Przejdź do zawartości

Władimir Tatarczuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władimir Tatarczuk
Владимир Татарчук
Pełne imię i nazwisko

Władimir Iosifowicz Tatarczuk

Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1966
Matrosowo

Wzrost

170 cm

Pozycja

pomocnik/napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1983–1984 SKA Karpaty Lwów 12 (0)
1984 Dynamo-d Kijów ? (?)
1985 FSzM Moskwa 4 (1)
1985–1994 CSKA Moskwa 197 (42)
1992–1994 Slavia Praga 47 (8)
1994 CSKA Moskwa 8 (0)
1995 Ittihad FC ? (?)
1996 Dinamo-Gazowik Tiumeń 11 (3)
1997 FK Tiumeń 20 (0)
1998–1999 Lokomotiw Niżny Nowogród 56 (2)
2000 Sokoł Saratów 5 (1)
2000 Metałłurg Krasnojarsk 6 (?)
2001 Liepājas Metalurgs 19 (2)
2002 FK Szatura ? (?)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1983–1984  ZSRR U-18 ? (?)
1987–1988  ZSRR olimpijska 10 (0)
1987–1991  ZSRR 9 (1)
1992–1994  Rosja 7 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2002–2003 SDJuSzOR CSKA Moskwa (asystent)
2003 Krasny Oktiabr Moskwa
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Seul 1988 piłka nożna

Władimir Iosifowicz Tatarczuk (ros. Владимир Иосифович Татарчук, ukr. Володимир Йосипович Татарчук, Wołodymyr Josypowicz Tatarczuk; ur. 25 kwietnia 1966 w miejscowości Matrosowo, w obwodzie magadańskim, Rosyjska FSRR) – rosyjski piłkarz pochodzenia ukraińskiego, grający na pozycji pomocnika, a wcześniej napastnika, reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Urodził w obwodzie magadańskim, gdzie jego ojciec pracował jako górnik. Kiedy miał 4-lata rodzina wróciła na Ukrainę, do Włodzimierza Wołyńskiego, gdzie Tatarczuk rozpoczął treningi w miejscowej szkole piłkarskiej. Stamtąd przeniósł się do Internatu Sportowego we Lwowie. W 1983 zadebiutował w składzie SKA Karpat Lwów. W sezonie 1984 występował w drużynie rezerwowej Dynamo Kijów, skąd powrócił do Lwowa. W ramach odbywania służby wojskowej został oddelegowany do CSKA Moskwa. Na początku bronił barw FSzM Moskwa, a potem został podstawowym piłkarzem CSKA. Po rozpadzie ZSRR wyjechał za granicę i bronił barw czeskiej Slavii Praga. Po wygaśnięciu kontraktu wrócił do CSKA, by następnie wyjechać do Arabii Saudyjskiej, gdzie bronił barw Ittihad FC. Po sezonie wrócił do Rosji. Wstępował kolejno w: Dinamie-Gazowiku Tiumeń, FK Tiumeń, Lokomotiwie Niżny Nowogród, Sokole Saratów oraz Metałłurgu Krasnojarsk. Również zaliczył występy w łotyskim zespole Liepājas Metalurgs. W 2002 zakończył karierę w podmoskiewskim klubie FK Szatura.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W 1983 pierwszy raz został powołany do juniorskiej reprezentacji ZSRR przez selekcjonera Borisa Ignatjewa. Jako zawodnik olimpijskiej reprezentacji zdobył złoty medal Igrzysk w Seulu w 1988. 18 kwietnia 1987 w meczu towarzyskim ze Szwecją zadebiutował w radzieckiej kadrze seniorów. Jako reprezentant ZSRR brał udział w eliminacjach do Mistrzostw Europy w 1992 oraz jako reprezentant Rosji w meczach kwalifikacyjnych do Mistrzostw Świata w 1994. Na turnieje finałowe jednak nie pojechał.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

W latach 2002–2003 pracował jako trener dzieci w CSKA Moskwa, a w 2003 prowadził zespół Krasny Oktiabr Moskwa, który występował w Mistrzostwach Rosji drużyn amatorskich.

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne

[edytuj | edytuj kod]
  • 3-krotnie wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: 1989, 1990, 1991.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]