WWE SmackDown Tag Team Championship
| |||||||||||||||||||||
Detale | |||||||||||||||||||||
Obecni mistrzowie | Dolph Ziggler i Robert Roode | ||||||||||||||||||||
Data zdobycia | 8 stycznia 2021 | ||||||||||||||||||||
Data utworzenia | 23 sierpnia 2016 | ||||||||||||||||||||
Promocja | WWE | ||||||||||||||||||||
Brand | SmackDown | ||||||||||||||||||||
|
WWE SmackDown Tag Team Championship – światowy tytuł dywizji tag team profesjonalnego wrestlingu stworzony i promowany przez federację WWE, w brandzie SmackDown. Mistrzostwo jest bronione przez wrestlerów występujących w brandzie SmackDown i jest odpowiednikiem WWE Raw Tag Team Championship należącego do brandu Raw. Pasy mistrzowskie zostały zaprezentowane 23 sierpnia 2016 na odcinku tygodniówki SmackDown Live[1]. Obecnymi posiadaczami Dolph Ziggler i Robert Roode, których jest to pierwsze panowanie[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W związku w powrotem podziału WWE na brandy i zorganizowania draftu, posiadacze WWE Tag Team Championship The New Day zostali przypisani na wyłączność do rosteru Raw, pozostawiając brand SmackDown bez mistrzostw dywizji tag team. W sierpniu 2016, generalny menadżer SmackDown Daniel Bryan oznajmił iż planuje wprowadzić ekskluzywne tytuły dla swojego rosteru. Tuż po gali SummerSlam na pierwszym odcinku tygodniówki SmackDown, Bryan i komisarz SmackDown Shane McMahon przedstawili WWE SmackDown Tag Team Championship oraz ogłosili turniej wyłaniający pierwszych posiadaczy, gdzie finał odbył się na gali Backlash[3]. Pierwszymi mistrzami stali się Heath Slater i Rhyno, którzy pokonali w finale The Usos[4].
Wygląd pasów mistrzowskich jest niemalże identyczny do WWE Raw Tag Team Championship, lecz skórzany pas jest niebieski zamiast czarnego, symbolizując przynależność do brandu SmackDown, zaś stalowe płyty są srebrne miast wykonanych z brązu. Tytuły tag teamowe brandu Raw zaktualizowano 19 grudnia 2016, gdzie na czerwonym skórzanym pasie zamieszczono stalowe płyty.
Turniej inauguracyjny[edytuj | edytuj kod]
Ćwierćfinały SmackDown (08/23, 08/30)[3] |
Półfinały SmackDown (09/06) |
Finał Backlash (09/11) | ||||||||
The Usos (Jimmy Uso i Jey Uso) |
Pin | |||||||||
The Ascension (Konnor i Viktor) |
||||||||||
The Usos | Pin | |||||||||
American Alpha | ||||||||||
American Alpha (Chad Gable i Jason Jordan) |
Pin | |||||||||
Breezango (Fandango i Tyler Breeze) |
||||||||||
Heath Slater i Rhyno | Pin | |||||||||
The Usos | ||||||||||
The Hype Bros (Mojo Rawley i Zack Ryder) |
Pin | |||||||||
The Vaudevillains (Aiden English i Simon Gotch) |
||||||||||
Heath Slater i Rhyno | Pin | |||||||||
The Hype Bros | ||||||||||
Heath Slater i Rhyno | Pin | |||||||||
The Headbangers (Mosh i Trasher) |
||||||||||
Panowania[edytuj | edytuj kod]
Na stan z 26 styczeń 2021 było dwanaście panowań wśród ośmiu drużyn. Pierwszymi mistrzami zostali Heath Slater i Rhyno, którzy pokonali The Usos w finale turnieju na gali Backlash z 11 września 2016. The Usos posiadali tytuły rekordowe 182 dni, zaś ich trzy panowania trwały łącznie 380 dni (z czego rekord najdłuższego połącznonego panowania dzielą z Xavierem Woodsem i Kofim Kingstonem z The New Day). 7 panowanie New Day jest najkrótsze i wynosi 3 dni. Najstarszym mistrzem stał się Shane McMahon w wieku 49 lat, a najmłodszym był Jason Jordan, który zdobył mistrzostwo w wieku 28 lat.
