Wacław Lutomski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Lutomski
kapitan piechoty kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia

26 września 1889
Łódź

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

28 Pułk Strzelców Kaniowskich

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Srebrny Krzyż Zasługi
Uroczystość udzielenia sakry biskupiej Czesławowi Kaczmarkowi. Wacław Lutomski stoi pierwszy z prawej.

Wacław Lutomski (ur. 26 września 1889 w Łodzi, zm. ?) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, wicewojewoda kielecki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 26 września 1889 w Łodzi[1]. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej armii austro-węgierskiej.

W 1920 pełnił służbę w Wydziale II Sztabu Dowództwa Okręgu Generalnego Łódź na stanowisku kierownika referatu defensywy[2], a po reorganizacji przeprowadzonej w listopadzie 1921 w Oddziale II Sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi na stanowisku kierownika referatu kontroli[3].

12 kwietnia 1927 został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 39. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. W sierpniu tego roku został przeniesiony z 28 Pułku Piechoty w Łodzi do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przydziałem do DOK IV na stanowisko kierownika Samodzielnego Referatu Informacyjnego[5][6][7]. 31 lipca 1930 został przydzielony do dyspozycji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych na okres sześciu miesięcy[8]. Następnie przedłużono mu przydział do 28 lutego 1931[9]. Do rezerwy został przeniesiony z dniem 28 lutego 1931 z równoczesnym przeniesieniem w rezerwie do 28 pp[10]. W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Łódź II. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr IV. Był wówczas w grupie oficerów „powyżej 40 roku życia”[11].

24 lutego 1931 został zatrudniony w Urzędzie Wojewódzkim w Łodzi na stanowisku naczelnika Wydziału Bezpieczeństwa w V stopniu służbowym[12]. W grudniu 1934 został przeniesiony do Urzędu Wojewódzkiego w Kielcach na takie samo stanowisko[13]. Później w tym samym urzędzie został naczelnikiem Wydziału Społeczno-Politycznego. We wrześniu 1937 został mianowany wicewojewodą kieleckim.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-05-23].
  2. Jarno 2001 ↓, s. 33.
  3. Jarno 2001 ↓, s. 100, 121.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 121.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 6 sierpnia 1927 roku, s. 237.
  6. Jarno 2001 ↓, s. 128, 130, 134. wg autora obowiązki kierownika SRI DOK IV pełnił od marca 1926 do stycznia 1931.
  7. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 139, 220.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 304.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 118.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 91.
  11. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 12, 897.
  12. Ruch służbowy. „Łódzki Dziennik Wojewódzki”. 9, s. 229, 1931-04-15. Łódź. 
  13. Zmiany na stanowiskach wicewojewodów. „Dziennik Bydgoski”. 287, s. 2, 1934-12-18. Bydgoszcz. .
  14. M.P. z 1931 r. nr 18, poz. 31 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  15. M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  16. a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 139.
  17. M.P. z 1928 r. nr 65, poz. 89 „za zasługi na polu bezpieczeństwa wojska”.
  18. Zbiory NAC on-line [online], audiovis.nac.gov.pl [dostęp 2022-05-23].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]