Władysław Sadowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Sadowski
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

15 grudnia 1907
Balin

Data i miejsce śmierci

29 marca 1956
Kraków

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

11 Pułku Piechoty
10. pułk artylerii lekkiej

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941)

Władysław Andrzej Sadowski herbu Lubicz (ur. 15 grudnia 1907[1] w Balinie pod Kamieńcem, zm. 29 marca 1956 w Krakowie) – oficer Wojska Polskiego, ksiądz, działacz stowarzyszenia akademickiego Odrodzenie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się z zamożnej rodzinie ziemiańskiej na Podolu rosyjskim. Był synem Ludwika i Ireny z Czerwińskich. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim i Wyższym Studium Handlowym w Krakowie. W czasie studiów zawiązał się z ruchem stowarzyszeń katolickich, gdzie pełnił kierownicze funkcje. Ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty w Cieszynie. Na stopnień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1933 i 666. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2]. Posiadał przydział w rezerwie do 11 Pułku Piechoty w Tarnowskich Górach[3].

W 1939 został zmobilizowany i odbył kampanię wrześniową jako oficer 10. pułku artylerii lekkiej. W 1940 służył w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Podhalańskich na stanowisku dowódcy II plutonu 1. kompanii strzeleckiej 1. batalionu strzelców podhalańskich[4]. Wziął udział w bitwie o Narwik.

W 1946 przyjął we Francji święcenia kapłańskie. Po powrocie do Krakowa był kapelanem akademickim. Od 1951 był kanonikiem tytularnym.

Zmarł w Krakowie w 1956.

Był odznaczony Krzyżem Walecznych za kampanię norweską.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 97, 432, tu podano, że urodził się 30 listopada 1907.
  2. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 97.
  3. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 432.
  4. Majorkiewicz 1957 ↓, s. 199.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]