Obecnymi mistrzami są Dolph Ziggler i Robert Roode, których jest to pierwsze panowanie. Pokonali byłych mistrzów, The Street Profits (Angelo Dawkins i Montez Ford), w odcinku SmackDown z 8 stycznia 2021[2].
Panowanie | Numer panowania przez danych mistrzów w liście |
---|---|
Lokacja | Miasto, w którym tytuł został zdobyty |
Gala | Gala, na której zawodnicy zdobyli tytuł |
† | Oznacza, że zmiana posiadaczów nie została zatwierdzona przez WWE |
+ | Oznacza, że ilość dni w posiadaniu wzrasta z kolejnym dniem |
Nr. | Mistrzowie | Panowanie | Data | Dni | Rozpoznawane dni | Lokacja | Gala | Notka | Odn. |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
WWE: SmackDown | |||||||||
1 | Heath Slater i Rhyno | 1 | 11 września 2016 | 84 | 83 | Richmond, Wirginia | Backlash | Pokonali The Usos w finale turnieju stając się pierwszymi mistrzami. | [4] |
2 | The Wyatt Family (Bray Wyatt, Luke Harper i Randy Orton) |
1 | 4 grudnia 2016 | 23 | 23 | Dallas, Teksas | TLC: Tables, Ladders & Chairs | Wyatt i Orton wygrali walkę, lecz Harper był również uznawany za mistrza poprzez zasadę Freebird Rule. | [5][6] |
3 | American Alpha (Chad Gable i Jason Jordan) |
1 | 27 grudnia 2016 | 84 | 83 | Rosemont, Illinois | SmackDown Live | Był to Fatal 4-Way Tag Team Elimination match, w którym brali również udział Heath Slater i Rhyno oraz The Usos. | [7] |
4 | The Usos (Jey i Jimmy Uso) |
1 | 21 marca 2017 | 124 | 123 | Uncasville, Connecticut | SmackDown Live | [8] | |
5 | The New Day (Big E, Kofi Kingston i Xavier Woods) |
1 | 23 lipca 2017 | 28 | 27 | Filadelfia, Pensylwania | Battleground | [9] | |
6 | The Usos (Jey i Jimmy Uso) |
2 | 20 sierpnia 2017 | 23 | 23 | Brooklyn, Nowy Jork | SummerSlam | [10] | |
7 | The New Day (Big E, Kofi Kingston i Xavier Woods) |
2 | 12 września 2017 | 26 | 25 | Las Vegas, Nevada | SmackDown Live | Był to Sin City Street Fight. Pojedynek wygrali Big E i Kingston, lecz Woods był również uznawany za mistrza poprzez zasadę Freebird Rule. | [11] |
8 | The Usos (Jey i Jimmy Uso) |
3 | 8 października 2017 | 182 | 182 | Detroit, Michigan | Hell in a Cell | Był to Hell in a Cell match. Przeciwnikami The Usos byli Big E i Woods. | [12] |
9 | Bludgeon Brothers | 1 | 8 kwietnia 2018 | 135 | 135 | Nowy Orlean, Luizjana | WrestleMania | Był to Triple Threat Match, w którym uczestniczyli również The New Day | [13] |
10 | The New Day | 3 | 21 sierpnia 2018 | 56 | 55 | Brooklyn, Nowy Jork | SmackDown Live | Był to No DQ Tag Team Match. Pojedynek wygrali Woods i Kingston, lecz Big E był również uznawany za mistrza poprzez zasadę Freebird Rule. | [14] |
11 | The Bar | 1 | 16 października 2018 | 103 | 102 | Washington, D.C. | SmackDown Live 1000 | [15] | |
