Włodzimierz Marciński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Włodzimierz Marciński
Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1948
Warszawa

Zawód, zajęcie

informatyk, urzędnik państwowy

Narodowość

polska

Alma Mater

Szkoła Główna Planowania i Statystyki w Warszawie

Stanowisko

wiceminister nauki (2004–2005)

Pracodawca

Instytut Maszyn Matematycznych, MSZ, MSWiA

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons

Włodzimierz Marciński (ur. 27 lipca 1948[1] w Warszawie[2]) – polski informatyk i urzędnik państwowy szczebla centralnego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent organizacji przetwarzania danych Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie[2]. Karierę zawodową rozpoczął jako asystent w Instytucie Maszyn Matematycznych w Warszawie[3]. Od 1972 specjalizuje się w zastosowaniach administracyjnych informatyki. Był autorem oprogramowania narzędziowego dla produkowanego w Polsce sprzętu komputerowego oraz wielu wdrożonych, użytkowych systemów informatycznych.

W latach 1988–1992 odpowiadał za informatyzację placówek RP na terenie Niemiec. Od 1994 wicedyrektor w Departamencie Archiwum Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Pełnomocnik Ministra ds. rozwoju systemów informatycznych[2]. Od 1998 był I radcą w Stałym Przedstawicielstwie RP przy UE w Brukseli odpowiedzialnym za tematykę telekomunikacji, społeczeństwa informacyjnego oraz technologii teleinformatycznych. Obowiązki te dzielił ze sprawowaną jednocześnie funkcją dyrektora Biura Informatyki MSZ. Przedstawiciel Polski w grupach roboczych Rady Unii Europejskiej ds. telekomunikacji, usług społeczeństwa informacyjnego oraz elektronicznej komunikacji. Od 2002 członek grupy ekspertów ds. teleinformatyki Rady Europy.

Był dyrektorem Departamentu Społeczeństwa Informacyjnego w MSWiA. Od lipca 2004 do października 2005 zajmował stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Nauki i Informatyzacji. 21 grudnia 2004 w imieniu Polski zażądał zdjęcia projektu tzw. dyrektywy patentowej z porządku obrad Rady Unii Europejskiej, poświęconych rybołówstwu[4], co w konsekwencji spowodowało głosowanie w Parlamencie Europejskim i odrzucenie projektu[5]. W podziękowaniu za ten czyn, międzynarodowa społeczność internautów zapoczątkowała inicjatywę pod nazwą Thank you, Poland![6], zaś Włodzimierz Marciński podczas uroczystości w polskim Sejmie otrzymał podpisane podziękowania od tysięcy osób z Europy i świata zebrane w czasie inicjatywy[7].

24 stycznia 2012 został pełnomocnikiem ministra administracji i cyfryzacji ds. rozwoju kompetencji cyfrowych w administracji; 26 czerwca 2012 został mianowany tzw. liderem cyfryzacji.

Od czerwca 2017 pełni funkcję prezesa Polskiego Towarzystwa Informatycznego.

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Biblioteka Jagiellońska
  2. ↑ a b c Barbara Wizimirska (red.), Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej, Warszawa: Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, 1996.
  3. ↑ Włodzimierz Marciński, Polskie Towarzystwo Informatyczne [dostęp 2020-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-28].
  4. ↑ Gwiazdkowy prezent od rządu, 21 grudnia 2004 [dostęp 2020-09-28].
  5. ↑ Patenty: dyrektywa została odrzucona, Computerworld
  6. ↑ Thank you, Poland!
  7. ↑ "Thank Poland" Ceremony in Warsaw Parliament, ffii.org
  8. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 października 1997 r. o nadaniu odznaczeń. (M.P. z 1998 r. nr 5, poz. 72).
  9. ↑ Włodzimierz Marciński odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji, 9 maja 2013 [dostęp 2013-05-10] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-05].
Prezesi Polskiego Towarzystwa Informatycznego
XX wiek
XXI wiek
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Włodzimierz_Marciński&oldid=65538898”