Wacław Męczkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Męczkowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1862
Stoczek Łukowski

Data i miejsce śmierci

14 stycznia 1922
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

lekarz neurolog

Alma Mater

Cesarski Uniwersytet Warszawski

Małżeństwo

Teodora Oppman

Wacław Męczkowski (pierwszy z lewej) w grupie lekarzy Zakładu Leczniczego w Nałęczowie (1903)
Grób Wacława Męczkowskiego na cmentarzu Powązkowskim

Wacław Męczkowski (ur. 10 czerwca 1862 w Stoczku Łukowskim, zm. 14 stycznia 1922 w Warszawie) – polski lekarz neurolog, higienista, historyk medycyny, naczelnik wydziału szpitalnictwa m. st. Warszawy, działacz postępowy

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył szkołę średnią w Siedlcach, nagrodzony złotym medalem. Rozpoczął studia na Wydziale Matematycznym Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego, po dwóch latach za udział w zamieszkach studenckich (schodka Apuchtinowska) został wydalony z uczelni. Przez kolejne pięć lat pracował jako nauczyciel prywatny w Siedlcach i urzędnik kolejowy w Radomiu. W 1889 otrzymał zgodę na kontynuowanie studiów jako wolny słuchacz, dyplom lekarski otrzymał w 1894. Pracował w Szpitalu Dzieciątka Jezus jako asystent na oddziale Kazimierza Chełchowskiego, w 1896 roku uzupełniał studia w dziedzinie neurologii w Berlinie, u Oppenheima, Goldscheidera, Mendla i Leydena. W 1907 został ordynatorem Szpitala Dzieciątka Jezus, w 1910 lekarzem w filii szpitala przy ul. Złotej.

Był działaczem tajnych organizacji oświatowych i politycznych – Związku Młodzieży Polskiej „Zet”, Ligi Narodowej. Był wiceprezesem utworzonego w 1906 w Królestwie Kongresowym Towarzystwa Kultury Polskiej[1]. Działacz Związku Postępowo-Demokratycznego, a następnie Polskiej Partii Postępowej członek warszawskiej loży wolnomularskiej Wyzwolenie, powstałej w 1910[2]. Był członkiem utworzonego w 1914 Centralnego Komitetu Obywatelskiego w Warszawie[3].

Jego żoną była Teodora z Oppmanów (1870–1954). Nie mieli dzieci.

Pochowany jest na cmentarzu Powązkowskim (kwatera L-IV-29)[4].

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Janina Bemówna: „Towarzystwo Kultury Polskiej” [w:] Nasza walka o szkołę polską 1901-1917: opracowania, wspomnienia, dokumenty, t. II. Warszawa, 1934, s. 187.
  2. Leon Chajn: Polskie Wolnomularstwo 1920-1938. Warszawa 1984, s. 93.
  3. Jerzy Z. Pająk: „Powstanie i rozwój samorządu w miastach Królestwa Polskiego podczas I wojny światowej” [w:] Z historii ustroju państwa polskiego od XIV do XX wieku. Kielce, 2003, s. 105.
  4. Cmentarz Stare Powązki: WACŁAW MĘCZKOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Eufemiusz Herman: Neurolodzy polscy. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1958, s. 336–338
  • Hanna Bojczuk. „Męczkowski Wacław (1862–1922)” [w:] Słownik biograficzny polskich nauk medycznych XX wieku. Tom 1 zeszyt 2. Warszawa, 1994 s. 80–82
  • Teresa Ostrowska: Męczkowski, Wacław [w:] Polski Słownik Biograficzny

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]