WWE Cyber Sunday

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z WWE Taboo Tuesday)
Cyber Sunday
ilustracja
Inne nazwy

Taboo Tuesday (2004-05)

Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw (2004-08)
SmackDown (2007-08)
ECW (2007-08)

Pierwsza gala

Taboo Tuesday (2004)

Ostatnia gala

Cyber Sunday (2008)

Motyw gali

Możliwość głosowania przez fanów na stypulacje walk

Cyber Sunday – zakończony cykl gal profesjonalnego wrestlingu produkowanych w latach 2004–2008 przez federację World Wrestling Entertainment i nadawanych na żywo w systemie pay-per-view. W 2004 i 2005 cykl był znany jako Taboo Tuesday[1] i w latach 2004-06 był produkowany na rzecz brandu Raw.

Taboo Tuesday było pierwszym regularnie prowadzonym pay-per-view w czwartki od czasu organizacji gali This Tuesday in Texas z 1991. Było także pierwszym pay-per-view nie prowadzonym w niedzielę od czasu In Your House 8: Beware of Dog 2 z 1996. Pierwsza gala odbyła się w październiku, lecz przyszłoroczna edycja została przesunięta na początek listopada. W 2006 cykl został przeniesiony na niedzielę aby uniknąć problemów z programem SmackDown!, które również zawsze było transmitowane w czwartki, a także zmieniono nazwę na Cyber Sunday.

Taboo Tuesday i Cyber Sunday były głównie znane z tego, iż fani mieli możliwość głosowania na główne aspekty walk. Głosowania rozpoczynały się podczas odcinków Raw jeszcze kilka tygodni przed galą i kończyło się na niej, najczęściej tuż przed wyznaczoną walką. Z tego powodu Cyber Sunday było określane jako "interaktywne pay-per-view". Przez pierwsze cztery gale głosowanie odbywało się na oficjalnej stronie WWE, gdzie mottem gal PPV było "Log On. Take Over.". W 2008 system został kompletnie zmieniony i fani mogli głosować jedynie poprzez telefoniczne wiadomości SMS wyłącznie w Stanach Zjednoczonych – wyjątkiem była walka The Undertakera z Big Showem, gdzie fani mogli głosować na stypulację na stronie WWE.

W 2009 cykl został zastąpiony przez Bragging Rights[2]. Aspekty interakcyjne z fanami zostały przeniesione na tygodniówki Raw pod nazwą WWEActive (lub RawActive).

Lista gal[edytuj | edytuj kod]

Gala brandu Raw
Gala Lokalizacja Arena Walka wieczoru
Taboo Tuesday (2004)
19 października 2004
Milwaukee, Wisconsin Bradley Center Randy Orton vs. Ric Flair
Steel Cage match
Taboo Tuesday (2005)
1 listopada 2005
San Diego, Kalifornia iPayOne Center John Cena (c) vs. Kurt Angle vs. Shawn Michaels
Triple Threat match o WWE Championship
Cyber Sunday (2006)
5 listopada 2006
Cincinnati, Ohio U.S. Bank Arena King Booker (c) vs. WWE Champion John Cena vs. ECW World Champion Big Show
"Champion of Champions" Triple Threat match o World Heavyweight Championship
Cyber Sunday (2007)
28 października 2007
Waszyngton Verizon Center Batista (c) vs. The Undertaker
Singles match o World Heavyweight Championship z sędzią specjalnym Stone Cold Steve’em Austinem
Cyber Sunday (2008)
26 października 2008
Phoenix, Arizona US Airways Center Chris Jericho (c) vs. Batista
Singles match o World Heavyweight Championship z sędzią specjalnym Stone Cold Steve’em Austinem

Wyniki gal[edytuj | edytuj kod]

2004[edytuj | edytuj kod]

Taboo Tuesday (2004)
ilustracja
Motto gali

You Control – The fate of Raw superstars, the World Heavyweight Championship, and the Course of History!

