Włoszczowa

Włoszczowa

— miasto w gminie miejsko-wiejskiej —
Rynek we Włoszczowie po rewitalizacji
Herb
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	włoszczowski
Gmina	Włoszczowa
Prawa miejskie	1539
Burmistrz	Szymon Rajca
Powierzchnia	30,30 km²
Wysokość	240 m n.p.m.
Populacja (31.12.2017) • liczba ludności • gęstość	10 096 333,2 os./km²
Strefa numeracyjna	(+48) 41
Kod pocztowy	29-100
Tablice rejestracyjne	TLW
Położenie na mapie gminy Włoszczowa Włoszczowa
Położenie na mapie Polski Włoszczowa
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Włoszczowa
Położenie na mapie powiatu włoszczowskiego Włoszczowa
50°51′15″N 19°58′01″E
TERC (TERYT)	2613064
SIMC	0948472
Urząd miejski ul. Partyzantów 14 29-100 Włoszczowa
Strona internetowa
BIP

Budynek Urzędu Miasta i Gminy Włoszczowa

Włoszczowa – miasto powiatowe w Polsce w województwie świętokrzyskim. Siedziba władz gminy Włoszczowa i powiatu włoszczowskiego. Położone na Wyżynie Przedborskiej. W mieście funkcjonuje drobny przemysł drzewny, spożywczy, obróbki aluminium, budowlany oraz elektryczny. Według danych z 1 stycznia 2018 Włoszczowa liczyła 10 096 mieszkańców.

Położenie

Włoszczowa znajduje się we wschodniej części Niecki Włoszczowskiej na Wyżynie Przedborskiej. Północno-wschodnią granicę miasta wyznacza rzeka Czarna Struga należąca do dorzecza Pilicy. W południowej części miasta znajduje się niewielkie wapienne wzniesienie nazywane Czarnecką lub Ewińską Górą – najwyższy punkt w granicach miasta – 271 m n.p.m.

Według danych z 1 stycznia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 30,30 km².

Włoszczowa jest położona w historycznej Małopolsce, leżała w ziemi sandomierskiej, następnie w powiecie chęcińskim w województwie sandomierskim oraz ziemi radomskiej.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Nazwa

Prawidłowo nazwa miasta odmienia się przez przypadki rzeczownikowo (jak Warszawa), z dopełniaczem: „Włoszczowy”, natomiast spotykana odmiana przymiotnikowa: „Włoszczowej” jest obecnie uważana za błędną.

Demografia

Według danych z 31 grudnia 2010 r. miasto miało 10 657 mieszkańców.

• Piramida wieku mieszkańców Włoszczowy w 2014 roku.

Zabytki

W miejscowości można obejrzeć:

• Ślady wczesnośredniowiecznego grodziska (kopiec św. Jana Nepomucena) z XII–XIII wieku. Prawdopodobnie było to grodzisko stożkowe z wieżą obronną. W odległości kilku metrów od podstawy kopca widać ślady fosy. Na jego szczycie znajduje się figura świętego Jana Nepomucena (stąd nazwa kopca) wykonana w stylu barokowym.
• Pozostałości założeń obronnych po dworze obronnym Szafrańców (herbu Stary Koń) z XVI wieku.
• Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny z XVII wieku, rozbudowany w XIX wieku. Wewnątrz barokowy obraz Matki Bożej ze św. Joachimem i Józefem z połowy XVII wieku. Zbudowany na planie krzyża. Bryła świątyni wybudowana w połowie XVII wieku. Mniejsza wieża – tzw. „sygnaturka” pochodzi z 1874 roku. Duża wieża (dzwonnica z zegarem) wzniesiona została ok. 1896 roku jako wotum dziękczynne ufundowane przez ocalałych po epidemii cholery.
• Kaplica Wszystkich Świętych wybudowana w latach 1786–1788 przez Ewę Małachowską żonę Mikołaja Małachowskiego (cm. parafialny z XVII w.) w stylu klasycystycznym.
• Figurki św. Floriana z pierwszej połowy XIX wieku w Rynku oraz z XVIII wieku przy ul. Kusocińskiego. W miejscu tej drugiej do połowy XVII wieku znajdował się modrzewiowy kościół parafialny pod wezwaniem św. Jakuba.
• Szkoła Podstawowa nr 1 (budynek z 1922 r.). W czasie okupacji hitlerowskiej w budynku szkoły mieścił się wojskowy szpital.
• Układ urbanistyczny centrum miasta z XVI w.

