Władysław Pęgowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Pęgowski
Herb
herb Sulima
Rodzina

Pęgowscy herbu Sulima

Ojciec

Felicjan Pęgowski

Matka

Maria z Gumplowiczów

Żona

Maria z Przybyłowiczów

Władysław Pęgowski
Data i miejsce urodzenia

18 września 1831
Biecz

Data i miejsce śmierci

8 grudnia 1881
Wiedeń

poseł do austriackiej Rady Państwa

kadencja VI

Okres

od 1 kwietnia 1880
do 8 grudnia 1881

Przynależność polityczna

Koło Polskie – konserwatyści stańczycy

Poprzednik

Henryk Konopka

Następca

Atanazy Benoe

Władysław Pęgowski, pisany również Pągowski herbu Sulima (ur. 18 września 1831 w Bieczu, zm. 8 grudnia 1881 w Wiedniu) – prawnik, sędzia, ziemianin, polityk konserwatywny, poseł do austriackiej Rady Państwa.

Ukończył gimnazjum w Krakowie. Studiował filozofię (1848-1850) a następnie prawo (1850-1853) na Uniwersytecie Jagiellońskim[1]. Od 1853 pracował w sądownictwie galicyjskim, najpierw jako praktykant w Sądzie Krajowym w Krakowie. Potem był auskultantem (1885-1860) i adiunktem sądowym (1861-1862) w Sądzie Obwodowym w Stanisławowie[2]. Następnie adiunkt sądowy (1863-1867) w Sądzie Krajowym w Krakowie[3]. W randze adiunkta był sędzią (1868) Sądu Powiatowego w Dobczycach w pow. wielickim[4]. Sędzia Sądu Powiatowego w Pilznie (1868-1869)[5] i Bochni (1870-1872)[6] Następnie jako radca sądu krajowego był sędzią Sądu Obwodowego w Tarnowie (1872-1874)[7] a potem sędzią Sądu Krajowego w Krakowie (1875-1881)[8].

Ziemianin, właściciel majątku Sobolów w powiecie bocheńskim[1] oraz dóbr Łącze Górne i Podolany. Politycznie związany z konserwatystami krakowskimi – stańczykami. Członek Rady Powiatowej w Pilznie (1870)[9] z grupy gmin miejskich, członek Rady Powiatowej i Wydziału Powiatowego w Bochni (1871-1872)[10] z grupy większej własności, następnie członek Rady Powiatowej w Tarnowie (1875)[11]. Członek Wydziału Kasy Oszczędności w Krakowie (1880-1881)[12].

Poseł do austriackiej Rady Państwa VI kadencji (1 kwietnia 1880 – 8 grudnia 1881) wybrany w wyborach uzupełniających w kurii I (większej własności) z okręgu wyborczego nr 3 (Bochnia-Wieliczka–Brzesko) po rezygnacji Henryka Konopki. Po jego śmierci mandat objął Atanazy Benoe[13]. W parlamencie austriackim był członkiem Koła Polskiego w Wiedniu[1], należąc do grupy posłów konserwatywnych stańczyków.

Rodzina i życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej, był synem Felicjana i Marii z Gumplowiczów. Ożenił się z Marią z Przybyłowiczów (zm. 1881), mieli 1 córkę[1]. Zmarł tragicznie wraz z żoną podczas pożaru wiedeńskiego Ringtheater 8 grudnia 1881[14].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Parlament Österreich Republik, Kurzbiografie Pęgowski, Władysław Ritter von – Parlamentarier 1848-1918 online [5.10.2019]
  2. ↑ Handbuch des Lemberger Statthaltarei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1856, s. 114; 1857, s. 113; 1858, s. 73; 1859, s. 78; 1860, s. 82; 1861, s. 126; 1862, s. 140;
  3. ↑ Handbuch des Lemberger Statthaltarei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1863, s. 156; 1864, s. 162; 1865, s. 162; 1866, s. 159; 1867, s. 158;
  4. ↑ Handbuch des Lemberger Statthaltarei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1868, s. 294;
  5. ↑ Handbuch des Lemberger Statthaltarei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1869, s. 164;
  6. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1870, s. 175; 1871, s. 145; 1872, s. 147;
  7. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1873, s. 169, 183; 1874, s. 169, 183;
  8. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1874, s. 157; 1875, s. 158; 1876, s. 158; 1877, s. 157; 1878, s. 106; 1879, s. 104; 1880, s. 103; 1881, s. 104;
  9. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1870, s. 272;
  10. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1871, s. 235, 236; 1872, s. 234;
  11. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1871, s. 302;
  12. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1880, s. 513; 1881, s. 526;
  13. ↑ Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim – 1848-1918, Warszawa 1996, s. 380.
  14. ↑ Władysław Pągowski, Krakowskie Zeszyty Sądowe”. XXV (1), styczeń 2015. s. 63–64,

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Władysław_Pęgowski&oldid=73154931”