolegium Ludowego Komisariatu Oświaty (Народный комиссариат просвещения РСФСР).
W kolejnych latach pełnił funkcje w służbie dyplomatycznej w poselstwach we Francji (1930), Szwecji (1930) i I sekretarza poselstwa w Norwegii (1931-1935), oraz konsula generalnego w Wolnym Mieście Gdańsku (1935-1937).
Od 1937 pracował w KC Partii. Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie.