Włodzimierz Puchalski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Włodzimierz Puchalski
Data i miejsce urodzenia

6 marca 1909
Mosty Wielkie

Data i miejsce śmierci

19 stycznia 1979
Wyspa Króla Jerzego

Zawód

fotografik, reżyser filmowy

Lata aktywności

1932–1979

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Medal Roku Jana Bułhaka
Multimedia w Wikimedia Commons

Włodzimierz Puchalski (ur. 6 marca 1909 w Mostach Wielkich, zm. 19 stycznia 1979 na Wyspie Króla Jerzego) – polski agronom, przyrodnik, myśliwy, fotografik, reżyser filmów przyrodniczych.

Włodzimierz Puchalski jest autorem określenia „bezkrwawe łowy”[1][2], odnoszącego się do fotografowania przyrody.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Włodzimierz Puchalski, Żaba, Kolekcja prywatna

Pasją fotografowania „zaraził się” w domu rodzinnym. Jego ojciec uprawiał fotografię zwierząt i krajobrazu. Chociaż najbardziej znany jest z „bezkrwawych łowów”, od 13. roku życia był myśliwym. W wieku 14 lat (1923) otrzymał od swojego dziadka, Hieronima Sykory, swój pierwszy aparat fotograficzny (mieszkowy). Po ukończeniu szkoły średniej w latach 1931–32 odbywał służbę wojskową w Korpusie Kadetów nr 1[3] we Włodzimierzu Wołyńskim. W 1932 rozpoczął studia na Akademii Rolniczej w Dublanach na Wydziale Rolniczo-Leśnym, zakończone uzyskaniem dyplomu inżyniera agronoma. Na Politechnice Lwowskiej w 1931 roku powstało Technickie Koło Fotografów przy Towarzystwie Bratniej Pomocy Studentów Politechniki Lwowskiej utworzone dla mniej zaawansowanych fotografów i do tego Koła należał od 1932 roku Włodzimierz Puchalski[4].

Od 1933 do 1936 współpracował z prof. Witoldem Romerem (wówczas inżynierem) przy Zakładzie Fotografii Politechniki Lwowskiej, ucząc się techniki filmowania. W latach 1937–39 opublikował kilkaset przyrodniczych widokówek w Wydawnictwie Książnica Atlas[4]. W 1936 zaprezentował pierwszą wystawę autorską o tematyce przyrodniczej i myśliwskiej[5]. W 1937 zdobył Złoty Medal na Międzynarodowej Wystawie Łowieckiej w Berlinie za zdjęcie przedstawiające dzika w lesie[6]. Swój pierwszy film przyrodniczy zatytułowany Bezkrwawe Łowy zaprezentował publicznie po raz pierwszy w 1939[7]. W latach 1937–1939 był asystentem prof. Wodzickiego przy Zakładzie Anatomii Zwierząt i Histologii Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, gdzie opracował metodę posługiwania się filmami i przeźroczami w czasie wykładów uniwersyteckich. W tym czasie wyjeżdżał dwukrotnie jako polski delegat do największej europejskiej stacji ornitologicznej w Rossitten w Prusach Wschodnich. Stał się powszechnie znany. Wielokrotnie przyjmowany był przez prezydenta Mościckiego (m.in. w 1938 fotografował polowanie organizowane przez prezydenta, w którym uczestniczył Göring). Otrzymał również wiele zamówień na fotografię przyrodniczą od czasopism krajowych i zagranicznych[8].

W latach 1933–1938 czterokrotnie zdobył pierwszą nagrodę[9][10][11][12], raz drugą[13] i raz piątą[14] oraz otrzymał odznaczenia honorowe – żeton: trzy razy złoty[9][12][14], raz srebrny[13] w konkursie fotograficznym „Łowca Polskiego”[15].