• 

  Kopiec św. Jana Nepomucena

• 

  Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny

• 

  Kaplica Wszystkich Świętych

Historia

Włoszczowa około 1913

Pomnik ku pamięci pomordowanych przez Niemcy hitlerowskie

Włoszczowa w 1979 r.

Kalendarium historii miasta:

• Pierwsza wzmianka o Włoszczowie pochodzi z roku 1154. Wówczas Henryk Sandomierski przekazał miejscowość o nazwie Vloszcova Joannitom z Zagości.
• W XV wieku Piotr z Radomina z rodu Pierzchałów posiadał w pobliżu miejscowości gródek rycerski z wieżą, do której prowadził most
• Prawa miejskie nadane w 1539 roku przez króla Zygmunta I Starego staraniem starosty chęcińskiego Hieronima Szafrańca.
• XVI–XVII wiek – Włoszczowa znajduje się w rękach Szafrańców.
• w 1642 roku miały tu miejsce Objawienia Maryjne.
• Od II połowy XVII wieku wzmożone osadnictwo żydowskie. W języku jidysz miasto było określane jako Vlotscheve.
• Koniec XVIII wieku – miasto było własnością rodu Małachowskich, m.in. wojewody sieradzkiego Mikołaja Małachowskiego. Jego żona Ewa z Męcińskich zbudowała kaplicę cmentarną pw. Wszystkich Świętych.
• Według Skorowidzu Miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. III. województwo kieleckie, wyd. w Warszawie w 1925 r., Włoszczowa liczyła 5479 mieszkańców, w tym 2565 wyznania rzymskokatolickiego, 2910 mojżeszowego; narodowość polską podało 5322 mieszkańców, żydowską – 156, niemiecką – 1.
• Od września 1939 roku pod okupacją niemiecką w Generalnym Gubernatorstwie. We Włoszczowie w latach 1940–1942 istniało getto w rejonie ulicy Kilińskiego na południe od Rynku.
• We wrześniu 1942 roku hitlerowcy wysiedlili prawie całą ludność żydowską miasta.
• W 1969 roku powstaje największe włoszczowskie przedsiębiorstwo Zakład Stolarki Budowlanej Stolbud Włoszczowa.
• W 1980 roku oddany do użytku nowy szpital, który jako jeden z pierwszych w Polsce (jeszcze w okresie PRL) otrzymuje imię Jana Pawła II.
• W pierwszej połowie grudnia 1984 r. dwutygodniowy strajk młodzieży Zespołu Szkół Zawodowych przy ul. Wiśniowej w obronie krzyży usuniętych z sal lekcyjnych. Strajkującą młodzieżą opiekowali się księża Marek Łabuda i Andrzej Wilczyński (+ 2000) oraz prob. ks. Kazimierz Biernacki (+1986). Pamiątkowa tablica na budynku szkoły (Strajk szkolny we Włoszczowie (1984)).
• Początek lat 90. XX wieku – okres upadku wielu dużych zakładów pracy, między innymi PTSB „Transbud Kielce” Oddział VI Włoszczowa, PBR (Przedsiębiorstwo Budownictwa Rolniczego), STW (Spółdzielnia Transportu Wiejskiego) – w mieście panuje ogromne bezrobocie. Sytuacja nieco poprawia się dopiero dekadę później.
• W październiku 2006 miasto uzyskało ekspresowe połączenie kolejowe z Warszawą i Krakowem. Decyzję tę podjęto na skutek osobistych zabiegów ówczesnego ministra Gosiewskiego z Kancelarii Premiera RP, posła z tutejszego okręgu wyborczego. W tym celu przystosowano położoną na przebiegającej na zachód od miasta Centralnej Magistrali Kolejowej stację Włoszczowa Północ do obsługi pociągów pasażerskich.
• 3 czerwca 2007 koronacja Obrazu Najświętszej Maryi Panny Opiekunki Rodzin papieskimi diademami pobłogosławionymi przez papieża Benedykta XVI.