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw

Sponsor

1-800-Call ATT for Collect Calls

Data

19 października 2004

Widownia

3500

Hala

Bradley Center

Miejsce

Milwaukee, Wisconsin

Gale pay-per-view – chronologicznie
No Mercy (2004) Taboo Tuesday (2004) Survivor Series (2004)
Taboo Tuesday/Cyber Sunday – chronologicznie
Taboo Tuesday (2005) Taboo Tuesday (2004)

Taboo Tuesday (2004) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu Raw. Odbyła się 19 października 2004 w Bradley Center w Milwaukee w stanie Wisconsin. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to pierwsza gala w chronologii cyklu Taboo Tuesday/Cyber Sunday.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Walką wieczoru był Steel Cage match, w którym Randy Orton pokonał Rica Flaira. Ponadto Shelton Benjamin pokonał Chrisa Jericho i odebrał mu WWE Intercontinental Championship, zaś Triple H obronił World Heavyweight Championship pokonując Shawna Michaelsa. Galę w systemie pay-per-view wykupiono 174 000 razy.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1D Sgt. Slaughter pokonał Muhammada Hassana (z Daivarim) przez dyskwalifikację Singles match
2 Shelton Benjamin pokonał Chrisa Jericho (c) Singles match o WWE Intercontinental Championship 10:55
3 Trish Stratus (c) wygrała eliminując jako ostatnią Molly Holly Fulfill Your Fantasy battle royal o WWE Women’s Championship 05:30
4 Gene Snitsky pokonał Kane’a (z Litą) Weapon of Choice match 14:17
5 Eugene pokonał Erica Bischoffa "Choose the Loser's Fate" match 02:01
6 Chris Benoit i Edge pokonali La Résistance (Sylvaina Greniera i Robérta Conwaya) (c) poprzez submission Tag team match o World Tag Team Championship 16:15
7 Christy Hemme pokonała Carmellę Lingerie Pillow Fight 01:48
8 Triple H (c) pokonał Shawna Michaelsa Singles match o World Heavyweight Championship 14:05
9 Randy Orton pokonał Rica Flaira Steel Cage match 10:35
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
Eliminacje w Fulfill Your Fantasy battle royalu
Kolejność Diva Wyeliminowana przez
1 Nidia Jazz
2 Jazz Victorię
3 Gail Kim Victorię
4 Victoria Trish Stratus i Molly Holly
5 Stacy Keibler Molly Holly
6 Molly Holly Trish Stratus
Zwyciężczyni Trish Stratus
Wyniki głosowań
Głosowanie Rezultat
Przeciwnik dla Chrisa Jericho[3]
  • Shelton Benjamin (37.48%)
  • Batista (20.11%)
  • Jonathan Coachman (7.01%)
  • Christian (6.69%)
  • Rhyno (5.77%)
  • Maven (4.23%)
  • William Regal (3.81%)
  • The Hurricane (3.77%)
  • Tyson Tomko (2.49%)
  • Tajiri (2.36%)
  • Steven Richards (2.24%)
  • Val Venis (1.69%)
  • Rosey (1.10%)
  • Chuck Palumbo (0.68%)
  • Rodney Mack (0.58%)
Stroje w Fulfill Your Fantasy battle royalu[3]
  • Szkolna uczennica (53.10%)
  • Francuska pokojówka (30.03%)
  • Pielęgniarka (16.87%)
Broń do użytku w Weapon of Choice matchu[3]
  • Łańcuch (40.84%)
  • Stalowe krzesełko (29.93%)
  • Ołowiana rura (29.24%)
Stypulacja w pojedynku Eugene’a z Erikiem Bischoffem[3]
  • Przegrany będzie ogolony na łyso (58.73%)
  • Przegrany założy suknię (20.77%)
  • Przegrany zostanie służącym wygranego (20.50%)
Rodzaj pojedynku Christy Hemme z Carmellą[3]
  • Lingerie Pillow Fight (56.48%)
  • Evening Gown match (33.22%)
  • Aerobics Challenge (10.30%)
Przeciwnik dla Triple H’a[3]
  • Shawn Michaels (38.72%)
  • Edge (33.42%)
  • Chris Benoit (27.86%)
Rodzaj pojedynku Randy’ego Ortona z Rikiem Flairem[3]
  • Steel cage match (68%)
  • Falls Count Anywhere (20%)
  • Submission match (12%)

2005[edytuj | edytuj kod]

Taboo Tuesday (2005)
ilustracja
Motto gali

Log on. Take over.