W 1939 czynnie uczestniczył w wojnie obronnej. W czasie II wojny światowej pracował jako leśniczy w Puszczy Sandomierskiej. Po zakończeniu wojny rozpoczął pracę w Katedrze Genetyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1946 organizował krakowski Instytut Filmowy.

W semestrze wiosennym 1946, jako pracownik Państwowego Instytutu Robót Ręcznych (PIRR), prowadził w Bielsku kurs nauki posługiwania się filmem, obsługi aparatów filmowych i sposobów filmowania rzeczy i zjawisk potrzebnych w naukach przyrodniczych. Każdy z uczestników miał możliwość samodzielnego nakręcenia filmu przez pięć minut. Kurs kończył się w lipcu 1946.

W 1949 rozpoczął pracę w Instytucie Zootechniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie stworzył dział dokumentacji foto-filmowej zwierząt. Od 1956 pracował w Wytwórni Filmów Oświatowych w Łodzi jako operator i reżyser.

W 1957 i 1958 wziął udział w dwóch arktycznych wyprawach na Spitsbergen. W 1976 przeszedł na emeryturę.

W 1978 wyjechał do Antarktyki z III wyprawą organizowaną przez Polską Akademię Nauk. Zmarł podczas wykonywania zdjęć w Polskiej Stacji Badawczej im. Arctowskiego na Wyspie Króla Jerzego i tam też został pochowany. Grób Włodzimierza Puchalskiego został wpisany na listę obiektów historycznych Antarktyki pod numerem 51 (HSH No.51)[16].

Był daltonistą i chętniej wykonywał fotografie czarno-białe. Bogate zbiory zdjęć Puchalskiego można podziwiać na zamku w Niepołomicach[17].

Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 1975 otrzymał Nagrodę Miasta Krakowa[18].

