Wacław Gniazdowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Gniazdowski
Гняздовский Вацлав Феофилович
Data i miejsce urodzenia

11 września 1864
Chojnata

Data i miejsce śmierci

7 sierpnia 1938
Warszawa

Zawód, zajęcie

inżynier, nauczyciel i wykładowca akademicki

Wacław Gniazdowski herbu Korab, Гняздовский Вацлав Феофилович (ur. 11 września 1864 w Chojnacie, zm. 7 sierpnia 1938 w Warszawie) – polski inżynier, nauczyciel i wykładowca akademicki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Instytutu Technologicznego w Charkowie (Практический технологический институт) (1885-1892) z tytułem technologa[1]. Praktykował w przędzalniach bawełny w Manchesterze. Był zatrudniony w charakterze inżyniera w Towarzystwie Akcyjnym Zakładów Żyrardowskich Hielle i Dittrich w ówczesnej Rudzie Guzowskiej[1] oraz na Kolei Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej. Od 1898 pracował jako nauczyciel matematyki, następnie w latach 1915–1929 dyrektor „Szkoły Kolejowej” w Warszawie przy ul. Chmielnej 88/90, kolejno noszącej nazwy - Szkoły Technicznej Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej (1875–1908), Szkoły Techniczno-Komunikacyjnej (1918–1919), Państwowej Szkoły Techniczno-Komunikacyjnej (1919–1923) i Państwowej Średniej Szkoły Technicznej Kolejowej (1923–1938).

Po ewakuacji z chwilą wybuchu I wojny światowej w 1915 szkoły do Moskwy pozostał w Warszawie, zabezpieczając jej majątek oraz inicjując jeszcze w czasie działań wojennych otwarcie szkoły techniczno-komunikacyjnej. Wspomagał finansowo szkołę aż do jej upaństwowienia w 1919[2]. Jednocześnie wykładowca przędzalnictwa (1898-1906) i geometrii wykreślnej (1901–1902, 1906) oraz kier. warsztatów (1901–1907) Szkoły im. Wawelberga i Rotwanda w Warszawie, wykładowca Wydziału Technicznego Towarzystwa Kursów Naukowych w Warszawie (1909–1916), również członek TKN (1908–1916)[3], oraz wykładowca (docent)[4] geometrii wykreślnej Politechniki Warszawskiej (1924).

Mieszkał w Milanówku, następnie w Otwocku pod Warszawą. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim[5][6][7][8][2][9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Biogram
  2. a b Marek Moczulski: Już za rok. Jubileusz 150-Lecia „Kolejówki”, Nasze Sprawy z lutego 2022
  3. Lista członków TKN
  4. Stanisław Domoradzki, Małgorzata Stawiska: Polish mathematicians and mathematics in World War I. Part II. Russian Empire, Studia Historiae Scientiarum 18/2019, Polska Akademia Umiejętności Kraków 2019
  5. Jerzy S. Majewski: Chmielna 88 - historia szkoły kolejowej, Gazeta Wyborcza 23.08.2007
  6. PSMK zaprasza na 140-lecie „wiedenki”, Kurier Kolejowy 12.06.2013
  7. Inżynier Kolejowy nr 2/1928 s. 57
  8. Stanisław Wysocki 1805-1868 : pionier polskiego kolejnictwa, patron warszawskiej „kolejówki”, Kolejowa Oficyna Wydawnicza Warszawa 1998
  9. Tadeusz Ejtner (opr.): Monografia Szkoły Mechaniczno-Technicznej H. Wawelberga i S. Rotwanda w Warszawie 1895-1907, Warszawa 1907