Wacław Młodzianowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Młodzianowski
Ilustracja
ppłk Wacław Młodzianowski (przed 1932)
pułkownik artylerii pułkownik artylerii
Data i miejsce urodzenia

18 września 1891
Bobrujsk

Data i miejsce śmierci

30 grudnia 1965
Wrocław

Przebieg służby
Lata służby

1910–1945

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

35 Brygada Artylerii
10 Kaniowski Pułk Artylerii Lekkiej
24 Pułk Artylerii Lekkiej
8 Płocki Pułk Artylerii Lekkiej
20 Pułk Artylerii Lekkiej
17 Pułk Artylerii Lekkiej
26 Dywizja Piechoty
8 Dywizja Piechoty

Stanowiska

dowódca dywizjonu
kwatermistrz
zastępca dowódcy
dowódca
dowódca artylerii dywizyjnej

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
Wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
Obrona Modlina (1939)

Odznaczenia
Odznaka honorowa za Rany i Kontuzje
Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi

Wacław Młodzianowski (ur. 6 września?/18 września 1891 w Bobrujsku, zm. 30 grudnia 1965 we Wrocławiu) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Antoniego i Wandy z Rogalskich. W 1902 wstąpił do Korpusu Kadetów w Pskowie. W 1910 został słuchaczem Konstantynowskiej Szkoły Artylerii w Petersburgu. W 1912 rozpoczął służbę w 35 Brygadzie Artylerii. W 1913 awansował na porucznika, a w 1916 na kapitana. Wziął udział w I wojnie światowej. W grudniu 1917 wstąpił do I Korpusu Polskiego w Rosji[1].

Od stycznia 1919 służył w Wojsku Polskim, gdzie w 10 pułku artylerii polowej był dowódcą II dywizjonu. Brał z nim udział w wojnie polsko-bolszewickiej[2].

Urlopowany w latach 1921–1923 studiował na Politechnice Lwowskiej, a później Warszawskiej. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 64. lokatą w korpusie oficerów artylerii, a jego oddziałem macierzystym był nadal 10 pułk artylerii polowej[3].

Od 15 sierpnia 1923 pełnił obowiązki dowódcy II dywizjonu w 24 pułku artylerii polowej w Jarosławiu. 1 sierpnia 1924 został przesunięty na stanowisko kwatermistrza pułku[4]. 15 czerwca 1925 został przeniesiony do 8 pułku artylerii polowej w Płocku na stanowisko dowódcy III dywizjonu[5]. W okresie od grudnia 1926 do maja 1927 był słuchaczem kursu artyleryjskiego w Toruniu. 12 kwietnia 1927 awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 i 2. lokatą w korpusie oficerów artylerii[6]. W maju 1927 został zastępcą dowódcy 20 pułku artylerii polowej w Prużanie[7]. W styczniu 1930 objął dowództwo 17 pułku artylerii lekkiej w Gnieźnie[8][9]. 21 grudnia 1932 awansował na pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1933 i 6. lokatą w korpusie oficerów artylerii[10]. W kwietniu 1937 został wyznaczony na stanowisko dowódcy artylerii dywizyjnej 26 Dywizji Piechoty w Skierniewicach. W połowie lipca 1939 zostało mu powierzone stanowisko II dowódcy piechoty dywizyjnej 8 Dywizji Piechoty w Modlinie i zadanie zorganizowania Obszaru Warownego „Modlin”[2].

Od 1 do 9 września 1939 był dowódcą Obszaru Warownego „Modlin”, a następnie do 28 września dowodził artylerią obrony Modlina.

Po kapitulacji przebywał od października 1939 do kwietnia 1945 w niewoli niemieckiej w Oflagu II C Woldenberg, w którym w 1942 pełnił funkcję starszego obozu oraz był komendantem organizacji konspiracyjnej[2].

Powrócił do kraju w październiku 1945 i podjął pracę w okolicach Wrocławia w cukrowni Sułkowice. W lutym 1950 przeszedł na rentę. Zmarł 30 grudnia 1965 we Wrocławiu[2]. Został pochowany na Cmentarzu Osobowickim (pole 62, rz. 3 od pola 61, gr. 56)[11].

Grób płka Wacława Młodzianowskiego na Cmentarzu Osobowickim

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Strzałkowski 1990 ↓, s. 794-795.
  2. a b c d Strzałkowski 1990 ↓, s. 795.
  3. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 190.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 73 z 30 lipca 1924 roku, s. 418.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 63 z 11 czerwca 1925 roku, s. 317.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 118.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 147.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 386.
  9. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 177, 685.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1932 roku, s. 468.
  11. Wyszukiwarka grobów we Wrocławiu [online], groby.cui.wroclaw.pl [dostęp 2020-12-23].
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 3 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  13. „Za męstwo i osobistą odwagę okazane w walce z nieprzyjacielem w obronie Ojczyzny”; Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 1836 z 12 lipca 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 29, poz. 1209)
  14. M.P. z 1936 r. nr 66, poz. 131 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  15. Na podstawie fotografii Plik:Wacław Młodzianowski (-1932).jpg

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]