Przejdź do zawartości

WR-1

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
WR-1 (RW-1)
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

Warsztaty Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Studentów Politechniki Warszawskiej.

Konstruktor

Stanisław Wigura i Stanisław Rogalski

Typ

samolot sportowy

Konstrukcja

górnopłat zestrzałowy o konstrukcji drewnianej

Załoga

2

Historia
Data oblotu

1927

Dane techniczne
Napęd

1 silnik gwiazdowy Anzani

Moc

45 KM (33 kW)

Wymiary
Rozpiętość

10,1 m

Długość

5,95 m

Wysokość

2,7 m

Powierzchnia nośna

15,3 m²

Masa
Własna

351 kg (389 kg)[1]

Użyteczna

195 kg (167 kg)

Startowa

547 kg (556 kg)

Zapas paliwa

70 l

Osiągi
Prędkość maks.

130 km/h

Prędkość przelotowa

110 km/h

Prędkość minimalna

68 km/h

Prędkość wznoszenia

1,6 m/s

Pułap

1700 m

Zasięg

500 m

Rozbieg

150 m

Dane operacyjne
Użytkownicy
Polska

WR-1 (RW-1) – polski samolot sportowy z okresu międzywojennego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Po 1926 roku studenci Stanisław Wigura i Stanisław Rogalski opracowali konstrukcję samolotu sportowego w układzie górnopłatu zastrzałowego, była to ich pierwsza wspólna konstrukcja.

Prototyp samolotu zbudowano w warsztatach Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Studentów Politechniki Warszawskiej w 1927 roku i otrzymał on oznaczenie WR-1 i oznaczenie fabryczne SL-8. We wrześniu 1927 roku na lotnisku mokotowskim wykonano pierwszy lot samolotu.

W październiku 1927 roku samolot pilotowany przez Stanisława Rogalskiego wziął udział w I Krajowym Konkursie Awionetek, lecz z powodu awarii silnika w dniu 9 października w ostatnim dniu zawodów musiał przymusowo lądować i uszkodził poważnie płat.

Samolot został wyremontowany i w kwietniu 1928 roku wznowiono na nim loty, lecz już w maju doszło do kolejnej awarii i w samolocie zostało uszkodzone zostało podwozie. Poddano go kolejnemu remontowi, w czasie którego dokonano jednak już szereg drobnych zmian zwłaszcza w konstrukcji podwozia, co jednak spowodowało zwiększenie jego masy.

Tak wyremontowany samolot pilotowany przez pil. S. Tondysa wziął udział w II Krajowym Konkursie Awionetek w dniach 29 październik – 1 listopada 1928 roku, zajmując w nim 12 miejsce.

W listopadzie 1928 roku po raz kolejny samolot uległ awarii, w czasie lądowania urwaniu uległ ogon samolotu. Chciano jeszcze przeprowadzić remont samolotu, w czasie którego planowano zmniejszenie pojemności zbiornika paliwa, umieszczenie w drugiej kabinie urządzeń sterowych i powiększenie płatów sterów, a samolot miał zakupić oddział śląski LOPP. Ostatecznie jednak do remontu nie doszło, a samolot w 1929 roku został ostatecznie skasowany.

Użycie w lotnictwie

[edytuj | edytuj kod]

Samolot WR-1 zbudowany tylko jako prototyp; brał udział w lotach badawczych i uczestniczył w konkursach lotniczych.

Opis techniczny

[edytuj | edytuj kod]

Samolot WR-1 był górnopłatem zastrzałowym o konstrukcji drewnianej, kryty sklejką i płótnem. Kabiny odkryte, tylko pierwsza była wyposażona w urządzenia sterowe. Podwozie klasyczne stałe. Napęd samolotu stanowił silnik gwiazdowy, 6-cylindrowy o mocy 45 KM.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. W nawiasie dane po wykonanym remoncie w 1928 roku.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Dulęba, Andrzej Glass: Samoloty RWD. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1983, s. 84-85. ISBN 83-206-0315-3.
  • Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893 – 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1976, s. 283-284.