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Fotografią zajmował się starszy brat Włodzimierza, Roman Puchalski (1906–1941)[19] oraz ojciec: Władysław Puchalski (ur. 26.06.1877, zm. ok. 1935), ziemianin, zawodowy oficer wojska, członek Lwowskiego Towarzystwa Fotograficznego[20][21]. Pierwszą żoną Włodzimierza była Izabela, córka Karola Czecz de Lindenwald. Drugą Alana (ur. w 1937 we Lwowie – zm. w 2005 w Krakowie), córka dr. Branko Groo, z pochodzenia Chorwata, chirurga, w okresie okupacji lekarza Oddziałów Leśnych Armii Krajowej Okręgu Lwów, później wieloletniego więźnia radzieckich łagrów[22]. Mieli jedną córkę, Annę Puchalską-Żelewską (1959–2021)[23]. Pasierbem Włodzimierza był prof. Tadeusz Chrzanowski.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Gwiazda w łódzkiej Alei Gwiazd
Chata Włodzimierza Puchalskiego w Morusach niedaleko Tykocina
Model czatowni używanej przez Włodzimierza Puchalskiego
  • Na ptasiej wyspie (1947)[24]
  • Zima w Puszczy Białowieskiej (1947)[24]
  • Jeziora Mazurskie (1948)[24]
  • Warmia i Mazury (1948)[24]
  • Na śnieżnym szlaku Karkonoszy (1948)[24]
  • Wykluwanie się i rozwój piskląt (1948)[24]
  • Ziemia Kłodzka (1948)[24]
  • Flora Tatr (1949)[24]
  • Czaple (1950)[24]
  • Kormorany (1950)[24]
  • Łabędzie (1950)[24]
  • U stóp Karkonoszy (1950)[24]
  • Wiosna (1950)[24]
  • Wyspa Wolin (1950)[24]
  • Kujawy (1951)[24]
  • Instynkt macierzyński ptaków (1954)[24]
  • Skrzydlaci rycerze (1955)[24]
  • Nietoperze (1956)[24]
  • Łabędzie jezioro (1957)[24]
  • Wśród gór i dolin Arktyki (1958)[24]
  • W tundrach Arktyki (1959)[24]
  • Śpiewające góry (1959)[24]
  • Wyspa piór i puchu (1959)[24]
  • Kwitnąca Arktyka (1959)[24]
  • Zwierzęta naszych lasów (1963)[24]
  • Żubry (1964)[24]
  • Puszcza Białowieska (1964)[24]
  • U brzegów Skandynawii (1965)[24]
  • Rok myśliwego – Na tropach wielkich drapieżników, Wielkie łowy, Na rozlewiskach Biebrzy i Narwi, Toki. (1966)[24]
  • Zima w lesie (1966)[24]
  • Bażanty (1968)[24]
  • W Krakowskim Ogrodzie Botanicznym (1968)[24]
  • Prawidłowy wykot owiec (1970)[24]
  • Wychów jagniąt (1970)[24]
  • Nasze zwierzęta stepowe (1971)[24]
  • Nasze gady i płazy (1972)[24]
  • Smocze plemię (1972)[24]
  • Przystosowanie ptaków do środowiska (1974)[24]
  • Ptaki naszych wód (1974)[24]
  • W krainie Czarnej Hańczy (1974)[24]
  • Wśród łąk i wód (1974)[24]
  • Egzotyczne ptaki w ZOO (1975)[24]
  • Jedno z wielu... (1977)[24]
  • Ptasie rodziny (1977)[24]
  • Bąki, bączki, ślepowrony (1978)[24]
  • Ptaki dziwaki (1978)[24]
  • Lato na Wyspie Króla Jerzego (1979)[24]
  • Przyrodnicze opowieści Włodzimierza Puchalskiego[25]:
    • W Arktyce (1978),
    • Moich sześć stepowych tchórzy (1978),
    • Łabędzie i ich sąsiedzi (1979),
    • Od żaby do krokodyla (1979),
    • Puszcza (1979)
  • Pingwiny z Wyspy Króla Jerzego (1980)[24]
  • Polska Stacja Antarktyczna (1980)[24]
  • Przyroda antarktycznej wyspy (1980)[24]
  • W Antarktyce (1980)[24]
  • Na zimnym kontynencie (1985)[26]
  • Motyle profesora Razowskiego (1987)[26]
  • Trzy tematy Leszka Rózgi (1987)[26]
  • Niedźwiedź z nadajnikiem (1988)[26]
  • Profesor i gołębie (1988)[26]
  • Świat zwierząt profesora Strojnego (1988)[26]
  • Wiedzą sąsiedzi, gdzie suseł siedzi (1990)[26]

Wydawnictwa[edytuj | edytuj kod]