12 | The Miz i Shane McMahon | 1 | 27 stycznia 2019 | 21 | 21 | Phoenix, AZ | Royal Rumble | [16] | |
13 | The Usos | 4 | 17 lutego 2019 | 51 | 51 | Houston | Elimination Chamber | [17] | |
14 | The Hardy Boyz
(Jeff Hardy i Matt Hardy) |
1 | 9 kwietnia 2019 | 21 | 20 | Brooklyn | SmackDown | [18] | |
- | Wakat | – | 30 kwietnia 2019 | – | – | Columbus | SmackDown | Opuścili tytułu z powodu kontuzji kolana Jeff'a | [19] |
15 | Daniel Bryan i Rowan (2) | 1 | 7 maja 2019 | 68 | 68 | Louisville | SmackDown | Pokonali The Usos, o wolny tytuł | [20] |
16 | The New Day | 4 | 14 lipca 2019 | 63 | 62 | Filadelfia | Extreme Rules | To był triple theart tag team match, również z udziałem Heavy Machinery
(Otis i Tucker). Kingston do 17 kwietnia 2020 nie był uznawany za mistrza, ponieaż do listopada 2019 był podczas swojej kadencji jako WWE Champion. 17 kwietnia 2020 zaś wszystkie do 6 panowania New Day należały do każdego członka zgodnie z Freebird Rule |
[21] |
17 | The Revival | 1 | 15 września 2019 | 54 | 54 | Charlotte | Clash of Champions | Big E i Xavier Woods reprezentowali New Day | [22] |
18 | The New Day | 5 | 8 listopada 2019 | 111 | 110 | Manchester | SmackDown | Woods do 17 kwietnia 2020 nie był uznawany za mistrza, ponieważ był kontuzjowany. 17 kwietnia 2020 zaś wszystkie do 6 panowania New Day należały do każdego członka zgodnie z Freebird Rule | [23] |
19 | John Morrison i The Miz (2) | 1 | 27 lutego 2020 | 50 | 50 | Rijad | Super Show-Down | Big E i Kofi Kingston reprezentowali New Day | [24] |
20 | The New Day | 6 | 17 kwietnia 2020 | 93 | 92 | Orlando | SmackDown | Big E i Kofi Kingston reprezentowali New Day, a Woods nieaktywny z powodu kontuzji został uznany za mistrza zgodnie z zasadą Freebird Rule | [25] |
21 | Shinsuke Nakamura i Cesaro (2) | 1 | 19 lipca 2020 | 82 | 82 | Orlando | Horror Show at Extreme Rules | Był to Tables match, w którym Big E i Kofi Kingston reprezentowali New Day | [26] |
WWE: Raw | |||||||||
22 | The New Day | 7 | 9 października 2020 | 3 | 2 | Orlando | SmackDown | Podczas Draftu Woods i Kingston wygrali tytuły (zgodnie z zasadą Freebird Rule), ale następnie drużyna została odłączona od Big E przenosząc się na Raw (a Big E do SmackDown), przerywając zasadę i przenosząc tytuły na Raw | [27] |
WWE: SmackDown | |||||||||
23 | The Street Profits | 1 | 12 października 2020 | 88 | 88 | Orlando | SmackDown | Gdy oba tytuły (Raw i SmackDown) były na Raw, Raw Tag Team Champions Street Profits zostali przeniesieni na SmackDown, a następnie zamienili się tytułami z New Day | [28] |
24 | Dolph Ziggler i Robert Roode | 1 | 8 stycznia 2021 | 18+ | 18+ | St. Petersburg | SmackDown | [2] |
Połączone panowania – drużynowo[edytuj | edytuj kod]
† | Oznacza obecnych mistrzów |
Na stan 26 styczeń 2021
