W obliczu śmierci

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
W obliczu śmierci
The Living Daylights
Gatunek sensacyjny
Data premiery Ziemia 29 czerwca 1987
Kraj produkcji  Stany Zjednoczone
 Wielka Brytania
Język  angielski
Czas trwania 130 min
Reżyseria John Glen
Scenariusz Michael G. Wilson
Richard Maibaum
na podstawie powieści
Iana Fleminga
Główne role Timothy Dalton
Muzyka John Barry
Zdjęcia Alec Mills
Scenografia Peter Lamont
Michael Ford
Produkcja Albert R. Broccoli
Michael G. Wilson
Barbara Broccoli
Wytwórnia Eon Productions
Dystrybucja United Artists
Budżet 40 000 000 USD
Poprzednik Zabójczy widok (1985)
Kontynuacja Licencja na zabijanie (1989)
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach

W obliczu śmierci (ang. The Living Daylights) – piętnasty film z cyklu przygód Jamesa Bonda, wyprodukowany przez EON Productions w 1987 r. W Polsce znany również pod tytułem Światło dnia (takim tytułem posługiwał się polski dystrybutor w pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych).

W postać brytyjskiego agenta wcielił się po raz pierwszy Timothy Dalton. Film jest zrealizowany na podstawie noweli Iana Fleminga The Living Daylights, po raz pierwszy opublikowanej w The London Sunday Times 4 kwietnia 1962 r. Pierwsza amerykańska publikacja została wydana przez Argosy magazine w czerwcu 1962 r. pod nazwą Ucieczka z Berlina. W 1966 r., dwa lata po śmierci Fleminga, historia trafiła do zbioru powieści Octopussy i The Living Daylights.

Poszukiwanie nowego Bonda[edytuj]

W 1985 r., po zrealizowaniu Zabójczego widoku, Roger Moore wycofał się z roli Jamesa Bonda. Rozpoczęto poszukiwania aktora, który mógłby zagrać w następnym filmie. W 1986 r. odbył się casting, na którym pojawili się m.in. Timothy Dalton, Sam Neill, Lewis Collins, Sean Bean i Pierce Brosnan. To właśnie między nimi toczyła się walka o to, kto zagra w kolejnych częściach przygód brytyjskiego agenta. Ostatecznie umowa została podpisana z Timothym Daltonem.

Fabuła[edytuj]

W trakcie treningu na Gibraltarze, w którym uczestniczą 007, 002 i 004, ginie ostatni z nich. Radziecki generał Georgij Koskov, wywieziony z Czechosłowacji, składa zeznania dla MI6, z których wynika, że za zabójstwo 004 odpowiedzialny jest generał Puszkin, który chce zlikwidować wszystkich agentów z dwoma zerami. 007 ma zabić szefa KGB. Szybko jednak okazuje się, że Koskov mógł mieć inne powody, aby pragnąć tej śmierci. Aby poznać prawdę, James Bond musi zdobyć zaufanie dziewczyny Koskova, Kary Milovej.

Obsada[edytuj]

Aston Martin V8 Vantage Series III
  • Q – Desmond Llewelyn
  • Moneypenny – Caroline Bliss
  • Felix Leiter – John Terry
  • Fredrick Gray – Geoffrey Keen
  • Saunders – Thomas Wheatley
  • Szach Kamran – Art Malik
  • Generał Georgi Koskov – Jeroen Krabbé
  • Generał Anatol Gogol – Walter Gotell
  • Generał Leonid Puszkin – John Rhys-Davies
  • Brad Whitaker – Joe Don Baker
  • Necros – Andreas Wisniewski
  • Rosika Miklos – Julie T. Wallace
  • Rubavitch – Virginia Hey
  • Blayden Butler – Bill Weston
  • Sekretarz Blayden'a – Antony Carrick
  • Liz – Catherine Rabett
  • Ava – Dulice Liecier
  • Ochroniarz Koskova – Alan Talbot
  • Imposter 00 – Carl Rigg
  • Colonel Feyador – John Bowe
  • Jailer – Ken Sharrock
  • Szef bezpieczeństwa Tangeru – Nadim Sawalha
  • Przywódca Braterstwa Lamparta śnieżnego – Tony Cyrus

Ekipa filmowa[edytuj]

Soundtrack[edytuj]

Płyta The Living Daylights została w całości skomponowana przez Johna Barry’ego. Połączono na niej uporządkowane elektroniczne brzmienie z orkiestrą w czasie rzeczywistym.

Tytułowa piosenka The Living Daylights norweskiej grupy a-ha ma dwie wersje: tę z soundtracku i wykorzystaną na płytach a-ha Headlines & Deadlines oraz Stay on These Roads.

Linki zewnętrzne[edytuj]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=W_obliczu_śmierci&oldid=46876610”