  • Bezkrwawe Łowy (1951, 1953, 1954), wznowienie z audiobookiem wyd. I 2012 i wyd. II 2014 ISBN 978-83-936241-3-3
  • Nekrvavé lovy (1954)
  • Wyspa kormoranów (1954, 1957), wznowienie z audiobookiem wyd. I 2013 i wyd. II 2015 ISBN 978-83-936241-9-5
  • Ostrov kormoránů (1957)
  • Wśród trzcin i wód (1955), wznowienie z audiobookiem 2014 ISBN 978-83-936241-5-7
  • W krainie łabędzia (1956), wznowienie z audiobookiem 2014 ISBN 978-83-936241-6-4
  • V kraji Labuti (1958)
  • Rok w puszczy (1960, 1961)
  • Portrety zwierząt (1962)
  • Animals through the lens (1965)
  • Snĕžnou stopu (1965)
  • W krainie łowów (1966, 1973)
  • Mieszkańcy lasów (1967)
  • ОБИТАТЕЛИ ЛЕСА (1966, 1968)
  • Tiere des Waldes (1969, 1972)
  • W skrzydlatym świecie (1967)
  • В МИРЕ КРЫЛАТЫХ (1967, 1968)
  • Gefiederte Welt (1969, 1974)
  • Gady i płazy (1967)
  • ПРЕСМЫКАЮЩИЕСЯ (1967)
  • В МИРЕ ЖИВОТНЫХ (1967, 1970)
  • Zwierzęta z dalekich stron (1967, 1973)
  • Tiere aus fernen Ländern (1969, 1971)
  • ЖИВОТНЫЕ ДАЛЬНИХ СТРАН (1967, 1968)
  • Przyroda Arktyki (1968)
  • ЛРИРОДА АРКТИКИ (1968)
  • Przyroda Polski (1969)
  • ПРИРОДА ПОЛЬШИ в фотографиях Влодимежа Пухальскиого (1969)
  • Die Natur Polens in Fotografien von Wlodzimierz Puchalski (1970)
  • Na rozlewiskach Biebrzy i Narwi (1972)
  • ПТИЦЫ ДАЛЬИХ СТРАН (1972)
  • ХИЩИЫЕ ПТИЦЫ (1972)
  • Puszcza (1975)
  • In freier Wildbahn (1977, ISBN 3-7944-0089-5)
  • Ptaki naszych pól, łąk i wód, wyd. I 1979 i wyd. II 1986 ISBN 83-09-00125-8
  • Trofea obiektywu (1981)
  • W krainie Czarnej Hańczy, 1986 ISBN 83-217-2475-2
  • Włodzimierz Puchalski – film i fotografia, 1989 ISBN 83-0302601-1
  • Ostatnie bezkrwawe łowy, 1995 ISBN 83-85331-49-2
  • Krainy łowieckie Włodzimierza Puchalskiego, 2009 ISBN 978-83-89223-39-5

Dzięki staraniom Tomasza Ogrodowczyka z Leśnego Studia Filmowego ORWLP, w latach 2012–2015 Lasy Państwowe wznowiły albumy z Zielonej serii: Bezkrwawe Łowy, Wyspę kormoranów, Wśród trzcin i wód i W krainie łabędzia. Nowe wydania nie są reprintami albumów z lat 50., zostały na nowo opracowane w mniejszym niż oryginały formacie z wykorzystaniem tych samych projektów graficznych okładek, układu ilustracji i zdjęć. Wszystkie oryginalne analogowe fotografie – negatywy, zostały odszukane w archiwum Włodzimierza Puchalskiego w Muzeum Przyrodniczym w Niepołomicach[27][28][29] i poddane cyfrowej rekonstrukcji[30], co pozwoliło uzyskać doskonałą jakość techniczną zdjęć wykonanych w latach 30. i 50. ubiegłego wieku. Opowiadania zostały skrócone, a ich pełną wersję w formie słuchowiska czytanego przez znakomitych polskich aktorów dołączono na płycie CD do każdego z albumów[30].

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • Złoty medal - Międzynarodowa Wystawa Łowiecka w Berlinie 1937 – Odyniec w zimie[6]
  • I nagroda MFF Fontainebleau 1947 – Ptasia wyspa
  • I nagroda MFF Edynburg 1947 – Ptasia wyspa
  • Honorowe wyróżnienie MFF Londyn 1948 – Wykluwanie się piskląt
  • I nagroda MPFDiO, Lipsk 1956 – Nietoperze[31]
  • I nagroda Kongres Ochrony Przyrody Edynburg 1957 – Skrzydlaci rycerze
  • Srebrny Lajkonik IV OFF Kraków 1964 – Puszcza Białowieska
  • I Nagroda – Konkurs Filmów Turystycznych Warszawa 1965 – Puszcza Białowieska[32]
  • Wyróżnienie MFFN, Bruksela 1965 – Zwierzęta naszych lasów[31]
  • Srebrny Puchar MFFoM, Mediolan 1966 – U brzegów Skandynawii[31]
  • Srebrny Medal za zdjęcie – Pisklęta - Kraków 1971[32]
  • Złoty Światowid III OFF Dydaktycznych Łódź 1974 – W krainie Czarnej Hańczy, Wśród łąk i wód[32]
  • Złota Plakieta MPFS, Brno 1975 – Ptaki naszych wód[31]
  • Medal Roku Jana Bułhaka (1976)[33]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

