Wacław Kobyłecki

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Eugeniusz Kobyłecki
Ilustracja
Wacław Kobyłecki ok. 1935 roku
Data i miejsce urodzenia

19 listopada 1894
Polesie

Data i miejsce śmierci

1 marca 1977
Warszawa

Poseł na Sejm IV kadencji
(II Rzeczypospolitej)
Okres

od 1935
do 1938

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Odznaka pamiątkowa Więźniów Ideowych

Wacław Eugeniusz Kobyłecki, ps. „Godziemba” (ur. 19 listopada 1894[1] w Polesiu (powiat łowicki), zm. 1 marca 1977 w Warszawie) – polski przedsiębiorca, bankowiec, działacz społeczny, polityk, poseł na Sejm IV kadencji (1935–1938) w II Rzeczypospolitej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył gimnazjum w Kielcach w 1912 roku, w latach 1912–1914 studiował prawo na uniwersytecie w Kijowie (nie uzyskał absolutorium) i w latach 1917–1919 na Uniwersytecie Jagiellońskim.

W latach 1914–1917 służył w 5 pułku piechoty Legionów Polskich w stopniu kaprala. Był członkiem komisariatu obwodowego Polskiej Organizacji Narodowej w Kielcach w 1914 roku[2]. Był internowany w Szczypiornie i Łomży od lipca do grudnia 1917 roku, potem działał w POW, następnie w Wojsku Polskim. Zachorował na gruźlicę[3].

W dwudziestoleciu międzywojennym w 1921 roku kierował Wydziałem Handlowym Sejmiku Częstochowskiego, od 1929 roku pracował jako dyrektor Komunalnej Kasy Oszczędności w Częstochowie, był radnym miejskim i członkiem Rady Nadzorczej Związku Miast Polskich, po 1929 roku był członkiem Rady Przybocznej komisarza na m. Częstochowę[4].

Pełnił funkcje prezesa okręgowych struktur Związku Legionistów (w latach 1926–1928) i Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny w Częstochowie. Tamże pracował w tygodniku „Republikanin”, następnie był członkiem Zarządu Miejskiego Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem i prezesem spółdzielni wydawniczej firmującej związany z BBWR dziennik „Słowo Częstochowskie” oraz jego mutację „Słowo Radomszczańskie”[5].

W wyborach parlamentarnych w 1935 roku został wybrany 18 596 głosami posłem na Sejm IV kadencji (1935–1938) z okręgu nr 25 obejmującego powiaty: częstochowski – miejski i częstochowski. W kadencji tej pracował w komisji prawniczej[6][3].

W czasie II wojny światowej był członkiem AK i redaktorem czasopisma „Raport” na Kielecczyźnie. Od 19 grudnia 1943 roku był więźniem Auschwitz-Birkenau (nr obozowy 169681), 19 września 1944 roku został przeniesiony do Mauthausen (nr obozowy 101854), 24 września 1944 roku – do Mauthausen/Kommando Wien-West, 23 kwietnia 1945 roku do Mauthausen/Kommando Steyr-Münichholz, a 30 kwietnia 1945 roku do Mauthausen/Kommando Gusen[3]. Po wyzwoleniu obozu wrócił do kraju.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Życie rodzinne[edytuj | edytuj kod]

Był synem Ignacego i Teodory z domu Lipowskiej. Ożenił się z Jadwigą Teresą Kajzer, z którą miał dwoje dzieci[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Akt nr.104/1894, parafia rzymskokatolicka w Nieborowie.
  2. ↑ Jerzy Pająk, Z dziejów Polskiej Organizacji Narodowej (wrzesień-grudzień 1914), [w:] Kieleckie Studia Historyczne, t. 14, 1996, s. 109.
  3. ↑ a b c d e Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Wacław Kobyłecki. [dostęp 2012-07-02].
  4. ↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 347. reprint Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa, 1984.
  5. ↑ Witold Mielczarek: Polska prasa społeczno-polityczna w Częstochowie w latach 1918-1939), „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej” 1981, t.20, nr 3. [dostęp 2017-05-28]. s. 69
  6. ↑ Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 142.
  7. ↑ M.P. z 1931 r. nr 178, poz. 260 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  8. ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 347 „za zasługi na polu pracy społecznej i samorządowej”.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wacław_Kobyłecki&oldid=69044613”