Miejsce | Drużyna | Ilość posiadań | Łączna ilość dni | Łączna ilość dni wg WWE |
---|---|---|---|---|
1 | The Usos (Jey i Jimmy Uso) |
4 | 380 | 379 |
2 | The New Day | 7 | 380 | 373 |
3 | The New Day | 6 | 377 | 371 |
4 | Bludgeon Brothers | 1 | 135 | 102 |
5 | The Bar | 1 | 103 | |
6 | The Street Profits | 1 | 88 | |
7 | American Alpha (Chad Gable i Jason Jordan) |
1 | 84 | 83 |
Heath Slater i Rhyno | 1 | |||
9 | Shinsuke Nakamura i Cesaro | 1 | 82 | |
10 | Daniel Bryan i Rowan | 1 | 68 | |
11 | The Revival | 1 | 54 | |
12 | The Wyatt Family (Bray Wyatt, Luke Harper i Randy Orton) |
1 | 23 | |
13 | The Miz i Shane McMahon | 1 | 21 | |
The Hardy Boyz
(Jeff Hardy i Matt Hardy) |
1 | 21 | 20 | |
15 | Dolph Ziggler i Robert Roode † | 1 | 18+ | 18+ |
Połączone panowania – indywidualnie[edytuj | edytuj kod]
† | Oznacza obecnych mistrzów |
Na stan 26 styczeń 2021
Miejsce | Wrestler | Ilość posiadań | Łączna ilość dni | Łączna ilość dni wg WWE |
---|---|---|---|---|
1 | Jey Uso | 4 | 380 | 379 |
Jimmy Uso | ||||
Kofi Kingston | 7 | 373 | ||
Xavier Woods | ||||
5 | Big E | 6 | 377 | 371 |
6 | Rowan | 2 | 203 | |
7 | Cesaro | 2 | 185 | 184 |
8 | Luke Harper | 2 | 158 | |
9 | Sheamus | 1 | 103 | 102 |
10 | Angelo Dawkins | 1 | 88 | |
Montez Ford | ||||
12 | Chad Gable | 1 | 84 | 83 |
Heath Slater | ||||
Jason Jordan | ||||
Rhyno | ||||
16 | Shinsuke Nakamura | 1 | 82 | |
17 | The Miz | 2 | 71 | |
18 | Daniel Bryan | 1 | 68 | |
20 | Dash Wilder | 1 | 54 | |
Scott Dawson | ||||
21 | John Morrison | 1 | 50 | |
22 | Bray Wyatt | 1 | 23 | |
Randy Orton | ||||
24 | Jeff Hardy | 1 | 21 | 20 |
Matt Hardy | ||||
Shane McMahon | 21 | |||
27 | Dolph Ziggler † | 1 | 18+ | |
Robert Roode † |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Adam Martin: Daniel Bryan to reveal two new championships exclusive to Smackdown Live tonight from Connecticut. wrestleview.com. [dostęp 23-08-2016].
- ↑ a b c SmackDown results, Jan. 8, 2021:The Head of the Table imposes his will on SmackDown’s high-stakes Gauntlet Match, WWE [dostęp 2021-01-09] (ang.).
- ↑ a b Greg Parks: 8/23 WWE Smackdown LIVE – Parks’s Complete, Real-Time Report. W: Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 23-08-2016].
- ↑ a b James Caldwell: 9/11 WWE Backlash Results – CALDWELL’S Complete PPV Report (ang.).
- ↑ WWE.com Staff: The Wyatt Family to defend SmackDown Tag Team Titles under the Freebird Rule (ang.). 7 grudnia 2016.
- ↑ Jason Powell: Powell’s WWE TLC 2016 live review: AJ Styles vs. Dean Ambrose in a TLC match for the WWE Championship, The Miz vs. Dolph Ziggler in a ladder match for the Intercontinental Championship (ang.).
- ↑ Greg Parks: 12/27 WWE Smackdown LIVE – Parks’s Ongoing, Real-Time Report, including three title matches, John Cena’s return (ang.).
- ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE SMACKDOWN REPORT 3/21: Shane reacts to Shane challenging him to a WrestleMania match, more hype for WrestleMania 33. W: Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 21 marca 2017].
- ↑ 7/23 Powell’s WWE Battleground Live Review: Jinder Mahal vs. Randy Orton in a Punjabi Prison match for the WWE Championship, AJ Styles vs. Kevin Owens for the U.S. Championship, John Cena vs. Rusev in a flag match. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2017-07-23].
- ↑ 08/20 Powell’s WWE SummerSlam Kickoff Show coverage: New Day vs. The Usos for the Smackdown Tag Titles, Akira Tozawa vs. Neville for the WWE Cruiserweight Championship, Matt Hardy, Jeff Hardy, and Jason Jordan vs. Miz, Bo Dallas, and Curtis Axel. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2017-08-20].
- ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE SMACKDOWN REPORT 9/12: Vince McMahon appears to address Shane being suspended and Owens threatening to sue. W: Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 12 września 2017].
- ↑ Jason Powell: Powell’s WWE Hell in a Cell 2017 live review: Kevin Owens vs. Shane McMahon in a Falls Count Anywhere HIAC match, New Day vs. The Usos in an HIAC match for the Smackdown Tag Titles, Jinder Mahal vs. Shinsuke Nakamura for the WWE Championship. W: Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 8 października 2017].
- ↑ WrestleMania 34 results, April 8, 2018: Lesnar conquers Reigns in brutal Universal Championship WrestleMania rematch, WWE [dostęp 2020-10-30] (ang.).
- ↑ August 21, 2018 Smackdown results, Pro Wrestling [dostęp 2020-10-30] (ang.).
- ↑ WWE SmackDown 1000 results, Oct. 16, 2018: Mysterio soars over Shinsuke in sensational SmackDown 1000 thriller, WWE [dostęp 2020-10-30] (ang.).
- ↑ Royal Rumble 2019 results, WWE [dostęp 2020-10-30] (ang.).
- ↑ Mike Tedesco , WWE Elimination Chamber Results – 2/17/19 (WWE Title and Women's Tag Title Chambers), WWE News and Results, RAW and Smackdown Results, Impact News, ROH News, 17 lutego 2019 [dostęp 2020-10-30] (ang.).
- ↑ SmackDown LIVE results, April 9, 2019: Kofi Kingston continues his hot streak against a gargantuan group on the blue brand, WWE [dostęp 2020-10-30] (ang.).
- ↑ WWE SmackDown LIVE results, April 30, 2019: Kofi gets one over KO as WWE Money in the Bank comes into focus, WWE [dostęp 2020-10-30] (ang.).
- ↑ WWE SmackDown LIVE results, May 7, 2019: Kofi Kingston prevails in wild WWE Championship Triple Threat Match that defines the “Wild Card Rule”, WWE [dostęp 2020-10-30] (ang.).
- ↑ WWE Extreme Rules 2019 results, WWE [dostęp 2020-10-30] (ang.).
- ↑ WWE Clash of Champions 2019 results, WWE [dostęp 2020-10-30] (ang.).
- ↑ WWE Friday Night SmackDown results, Nov. 8, 2019: King Corbin makes Roman Reigns bend the knee in Manchester by controversial means, WWE [dostęp 2020-10-30] (ang.).
- ↑ Full WWE Super ShowDown 2020 results, videos, galleries and exclusives, WWE [dostęp 2020-10-30] (ang.).
- ↑ Friday Night SmackDown Results: April 17, 2020, WWE [dostęp 2020-10-30] (ang.).
- ↑ Extreme Rules, WWE [dostęp 2020-10-30] (ang.).
- ↑ Friday Night SmackDown results: Oct. 9, 2020, WWE [dostęp 2020-10-30] (ang.).
- ↑ Raw results, Oct. 12, 2020: McIntyre and Orton can’t stop fighting as WWE Draft concludes, WWE [dostęp 2020-10-30] (ang.).
|
|