  • Chata w Morusach koło Tykocina z pamiątkami po fotografiku
  • Rzeźba z drewna lipowego, przedstawiająca Wł. Puchalskiego ufundowana przez Towarzystwo Ziemi Tykocińskiej, postawiona w 100 rocznicę urodzin artysty (T.P.Z.T. Tykocin 22.08.2009 r.) przy ul. Wł. Puchalskiego w Tykocinie. Rzeźba uległa zniszczeniu i w 2021 roku w tym samym miejscu postawiono jej rekonstrukcję autorstwa Mirosława i Leona Naumiuków[34][35].
  • Muzeum Przyrodnicze w Niepołomicach posiada bogaty zbiór fotogramów, negatywów i slajdów Włodzimierza Puchalskiego[27]
  • W 42 rocznicę śmierci (19 stycznia 2021) Wytwórnia Filmów Oświatowych udostępniła wcześniej niepublikowany materiał filmowy z pogrzebu W. Puchalskiego na Wyspie Króla Jerzego zrealizowany przez Ryszarda Wyrzykowskiego - Film
Rzeźba Włodzimierza Puchalskiego w Tykocinie
  • Patronaty:
    • Lodowiec Puchalskiego na Wyspie Króla Jerzego w pobliżu miejsca jego śmierci
    • Międzynarodowy Festiwal Filmów Przyrodniczych im. Włodzimierza Puchalskiego
    • Konkurs fotograficzny im. Włodzimierza Puchalskiego organizowany przez miesięcznik „Łowiec Polski”[36]
    • W 1995 otwarto Miejski Park Ekologiczny im. Włodzimierza Puchalskiego w Śremie[37]
    • 8 Piotrkowska Drużyna Harcerska TROP im. Wł. Puchalskiego[38]
    • Rodzinny Ogród Działkowy im. Włodzimierza Puchalskiego w Zielonej Górze[39]
    • Szlak turystyczny im. Wł. Puchalskiego – kolor czerwony, 53 km, stopień trudności- łatwy[40]
    • Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 7 ; XLV LO – Łódź ul. Minerska 1/3 / 23[41]
    • Szkoła Podstawowa im. Wł. Puchalskiego w Proboszczowie, Proboszczów 107, 59-524 Pielgrzymka[42]
    • Patron Szkoły Podstawowej nr 6 w Jeleniej Górze-Cieplicach[43]
    • Patron Szkoły Podstawowej nr 4 w Legnicy[44]
    • Patron Szkoły Podstawowej w Otrębusach[45]
    • Patron Szkoły Podstawowej nr 9 w Suwałkach[46]
    • Patron Szkoły Podstawowej nr 3 w Niepołomicach[47][48]
    • Patron Szkoły Podstawowej nr 29 w Toruniu
    • Patron ulicy w: Kobylanka – pow. stargardzki, Budy – Grzybek – pow. grodziski, Tykocin – pow. białostocki, Mońki – pow. moniecki, Śrem – pow. śremski, Kraków – Krowodrza – pow. Kraków, Łódź – Widzew – pow. Łódź, Olsztyn – pow. Olsztyn, Konin – pow. Konin, Chrzanów – pow. chrzanowski, Wałbrzych – pow. wałbrzyski, Łapy – pow. białostocki[49]
    • Miejski Park Ekologiczny im. Włodzimierza Puchalskiego w Śremie[50]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Włodzimierz Puchalski: Bezkrwawe łowy. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia”, 1951, s. 3.
  2. ↑ Człowiek, który wymyślił „bezkrwawe łowy”, national-geographic.pl [dostęp 2021-05-12].