Motyw muzyczny

Twisted Transistor” – Korn[4]

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw

Sponsor

1-800-Call ATT for Collect Calls

Data

1 listopada 2005

Widownia

6000

Hala

iPayOne Center

Miejsce

San Diego, Kalifornia

Gale pay-per-view – chronologicznie
No Mercy (2005) Taboo Tuesday (2005) Survivor Series (2005)
Taboo Tuesday/Cyber Sunday – chronologicznie
Taboo Tuesday (2004) Taboo Tuesday (2005) Cyber Sunday (2006)

Taboo Tuesday (2005) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu Raw. Odbyła się 1 listopada 2005 w iPayOne Center w San Diego w Kalifornii. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to druga gala w chronologii cyklu Taboo Tuesday/Cyber Sunday.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. Walką wieczoru był Triple Threat match o WWE Championship, w którym mistrz John Cena pokonał Shawna Michaelsa i Kurta Angle’a. Prócz tego Ric Flair obronił WWE Intercontinental Championship pokonując Triple H w Steel Cage matchu. Galę w systemie pay-per-view wykupiono 174 000 razy.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1H Kerwin White (z Nickem Nemethem) i Matt Striker pokonali Sheltona Benjamina i Val Venisa Tag team match 02:38
2 Rey Mysterio i Matt Hardy (SmackDown!) pokonali Chrisa Mastersa i Snitsky’ego (Raw) Tag team match 13:46
3 Eugene i Jimmy Snuka pokonali Roba Conwaya i Tysona Tomko Tag team match 06:21
4 Mankind pokonał Carlito poprzez submission Singles match 07:22
5 Big Show i Kane pokonali Lance’a Cade’a i Trevora Murdocha (c) Tag team match o World Tag Team Championship 07:59
6 Batista pokonał Jonathana Coachmana (z Vaderem i Goldustem) Street Fight 04:22
7 Trish Stratus (c) wygrała eliminując jako ostatnią Victorię Fulfill Your Fantasy Battle Royal o WWE Women’s Championship 05:23
8 Ric Flair (c) pokonał Triple H Steel Cage match o WWE Intercontinental Championship 23:47
9 John Cena (c) pokonał Shawna Michaelsa i Kurta Angle’a Triple threat match o WWE Championship 16:42
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
Eliminacje w Fulfill Your Fantasy battle royalu
Kolejność Diva Wyeliminowana przec
1 Maria Trish Stratus i Mickie James
2 Candice Michelle Ashley Massaro
3 Ashley Victorię
4 Victoria Mickie James
5 Mickie James Victorię
Zwyciężczyni Trish Stratus
Wyniki głosowań
Głosowanie Rezultat
Przeciwnicy dla Snitsky’ego i Chrisa Mastersa[5]
  • Matt Hardy (31%)
  • Rey Mysterio (29%)
  • John "Bradshaw" Layfield (17%)
  • Christian (13%)
  • Hardcore Holly (10%)
Partner Eugene’a w walce z Robem Conwayem i Tysonem Tomko[5]
  • Jimmy Snuka (43%)
  • Jim Duggan (40%)
  • Kamala (17%)
Przeciwnik dla Carlito[5]
  • Mankind (52%)
  • Cactus Jack (35%)
  • Dude Love (13%)
Rodzaj pojedynku Batisty z Jonathanem Coachmanem[5]
  • Street Fight (91%)
  • Debata werbalna (6%)
  • Arm wrestling match (3%)
Stroje w Fulfill Your Fantasy battle royal[5]
  • Bielizna (43%)
  • Skóra oraz koronki (32%)
  • Stroje cheerleaderek (25%)
Rodzaj walki Triple H’a z Rikiem Flairem[5]
  • Steel cage match (83%)
  • Submission match (13%)
  • Singles match (4%)
Przeciwnik dla Johna Ceny i Kurta Angle’a[5]
  • Shawn Michaels (46%)
  • Kane (38%)
  • Big Show (16%)