Herb Miasta Włoszczowa

Wizerunek herbu ewoluował od połowy XVI w. W zasadzie nie zmieniała się jego górna część, czyli rysunek dwóch wież. Z prawej (heraldycznej) wygląda głowa białego konia – element herbu „Staż” Szafrańców – byłych właścicieli Włoszczowy. Z lewej głowa białego ptaka (nieznanego pochodzenia). Dolna część jest podzielona na dwie części. Po prawej stronie znajduje się połowa orła bez korony. Z lewej litera „K” w koronie – nawiązanie do przynależności do dawnego województwa kieleckiego.

Części miasta

Można wyróżnić następujące osiedla:

• „Miasto” – najstarsza miejska część Włoszczowy z XVI-wiecznym układem urbanistycznym.
• Podzamcze Włoszczowskie – miejsce początkowego osadnictwa.
• Włoszczówka (Przedmieście) – nazwa zapomniana, choć coraz częściej pojawiająca się na dokładniejszych mapach. Obecnie to część ulicy Partyzantów.
• Górki – uliczki na południe od Rynku, ul. Kilińskiego.
• Górajek – nazwa pochodzi od nazwiska dziedziczki Włoszczowy – Gorajskiej. Ulica Jędrzejowska oraz tzw. Górajek Beliński – droga wylotowa w kierunku Kielc.
• Zielonka – część ulicy Sienkiewicza w okolicy dworca PKS.
• Podlipie – Wylotówka na Jędrzejów, za linią kolejową Kielce-Częstochowa.
• Osiedla wzdłuż osi ulicy Wiśniowej – Osiedle Jana Brożka, Władysława Broniewskiego i Armii Krajowej.
• Północ – najmłodsza „dzielnica” osiedlowa przy linii kolejowej CMK.
• Potarganka – ulica Wiejska (dawniej ul. Gwardii Ludowej) od ul. Partyzantów do granic administracyjnych miasta. Ulica wytyczona została prawdopodobnie jeszcze w XVII lub XVIII w. i łączyła Włoszczowę z Chotowem i Olesznem. Nazwa Potarganka wprowadzona została jeszcze w pierwszej połowie XX wieku i miała złośliwy, pejoratywny charakter. Nazwa przyjęła się i na stałe używana jest przez wielu mieszkańców miasta.

Infrastruktura i transport

Włoszczowa – budynek stacyjny

Włoszczowa Północ

Transport drogowy

Przez Włoszczowę przebiegają drogi wojewódzkie:

• 786 Kielce – Częstochowa
• 742 Przygłów – Nagłowice
• 785 Włoszczowa – Ciężkowice

Transport kolejowy

Włoszczowa posiada dwie stacje kolejowe:

• 61 Włoszczowa na trasie Kielce – Częstochowa.
• 4 Włoszczowa Północ na trasie Grodzisk Mazowiecki – Zawiercie (Centralna Magistrala Kolejowa).

Z tej stacji jeżdżą pociągi do Warszawy, Gliwic, Krakowa, Katowic, Krynicy, Poznania. Do roku 2012 na stacji zatrzymywał się także pociąg międzynarodowy „Vltava” do Pragi i Moskwy przez Terespol.

Transport lotniczy

W mieście znajduje się prywatne śmigłowcowe lądowisko ZPUE Włoszczowa.

Ochrona środowiska

Miasto Włoszczowa otoczone jest Włoszczowsko-Jędrzejowskim Obszarem Chronionego Krajobrazu. Miasto, podobnie jak cała gmina, objęte jest programem segregacji odpadów. Posiada własne składowisko odpadów na Kępnym Ługu oraz oczyszczalnię ścieków przy ul. Wiejskiej (wybudowana w połowie lat dziewięćdziesiątych XX wieku).

Oświata

Szkoły podstawowe i gimnazja

Oświata w mieście:

• Zespół Placówek Oświatowych nr 1 im. Józefa Piłsudskiego.
• Zespół Placówek Oświatowych nr 2 im. Partyzantów Ziemi Włoszczowskiej.

Licea Ogólnokształcące

Licea ogólnokształcące:

• I Liceum Ogólnokształcące im. gen. Władysława Sikorskiego.
• II Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Czarnieckiego przy ZSP nr 2.
• III Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica przy ZSP nr 3.

Szkolnictwo wyższe

• Politechnika Świętokrzyska w Kielcach, filia we Włoszczowie przy I Liceum Ogólnokształcącym im. gen. Władysława Sikorskiego.

