Wałentyn Łucenko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wałentyn Łucenko
Валентин Луценко
Pełne imię i nazwisko

Wałentyn Trochymowycz Łucenko

Data i miejsce urodzenia

28 listopada 1950
Ukraińska SRR

Wzrost

182 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
DJuSSz Dynamo Kijów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1968–1969 Dynamo Kijów 0 (0)
1970–1971 SKA Lwów ? (0)
1972 SK Łuck ? (0)
1973 Szachtar Kadijewka 29 (0)
1974 Łokomotyw Winnica 27 (0)
1977–1978 Awanhard Równe 44 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1995–1996 Ukraina U-16
2000 Ukraina U-16
2001 Ukraina U-18
2002 Ukraina U-16
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Wałentyn Trochymowycz Łucenko, ukr. Валентин Трохимович Луценко, ros. Валентин Трофимович Луценко, Walentin Trofimowicz Łucenko (ur. 28 listopada 1950, Ukraińska SRR) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski. Znany z pracy w juniorskich reprezentacjach Ukrainy różnych grup wiekowych.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Szkoły Sportowej Dynamo Kijów. Karierę piłkarską rozpoczynał w 1968 w drużynie rezerw Dynama, skąd został powołany w 1970 do służby wojskowej w SKA Lwów. Po zwolnieniu z wojska występował w klubie SK Łuck. W 1973 został zaproszony do Szachtara Kadijewka. W 1974 bronił barw Łokomotywu Winnica. W 1977 został piłkarzem Awanhard Równe, w którym zakończył karierę piłkarską w roku 1978. Potem jeszcze grał w zespołach amatorskich, m.in. w Enerhija Nowa Kachowka i Schid Kijów.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę szkoleniową. W 1995 roku został mianowany na selekcjonera reprezentacji juniorskiej Ukrainy do lat 16. Po wygraniu rundy kwalifikacyjnej, drużyna awansowała do finałów Mistrzostw Europy w 1996, ale w turnieju grupowym ukraińska drużyna zajęła tylko trzecie miejsce i pożegnała się z turniejem[1]. Następnie przez kilka lat pracował jako wiodący ekspert w zespołach juniorskich w Ukraińskiej Federacji Piłkarskiej[2]. Również otrzymał propozycję pracy jako skaut Szachtara Donieck. W 2000 ponownie prowadził drużynę juniorskiej Ukrainy do lat 16[2], ale zespół nie wygrał eliminacje do Mistrzostw Europy. Ponadto w 2001 roku kierował drużyną narodową Ukrainy do lat 18, z którą zajął trzecie miejsce w grupie na turnieju finałowym Mistrzostw Europy[1]. W 2002 roku ponownie stanął na czele reprezentacji Ukrainy do lat 16, ale zespół przegrał eliminacje, zajmując ostatnie miejsce w grupie kwalifikacyjnej, co doprowadziło do zwolnienia trenera[3].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]