2006[edytuj | edytuj kod]

Cyber Sunday (2006)
ilustracja
Motto gali

Log on. Take over.

Motyw muzyczny

Game On” – Disciple[6]

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw

Sponsor

Vivendi Universal Games

Data

5 listopada 2006

Widownia

7000

Hala

U.S. Bank Arena

Miejsce

Cincinnati, Ohio

Gale pay-per-view – chronologicznie
No Mercy (2006) Cyber Sunday (2006) Survivor Series (2006)
Taboo Tuesday/Cyber Sunday – chronologicznie
Taboo Tuesday (2005) Cyber Sunday (2006) Cyber Sunday (2007)

Cyber Sunday (2006) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu Raw. Odbyła się 5 listopada 2006 w U.S. Bank Arena w Cincinnati w stanie Ohio. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to trzecia gala w chronologii cyklu Taboo Tuesday/Cyber Sunday.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Walką wieczoru był Triple Threat match o World Heavyweight Championship, w którym mistrz King Booker pokonał WWE Championa Johna Cenę i ECW World Championa Big Showa. Oprócz tego Jeff Hardy pokonał Carlito i obronił WWE Intercontinental Championship.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1D Super Crazy pokonał Roba Conwaya Singles match 03:26
2 Umaga (z Armando Estradą) pokonał Kane’a Singles match 08:39
3 Cryme Tyme (JTG i Shad Gaspard) pokonali The Highlanders (Robbiego i Rory’ego McAllistera), Charliego Hassa i Viscerę oraz Lance’a Cade’a i Trevora Murdocha Texas Tornado match 04:28
4 Jeff Hardy (c) pokonał Carlito Singles match o WWE Intercontinental Championship 13:21
5 Rated-RKO (Edge i Randy Orton) pokonali D-Generation X (Triple H i Shawna Michaelsa) Tag team match z sędzią specjalnym Erikiem Bischoffem 18:11
6 Lita pokonała Mickie James Lumberjill match o zawieszony WWE Women’s Championship 08:07
7 Ric Flair i Roddy Piper (z Dustym Rhodesem i Sgt. Slaughterem) pokonali The Spirit Squad (Kenny’ego i Mikeya) (c) (z Johnnym, Nickym i Mitchem) Tag team match o World Tag Team Championship 06:55
8 King Booker (c) (z Queen Sharmell) pokonał Johna Cenę i Big Showa Triple threat match o World Heavyweight Championship 21:05
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
Wyniki głosowań
Głosowanie Rezultat
Przeciwnik dla Umagi[7]
  • Kane (49%)
  • The Sandman (28%)
  • Chris Benoit (23%)
Rodzaj walki Cryme Tyme, The Highlanders, Haasa i Viscery oraz Cade’a i Murdocha[7]
  • Texas Tornado (50%)
  • Tag Team Turmoil (35%)
  • Fatal Four-Way (15%)
Przeciwnik dla Jeffa Hardy’ego[7]
  • Carlito (62%)
  • Shelton Benjamin (25%)
  • Johnny Nitro (13%)
Sędzia specjalny do walki Edge’a i Ortona z D-Generation X[7]
  • Eric Bischoff (60%)
  • Jonathan Coachman (20%)
  • Vince McMahon (20%)
Rodzaj walki Lity z Mickie James[7]
  • Diva Lumberjack match (46%)
  • No Disqualification match (40%)
  • Submission match (14%)
Partner Rica Flaira w walce ze Spirit Squad[7]
  • Roddy Piper (46%)
  • Dusty Rhodes (35%)
  • Sgt. Slaughter (19%)
Tytuł do obrony w Champion of Champions Triple Threat matchu[7]
  • World Heavyweight Championship (67%)
  • ECW Championship (21%)
  • WWE Championship (12%)

2007[edytuj | edytuj kod]

Cyber Sunday (2007)
ilustracja
Motto gali

Log on. Take over.

