Wacław Brzeziński
| ||
![]() Wacław Brzeziński | ||
Data i miejsce urodzenia | 15 września 1878 Warszawa | |
Data i miejsce śmierci | 13 lutego 1955 Łódź | |
Typ głosu | baryton | |
Zawód | śpiewak, pedagog, reżyser | |
Aktywność | 1904–1926 | |
Odznaczenia | ||
![]() |
Wacław Brzeziński (ur. 15 września 1878 w Warszawie, zm. 13 lutego 1955 w Łodzi) – polski śpiewak operowy, baryton, reżyser.
Spis treści
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 15 września 1878 w Warszawie. Był synem Teofila oraz Henryki z Małeckich. Ukończył częstochowskie gimnazjum, a następnie rozpoczął studia na Politechnice Warszawskiej. Równocześnie pobierał lekcje śpiewu operowego u Witolda Aleksandrowicza.
Jego debiut sceniczny miał miejsce w 1904 roku w Teatro del Corso w Bolonii partią Tristana w Marcie Friedricha von Flotowa. Od 1906 występował w operze Warszawskich Teatrów Rządowych, a od 1909 do 1925 był pierwszym barytonem Opery Warszawskiej. Odnosił wielkie sukcesy, śpiewał ponad 50 partii operowych. W latach 1911–1912 występował we Włoszech i na Sycylii. Dał szereg recitali na Śląsku w okresie plebiscytu w 1921. Od 1923 był drugim reżyserem Opery Warszawskiej. W 1926 z powodu choroby serca musiał zrezygnować z występów scenicznych.
W 1930 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi „za zasługi na polu pracy artystycznej oraz propagandy sztuki polskiej”[1].
Wacław Brzeziński oprócz działalności artystycznej zajmował się również pracą pedagogiczną. Był jednym z najwybitniejszych pedagogów wokalistyki w Konwersatorium Warszawskim (1916–1918), Wyższej Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, własnym Studium Operowym, Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi, Szkole Teatralnej w Łodzi).
Wykształcił wielu wybitnych uczniów, takich jak Maryla Karwowska, Jerzy Garda, Jerzy Czaplicki, Eugeniusz Mossakowski i Jan Kiepura.
Zmarł 13 lutego 1955 w Łodzi. Jego grób znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[2].
Był ojcem Hanny Brzezińskiej oraz Wacława Juniora (śpiewaka, członka Chóru Dana).
Dyskografia (wybór)[edytuj | edytuj kod]
- 1913 – Wacław Brzeziński baryton, artysta Opery Warszawskiej śpiew z akompaniamentem gitary (SGR 13491–13498), Syrena Rekord
- 1924 – Wacław Brzeziński baryton, artysta Opery Warszawskiej (SR 177a–178b), Syrena Rekord
- 1924 – Wacław Brzeziński baryton, artysta Opery Warszawskiej śpiew z akompaniamentem fortepianu (SR 284a), Syrena Rekord
- 1924 – Wacław Brzeziński baryton, artysta Opery Warszawskiej (SR 326a), Syrena Rekord
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ M.P. z 1930 r. nr 105, poz. 151
- ↑ Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0. Cytat: (kw. 94–I–29/30).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kultura Polska: Wacław Brzeziński.
- Józef Kański: "Polski Battistini" Wacław Brzeziński. W: Józef Kański: Mistrzowie sceny operowej. Wyd. 2. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1988, s. 98-100. ISBN 83-224-1774-8.
- Syrena Record: pierwsza polska wytwórnia fonograficzna = Poland's first recording company: 1904–1939. ISBN 83-917189-0-5.
- Urodzeni w 1878
- Zmarli w 1955
- Polskie barytony
- Pochowani na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Wykładowcy Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina
- Wykładowcy Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi
- Wykładowcy Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi
- Polscy pedagodzy muzyczni
- Polscy śpiewacy operowi
- Polscy reżyserzy operowi
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Ludzie urodzeni w Warszawie