Wacław Oszajca
| ||
prezbiter zakonny | ||
![]() Wacław Oszajca SJ (2019) | ||
Kraj działania | ![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 28 września 1947 Zwiartów | |
redaktor naczelny Przeglądu Powszechnego | ||
Okres sprawowania | 1995–2006 | |
Wyznanie | katolickie | |
Kościół | rzymskokatolicki | |
Inkardynacja | SJ | |
Śluby zakonne | 1987 | |
Prezbiterat | 1971 | |
Odznaczenia | ||
![]() ![]() ![]() ![]() |
Wacław Oszajca SJ, pseudonimy Jakub Nadbystrzycki, JaNad, Tadeusz Cieśla (ur. 28 września 1947 w Źwiartowie) – polski duchowny katolicki, jezuita, teolog, dziennikarz, publicysta i poeta.
W 1971 ukończył studia na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W tym samym roku uzyskał święcenia kapłańskie. Od 1987 należy do zakonu Towarzystwa Jezusowego (Jezuitów).
Spis treści
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był wikariuszem w Niedrzwicy Kościelnej (1974), Lublinie (1977, duszpasterz akademicki) i Lubartowie (1978), wykładowca w Wyższym Seminarium Duchownym w Siedlcach (1978), dyr. domu rekolekcyjnego w Łabuniach (1981). W latach 1981–1986 był kapelanem Niezależnego Zrzeszenia Studentów Politechniki Lubelskiej. W latach 1982–1986 przewodniczył Lubelskiemu Komitetowi Pomocy Internowanym i Represjonowanym. W l. 1987–1988 nowicjat Towarzystwa Jezusowego w Kaliszu i Gdyni. W latach 1988–1992 był duszpasterzem Jezuickiego Ośrodka Kultury Chrześcijańskiej w Poznaniu. 11 listopada 1988 został zatrzymany przez MO podczas próby udzielenia sakramentu chorych pobitemu, nieprzytomnemu demonstrantowi w Poznaniu[1]. W latach 1992–1994 był duszpasterzem akademickim i wykładowcą homiletyki w Wyższym Seminarium Duchownym w Toruniu. Od 1995 do 2006 redaktor naczelny „Przeglądu Powszechnego”. Od 2001 wykłada homiletykę na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie. Emerytowany (2003) wykładowca w Instytucie Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego.
W 1974 debiutował jako poeta wierszami w miesięczniku „Msza Święta”. Autor wielu książek i publikacji, wierszy oraz tłumaczeń. Publikuje m.in. w „Akcencie”, „Charakterach”, „Gazecie Wyborczej”, „Gościu Niedzielnym”, „Tygodniku Powszechnym”, „W drodze”, „Życiu Duchowym” i „Scenie”. Wielokrotny laureat nagród dziennikarskich i literackich. Prowadzący i gość programów publicystycznych o tematyce religijnej w radiu i telewizji.
Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (do 2016), a także Rady Programowej Wschodniej Fundacji Kultury „Akcent”.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Nagroda im. Józefa Czechowicza III stopnia (1984) i I stopnia (1991)
- Srebrny Krzyż Zasługi (2000)
- Medal Zasłużony dla Tolerancji (2000)
- Odznaka Zasłużony Działacz Kultury (2001)
- Złoty Krzyż Zasługi (2005),
- Odznaka Honorowa Zasłużony dla Województwa Lubelskiego (2009)
- Odznaka Honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2010)
- Nagroda im. Świętego Brata Alberta – Adama Chmielowskiego (2010)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2011)[2][3]. Order ten odebrał w czasie uroczystości z okazji Święta 3 Maja w 2012[4].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
- Zamysł, ZLP, Lublin 1979.
- Z głębi cienia, Wyd. Lubelskie, 1981.
- Listy ze strajku, 1983 (pod pseud. Jakub Nadbystrzycki).
- Łagodność domu, Wyd. Lubelskie, 1984.
- Naszyjnik Umiłowanego, OTO Kalambur, Wrocław 1984.
- Ty za blisko, my za daleko. Wybór wierszy, Duszpasterstwo Akademickie, Lublin 1985.
- Mnie się nie lękaj, Lublin 1989.
- Rozmyślajmy dziś..., Pallotinum, Poznań 1991.
- Śladami Nieznanego. Rozmowy o Jezusie, Oficyna Przeglądu Powszechnego, 1991.
- Powrót Uriasza i inne wiersze, Barbara, Szczecin 1992.
- Juda przyjdzie ostatni i inne wiersze z rysunkami Janusza Marciniaka, Poznań 1992.
- Z dnia na dzień, nakładem WKTiS UM w Toruniu 1994 r.
- Przy świecy i ogarku. Rozmowy, eseje, szkice ,Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, Poznań 1995.
- Zebrane po drodze, WAM, Kraków 1998
- Reszta większa od całości, Wydawnictwo Iskry 2003, ISBN 83-207-1737-X.
- Msza w kolorach tęczy, Wydawnictwo Rhetos, Warszawa 2003.
- Trochę zostawić Bogu. Z Wacławem Oszajcą rozmawia Jarosław Makowski, wyd. ZNAK, Kraków 2004.
- Żeby nie spłoszyć, Wydawnictwo Rhetos, Warszawa 2004.
- Nasz przyjaciel papież Jan Paweł II, Wydawnictwo Papilon, Warszawa 2007.
- Odwrócona perspektywa, Wydawnictwo Iskry 2009, ISBN 978-83-244-0112-3.
- Biblia dla dzieci na każdy dzień, Wydawnictwo Świętego Wojciecha, Poznań 2009.
- Niemszalne kazania, Wydawnictwo Rhetos, Warszawa 2010.
- Z Biblią przez cały rok. Opowieści dla dzieci Wydawnictwo Święty Wojciech, Poznań 2011.
- Az öröm szenvedése, przekład. Kovács i Zsille Gábor, Magyar Napló Kiadó, Budapest 2012.
- Uwierz Mu na słowo. Felietony biblijne, Wydawnictwo WAM i Tygodnik Powszechny, Kraków 2015
- Boże Narodzenie. Kolorowanka kreatywna z szopką do składania, Wydawnictwo WAM, Kraków 2016.
Scenariusze dla Teatru Polskiego Radia:
- Przyszli za późno czyli w samą porę – premiera 2008
- Czyściec Judy – premiera 2010
- Ekspres Warszawa - Suwałki – premiera 2010
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Represje, w: Solidarność Poznań, nr 86/1988, s. 3
- ↑ Został odznaczony 15 września 2011 „za wybitne zasługi w działalności na rzecz niezależnego dziennikarstwa i przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w pracy społecznej”
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 109, poz. 1104
- ↑ Odznaczenia z okazji Święta 3 Maja. W: 2012-05-03 [on-line]. Prezydent.pl. [dostęp 2012-05-03].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Polscy prezbiterzy jezuiccy
- Absolwenci Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
- Ludzie związani z Toruniem
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Polscy homiletycy
- Polscy poeci
- Polscy publicyści
- Urodzeni w 1947
- Wykładowcy Uniwersytetu Warszawskiego
- Publicyści Przeglądu Powszechnego
- Odznaczeni odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”
- Odznaczeni odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”
- Laureaci Nagrody im. Stanisława Piętaka