Motyw muzyczny

„Fast Fuse” – Kasabian[8]

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw
SmackDown!
ECW

Sponsor

Fathead

Data

28 października 2007

Widownia

7000

Hala

Verizon Center

Miejsce

Waszyngton

Gale pay-per-view – chronologicznie
No Mercy (2007) Cyber Sunday (2007) Survivor Series (2007)
Taboo Tuesday/Cyber Sunday – chronologicznie
Cyber Sunday (2006) Cyber Sunday (2007) Cyber Sunday (2008)

Cyber Sunday (2007) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 28 października 2007 w Verizon Center w Waszyngtonie. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to czwarta gala w chronologii cyklu Taboo Tuesday/Cyber Sunday.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Batista zdołał obronić World Heavyweight Championship pokonując The Undertakera w walce wieczoru, którą sędziował Stone Cold Steve Austin. Ponadto Shawn Michaels pokonał WWE Championa Randy’ego Ortona przez dyskwalifikację i nie odebrał mu tytułu, zaś mistrz CM Punk pokonał The Miza, broniąc ECW Championship. Galę w systemie pay-per-view wykupiono 228 000 razy.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1D Jesse i Festus pokonali Deuce ’n Domino (z Cherry) Tag team match
2 Rey Mysterio pokonał Finlaya Stretcher match 09:41
3 CM Punk (c) pokonał The Miza Singles match o ECW Championship 08:48
4 Mr. Kennedy pokonał Jeffa Hardy’ego Singles match 09:05
5 Kane pokonał Montela Vontavious Portera (c) poprzez wyliczenie pozaringowe Singles match o WWE United States Championship 06:38
6 Shawn Michaels pokonał Randy’ego Ortona (c) przez dyskwalifikację Singles match o WWE Championship 15:53
7 Triple H pokonał Umagę Street Fight 17:21
8 Batista (c) pokonał The Undertakera Singles match o World Heavyweight Championship z sędzią specjalnym Stone Cold Steve’em Austinem 17:22
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
Wyniki głosowań
Głosowanie Rezultat
Rodzaj walki Reya Mysterio z Finlayem[9]
  • Stretcher match (40%)
  • No Disqualification match (36%)
  • Shillelagh on a Pole match (24%)
Przeciwnik dla CM Punka[9]
  • The Miz (39%)
  • John Morrison (33%)
  • Big Daddy V (28%)
Przeciwnik dla Montela Vontavious Portera[9]
  • Kane (67%)
  • The Great Khali (24%)
  • Mark Henry (9%)
Przeciwnik dla Randy’ego Ortona[9]
  • Shawn Michaels (59%)
  • Jeff Hardy (31%)
  • Mr. Kennedy (10%)
Rodzaj walki Triple H’a z Umagą[9]
  • Street Fight (57%)
  • Steel Cage match (26%)
  • First Blood match (17%)
Zwyciężczyni nagrody Divy roku
  • Mickie James (21%)
  • Kelly Kelly (17%)
  • Torrie Wilson (15%)
  • Melina (12%)
  • Maria (12%)
  • Layla (7%)
  • Jillian Hall (5%)
  • Victoria (4%)
  • Brooke (4%)
  • Michelle McCool (3%)
Sędzia specjalny walki Batisty z The Undertakerem[9]
  • Stone Cold Steve Austin (79%)
  • Mick Foley (11%)
  • John "Bradshaw" Layfield (10%)