  3. ↑ Trzeci Rocznik Pamiątkowy Szóstego Kursu Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerji we Włodzimierzu Rok 1931/32. „Rocznik Pamiątkowy SPRA”, Wyszyński i S-ka, Warszawa. 
  4. ↑ a b Profesor Witold Romer (1900-1967) Działalność naukowa i artystyczna, P. Nowak, J. Piwowarski, A. Zaleski, A. Żakowicz, Wydawnictwo jerG, Wrocław 1998, ISBN 83-86468-03-3
  5. ↑ Wystawa fotografij przyrodniczych i myśliwskich Włodzimierza Puchalskiego – katalog 1936. wbc.poznan.pl. [dostęp 2022-06-20].
  6. ↑ a b Ślady sukcesów artystycznych Włodzimiera Puchalskiego, W. Sikorski, Agencja Wydawnicza AGAR, Warszawa 2008, ISBN 83-86567-65-1
  7. ↑ „Łowiec Polski”, nr 3–4, Lwów, 1.II.1939r., s. 38–39, s. 41
  8. ↑ Film w reżyserii Bożeny i Jana Walencik: Puchalszczyzna. filmpolski.pl. [dostęp 2022-03-12].
  9. ↑ a b „Łowiec Polski”, nr 1(813) z 1.I.1936r. – publikacja wyników konkursu
  10. ↑ „Łowiec Polski”, nr 34(846) z 1.XII.1936r. – publikacja wyników konkursu
  11. ↑ „Łowiec Polski”, nr 35(883) z 10.XII.1937r. – publikacja wyników konkursu
  12. ↑ a b „Łowiec Polski”, nr 2(922) z 15.I.1939r. – publikacja wyników konkursu
  13. ↑ a b „Łowiec Polski”, nr 34(774) z 1.XII.1934r. – publikacja wyników konkursu
  14. ↑ a b „Łowiec Polski”, nr 34(735) z 1.XII.1933r. – publikacja wyników konkursu
  15. ↑ Numery archiwalne „Łowiec Polski” 1899–1969 - Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, wbc.poznan.pl [dostęp 2022-02-09].
  16. ↑ Arctowski.pl - Grób Włodzimierza Puchalskiego, 27 marca 2018 [dostęp 2018-03-27] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-27].
  17. ↑ Zdigitalizowany zbiór fotografii Włodzimierza Puchalskiego w MN. muzeum.niepolomice.pl. [dostęp 2022-03-13].
  18. ↑ Encyklopedia Krakowa, s. 826, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2000
  19. ↑ „Płaj”, nr 49, s. 168.
  20. ↑ Werki Włodzimierza Puchalskiego, Tomasz Ogrodowczyk, Lasy Państwowe 2015, ISBN 978-83-936241-8-8
  21. ↑ Włodzimierz Puchalski 1909-1979, Szkic do biografii Włodzimierza Puchalskiego, tekst: Marzena Wilczyńska, Polska Akademia Umiejętności Nr 16 – 2012, Kraków 2012, ISSN 1733-5183
  22. ↑ Ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski, Ludzie dobrzy jak chleb, 2010.
  23. ↑ Joanna Musial, Zmarła Anna Puchalska | Wydarzenia, Niepołomice, 20 grudnia 2021 [dostęp 2022-08-31] (pol.).
  24. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay W kręgu filmu krótkometrażowego – film oświatowy, Instytut Historii i Teorii Filmu i Telewizji PWSTiV – 1982, tom pod redakcją Macieja Łukowskiego.
  25. ↑ Cykl dokumentalny „Przyrodnicze opowieści Włodzimierza Puchalskiego”, filmpolski.pl [dostęp 2022-03-06].
  26. ↑ a b c d e f g Włodzimierz Puchalski – Film Polski. filmpolski.pl. [dostęp 2022-03-12].