Kultura

Organizacje pozarządowe działające w zakresie kultury i lokalnego dziedzictwa:

• Włoszczowskie Towarzystwo Krzewienia Kultury – stowarzyszenie powstałe w roku 1959. Towarzystwo ufundowało pamiątkowy głaz na grobie barda ludowego Piotra Piecha z Kurzelowa i w odremontowanym wiatraku w Krasocinie, w którym urządzono Muzeum Chleba.
• Włoszczowskie Towarzystwo Historyczne – stowarzyszenie założone w roku 2007. Towarzystwo prowadzi działalność w zakresie pogłębiania i upowszechniania wiedzy historycznej w regionie, inicjowania badań nad przeszłością miasta Włoszczowa i powiatu włoszczowskiego, edukacji oraz ochrony zabytków kultury.
• Ochotnicza Straż Pożarna we Włoszczowie – organizacja utworzona w 1900 r., rozpoczęła działalność w 1901, w 1993 r. otrzymała statut i status stowarzyszenia; jednym z celów statutowych tej jednostki OSP jest działalność na rzecz kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego.

Budynek Biblioteki Miejskiej we Włoszczowie.

Instytucje kultury:

• Dom Kultury
• Powiatowe Centrum Kulturalno-Rekreacyjne we Włoszczowie|Powiatowe Centrum Kulturalno-Rekreacyjne
• Miejska Biblioteka Publiczna

Sport

W mieście, od 1947 roku, działa klub piłki nożnej, Hetman Włoszczowa, grający obecnie w IV lidze polskiej piłki nożnej. Od 2006 roku istnieje także drugi klub, Deko Włoszczowa.

Jest również klub piłki siatkowej dziewcząt UKS Victoria Włoszczowa

Wspólnoty wyznaniowe

Większość mieszkańców miasta stanowią wierni Kościoła rzymskokatolickiego (dwie parafie). Pierwsza parafia rzymskokatolicka pw. św. Jakuba powstała prawdopodobnie w XIV wieku. Włoszczowa jest siedzibą dekanatu włoszczowskiego. Obecne parafie to: parafia pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny; parafia pw. bł. Józefa Pawłowskiego z grona 108 męczenników II wojny światowej (od 11 października 1999). Z Włoszczową jako miastem dzieciństwa związany był bp Mieczysław Jaworski, ur. w 1930 r., w latach 1982–2001 bp tyt. Rapidum i sufragan kielecki, zm. w. 2001 r. Popiersie w kościele Wniebowzięcia NMP z napisem: Nigdy stąd nie odszedłem.

Działalność religijną w mieście prowadzi także Kościół Chrześcijan Wiary Ewangelicznej, protestancka wspólnota o charakterze ewangelicznym. Działalność kaznodziejską prowadzi również zbór Świadków Jehowy.

Na terenie miasta działają następujące wspólnoty religijne:

• Kościół Chrześcijan Wiary Ewangelicznej:
  • zbór „Wspólnota Ewangeliczna”, ul. Stefana Czarnieckiego 19
• Kościół rzymskokatolicki:
  • parafia bł. ks. Józefa Pawłowskiego z Grona 108 Męczenników
  • parafia Wniebowzięcia NMP
• Świadkowie Jehowy:
  • zbór Włoszczowa (Sala Królestwa ul. Sobieskiego 84)

Współpraca międzynarodowa

Miasta i gminy partnerskie:

• Ilińce
• Le Passage

Burmistrzowie Włoszczowy od 1990 roku:

• Paweł Ameryk (1990–1998)
• Władysław Oksiński (1998–2002)
• Józef Grabalski (2002–2006)
• Bartłomiej Dorywalski (2006–2010, 2010–2014)
• Ireneusz Pietraszek (2010, jako komisarz)
• Grzegorz Dziubek (2014–obecnie)

Zobacz też

• Synagoga we Włoszczowie
• Stary cmentarz żydowski we Włoszczowie
• Nowy cmentarz żydowski we Włoszczowie

Linki zewnętrzne

• Włoszczowa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 721 .
• Historia żydowskiej społeczności we Włoszczowie na portalu Wirtualny sztetl

Bibliografia

• Janaczek S., Włoszczowa. Zarys dziejów miasta do końca XVIII wieku, Włoszczowa 2007;
• Gacia T., Z Matką Bożą Opiekunką Rodzin na ziemi włoszczowskiej, red. ks. T. Gacia, Kielce 2006.