2008[edytuj | edytuj kod]

Cyber Sunday (2008)
ilustracja
Motyw muzyczny

Propane Nightmares” – Pendulum[10]

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw
SmackDown
ECW

Data

26 października 2008

Widownia

7981

Hala

US Airways Center

Miejsce

Phoenix, Arizona

Gale pay-per-view – chronologicznie
No Mercy (2008) Cyber Sunday (2008) Survivor Series (2008)
Taboo Tuesday/Cyber Sunday – chronologicznie
Cyber Sunday (2007) Cyber Sunday (2008)

Cyber Sunday (2008) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 26 października 2008 w US Airways Center w Phoenix w Arizonie. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to piąta i ostatnia gala w chronologii cyklu Taboo Tuesday/Cyber Sunday.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Walką wieczoru była singlowa walka o World Heavyweight Championship z sędzią specjalnym Stone Cold Steve’em Austinem, w której pretendent Batista pokonał Chrisa Jericho. Oprócz tego Triple H obronił WWE Championship pokonując Jeffa Hardy’ego, zaś The Undertaker pokonał Big Showa w Last Man Standing matchu.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1D Shelton Benjamin (c) pokonał R-Trutha Singles match o WWE United States Championship 3:23
2 Rey Mysterio pokonał Kane’a No Holds Barred match 10:17
3 Matt Hardy (c) pokonał Evana Bourne’a Singles match o ECW Championship 11:01
4 John Morrison i The Miz pokonali Cryme Tyme (Shada Gasparda i JTG’ego) Tag team match 10:22
5 The Honky Tonk Man pokonał Santino Marellę (c) (z Beth Phoenix) przez dyskwalifikację Singles match o WWE Intercontinental Championship 01:06
6 The Undertaker pokonał Big Showa Last Man Standing match 19:23
7 Triple H (c) pokonał Jeffa Hardy’ego Singles match o WWE Championship 15:37
8 Batista pokonał Chrisa Jericho (c) Singles match o World Heavyweight Championship z sędzią specjalnym Stone Cold Steve’em Austinem
Jeżeli Jericho zostanie zdyskwalifikowany lub odliczony, straci tytuł.
17:06
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
Wyniki głosowań
Głosowanie Rezultat
Przeciwnik dla Sheltona Benjamina
Rodzaj walki Kane’a z Reyem Mysterio
Przeciwnik dla Matta Hardy’ego
Wybór uczestników tag-team matchu
Przeciwnik dla Santino Marelli
Rodzaj walki Big Showa z The Undertakerem
Zwyciężczyni konkursu Halloween Div
Przeciwnik dla Triple H’a
  • Jeff Hardy (57%)
  • Jeff Hardy i Vladimir Kozlov (Triple threat match) (38%)
  • Vladimir Kozlov (5%)
Sędzia specjalny walki Chrisa Jericho z Batistą

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cyber Sunday Pay-per-view History. WWE. [dostęp 2007-10-06].
  2. Preview:WWE Champion Randy Orton vs. John Cena (Anything Goes Iron Man Match). WWE. [dostęp 2009-10-05]. Cytat: Find out when the first-ever WWE Bragging Rights airs Sunday, Oct. 25 live on pay-per view.
  3. a b c d e f g Taboo Tuesday 2004 results. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2008-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-05)].
  4. WWE presents Taboo Tuesday. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2008-05-10].
  5. a b c d e f g Taboo Tuesday 2005 results. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2008-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 5, 2008)].
  6. Noah Starr: Disciple rocks. WWE, 2006-10-19. [dostęp 2007-10-31].
  7. a b c d e f g The votes are in. WWE. [dostęp 2008-10-12].
  8. James Thake: WWE Smackdown TV report. Wrestling Observer, October 19, 2007. [dostęp 2007-11-02].
  9. a b c d e f Voting Results. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2008-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (czerwca 5, 2011)].
  10. Cyber Sunday website. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2008-10-14].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]