  27. ↑ a b Włodzimierz Puchalski - Muzeum w Niepołomicach, muzeum.niepolomice.pl [dostęp 2021-05-10].
  28. ↑ Teresa Podgórska: Werki Włodzimierza Puchalskiego – Tomasz Ogrodowczyk. dzienniklesny.pl. [dostęp 2022-03-12].
  29. ↑ Adriana Bogdanowska: Włodzimierz Puchalski Tomasza Ogrodowczyka. salamandra.org.pl. [dostęp 2022-03-12].
  30. ↑ a b Zielona seria w komplecie!, salamandra.org.pl [dostęp 2021-05-12].
  31. ↑ a b c d Przewodnik po twórczości Włodzimierza Puchalskiego, doc. dr Maciej Łukowski – I Ogólnopolski Przegląd Filmów Przyrodniczych o nagrodę im. Wł. Puchalskiego, Łódź 1980
  32. ↑ a b c Włodzimierz Puchalski – Nagrody. muzeum.niepolomice.pl. [dostęp 2022-06-20].
  33. ↑ Włodzimierz Puchalski. Pamiątki osobiste, muzeum.niepolomice.pl [dostęp 2022-06-20].
  34. ↑ Krzyż poświecony Łukaszowi Górnickiemu i miejsce po dawnym klasztorze Bernardynów (Tykocin). ciekawepodlasie.pl. [dostęp 2022-06-04].
  35. ↑ Nowy pomnik Włodzimierza Puchalskiego. tykocin24.webd.pro. [dostęp 2022-06-04].
  36. ↑ Mistrz kadru, fotopuchalski.pl [dostęp 2022-07-09].
  37. ↑ Śrem - Parki, 27 marca 2018 [dostęp 2018-03-27] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-27].
  38. ↑ 8 Piotrkowska Drużyna Harcerska „TROP” im. Włodzimierza Puchalskiego. piotrkow.8trop.pl. [dostęp 2022-06-01].
  39. ↑ Nasz Patron – Włodzimierz Puchalski. rodpuchalskiego.pl. [dostęp 2022-06-04].
  40. ↑ Szlak im. Włodzimierza Puchalskiego. lapy.podlasie.pl. [dostęp 2022-06-02].
  41. ↑ Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 7 im. Włodzimierza Puchalskiego w Łodzi. gim23.szkoly.lodz.pl. [dostęp 2022-06-01].
  42. ↑ Szkoła Podstawowa im. Włodzimierza Puchalskiego w Proboszczowie. spproboszczow.pl. [dostęp 2022-06-01].
  43. ↑ Informacja o szkole imienia W. Puchalskiego w Jeleniej Górze. sp6jg.szkolnastrona.pl. [dostęp 2016-09-05].
  44. ↑ Szkoła Podstawowa nr 4 im. Włodzimierza Puchalskiego w Legnicy
  45. ↑ Szkoła Podstawowa im. Włodzimierza Puchalskiego w Otrębusach. www.sp.otrebusy.edu.pl. [dostęp 2020-07-07].
  46. ↑ Nasz patron - Szkoła Podstawowa nr 9 im. Włodzimierza Puchalskiego w Suwałkach. 2017-07-13. [dostęp 2018-03-27].
  47. ↑ Włodzimierz Puchalski w szkole. zspniepolomice.pl. [dostęp 2022-07-09].
  48. ↑ Szkoła Podstawowa nr 3 w Niepołomicach-Podgrabiu – Niepołomice. 2018-03-27. [dostęp 2018-03-27].
  49. ↑ Spis ulic w miejscowości. mapa.livecity.pl. [dostęp 2022-06-04].
  50. ↑ Radosław Łucka, Roman Rożkowski, Michał Lorenc, Przyroda Ziemi Śremskiej, Śrem: Urząd Miejski, 1999, s. 19, ISBN 83-910862-1-6, OCLC 830267184.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Włodzimierz_Puchalski&oldid=69508827”