Wacław Jaroszewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Jaroszewski
kapral kapral
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1900
Feliksówka

Data i miejsce śmierci

26 lipca 1931
Radom

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

4 dywizjon artylerii konnej

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941)

Wacław Jaroszewski (ur. 4 kwietnia 1900 w Feliksówce, zm. 26 lipca 1931 w Radomiu) – podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Antoniego i Teodozji z Jaruszewskich. Absolwent szkoły powszechnej i pracownik huty[1].

W 1919 wstąpił ochotniczo do odrodzonego Wojska Polskiego i został przydzielony do 4 dywizjonu artylerii konnej[1]. W czerwcu 1920, pod Kilikijowem nad Horyniem, podczas ataku bolszewickiej kawalerii, do ostatniej chwili usiłował wraz z obsługą wydobyć działo zatopione w bagnie, a gdy to się nie udało, wraz z celowniczym zniszczył je i przedarł się przez pierścień wroga. Za czyn ten odznaczony został Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari[1]

Po wojnie pracował w wytwórni broni w Radomiu. Zginął śmiercią tragiczną. Pochowany został na miejscowym cmentarzu[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Polak (red.) 1991 ↓, s. 56.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]