Włodzimierz Chajęcki
 kapitan lekarz
| |
| Data i miejsce urodzenia |
20 listopada 1881 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
Kadra Zapasowa 9 Szpitala Okręgowego |
| Główne wojny i bitwy | |
Włodzimierz Chajęcki (ur. 20 listopada 1881 w majątku Worobin w powiecie sarneńskim na Polesiu, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – kapitan lekarz pospolitego ruszenia Wojska Polskiego, doktor nauk medycznych, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Józefa i Marii z Wodzińskich. Absolwent Uniwersytetu Kijowskiego (1912). Powołany do armii rosyjskiej, walczył w I wojnie światowej.
W okresie międzywojennym pracował jako lekarz internista[1]. Posiadał majątek w Byteniu[2][3]. W 1926 powołany do Wojska Polskiego. Przydział IX batalion sanitarny. W 1934 w stopniu kapitana (starszeństwo z dniem 1 czerwca 1919 i 247 lokatą w korpusie oficerów rezerwy służby sanitarnej) z przydziałem do kadry zapasowej 9 Szpitala Okręgowego. Podlegał pod PKU Wołkowysk[4].
W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli radzieckiej, osadzony w Kozielsku. 28 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD, lista wywózkowa LW 052/4 z 27.04.1940. Został zamordowany 30 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim[5]. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji pod datą 21.04.1943 Figuruje na liście AM[6] 381 i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem 381[5]. Pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu, nr tabliczki epitafijnej 411[7].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Mieszkał w miejscowości Zelwa w powiecie wołkowyskim, gdzie prowadził praktykę lekarską[5][8]. Żona z domu Strugiewiczówna.
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie do stopnia majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Żydowskie ofiary zbrodni katyńskiej, „Forum Żydów Polskich”, 13 października 2010 [dostęp 2017-08-06] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-21] (pol.).
- ↑ Europa w Rodzinie - Spis majątków ziemskich - woj. wołyńskie [online], ziemianie.pamiec.pl [dostęp 2017-08-06] (pol.).
- ↑ Ornatowski.com: Spis ziemian Rzeczypospolitej Polskiej w roku 1930 (poleskie, wołyńskie), „Drzewo genealogiczne Ornatowski.com” [dostęp 2017-08-06] (pol.).
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw, 1934, s. 303, 797.
- ↑ a b c УБИТЫ В КАТЫНИ, 2015, s. 768.
- ↑ Amtliches Material zum Massenmord von Katyn
- ↑ Squiz.pl, Gazeta Lekarska - Lekarze pochowani na cmentarzu w Katyniu [online], portal.gazetalekarska.pl [dostęp 2017-08-06] (pol.).
- ↑ Ksiega Adresowa Polski (Wraz z w.m. Gdańskiem) dla Handlu, Przemysłu Rzemiosł i Rolnictwa, 1929, s. 168.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- http://ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl/wpis/411
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
- УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
- Katyń, Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, pod red. Marka Tarczyńskiego, Warszawa 2000, ISBN 83-905590-7-2.
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (kampania wrześniowa)
- Kapitanowie lekarze II Rzeczypospolitej
- Polacy – żołnierze Armii Imperium Rosyjskiego w I wojnie światowej
- Polscy lekarze w kampanii wrześniowej
- Odznaczeni Krzyżem Kampanii Wrześniowej 1939 r.
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani w Katyniu
- Pochowani na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu
- Urodzeni w 1881
- Zmarli w 1940