Drugi syn króla Beli II Ślepego i Heleny, córki żupana Serbii Urosza I Nemanjicia. W 1162 zbuntował się przeciwko swojemu bratankowi, królowi Stefanowi III. W lipcu tego roku został koronowany na króla przez arcybiskupa Kalocsy. Łukasz Banffi, arcybiskup Ostrzyhomia, który z racji piastowanej godności miał koronować władcę, odmówił, pozostając wierny Stefanowi III. Ten ostatni przegrał bitwę pod Kapuvár i schronił się w Austrii. Szybko potem wrócił i Władysław II utracił na jego rzecz zamek w Pozsony.
Władysław II zmarł po krótkich rządach, został pochowany w katedrze w Székesfehérvár. Królestwo węgierskie po śmierci Władysława II objął (na niespełna rok) jego młodszy brat Stefan IV.
