Waldemar Grzywacz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Waldemar Grzywacz
Data i miejsce urodzenia

24 marca 1932
Grudziądz

Data i miejsce śmierci

22 czerwca 2020
Mierzyn

Poseł na Sejm kontraktowy
Okres

od 18 czerwca 1989
do 25 listopada 1991

Przynależność polityczna

Parlamentarny Klub Lewicy Demokratycznej

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Waldemar Henryk Grzywacz (ur. 24 marca 1932 w Grudziądzu, zm. 22 czerwca 2020[1] w Mierzynie[2]) – polski ekonomista, profesor zwyczajny nauk ekonomicznych, w latach 1989–1991 poseł na Sejm kontraktowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Józefa i Agnieszki[2]. Studia I stopnia ukończył w 1954 w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Szczecinie, a studia II stopnia w 1956 na Wydziale Transportu Drogowego Politechniki Szczecińskiej. Stopień doktora uzyskał w 1966, a w 1970 obronił habilitację. W 1976 i 1983 zostawał kolejno profesorem nadzwyczajnym i zwyczajnym nauk ekonomicznych. Pracę rozpoczął w 1953 w Państwowym Domu Młodzieży w Szczecinie. Następnie przez 8 lat pracował w szkolnictwie średnim. W 1963 podjął pracę na Politechnice Szczecińskiej w Instytucie Ekonomiki Transportu. W 1985 został pracownikiem Uniwersytetu Szczecińskiego. Opublikował ponad 200 prac naukowych z zakresu ekonomii politycznej i społecznej, ekonomiki i organizacji transportu oraz polityki gospodarczej, w tym około 25 monografii i podręczników akademickich. Był wieloletnim działaczem Towarzystwa Wiedzy Powszechnej oraz Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego.

W 1995 został kierownikiem Katedry Polityki Gospodarczej na Wydziale Transportu i Łączności Uniwersytetu Szczecińskiego, wcześniej pełnił funkcje dziekana Wydziału Inżynieryjno-Ekonomicznego PS (1983–1985) i prorektora US (1985–1986). W 1996 uhonorowano go tytułem doctora honoris causa Uniwersytetu Szczecińskiego.

W 1961 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Był członkiem rady krajowej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego[3]. W latach 1989–1991 sprawował mandat posła na Sejm kontraktowy wybranego w okręgu szczecińskim, w Sejmie pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Handlu i Usług. Po rozwiązaniu partii zasiadał w Parlamentarnym Klubie Lewicy Demokratycznej.

Pochowany na cmentarzu Centralnym w Szczecinie[4].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Ekonomika pracy w transporcie, 1979
  • Ekonomika transportu (współautor), 1989
  • Ekonomika transportu samochodowego (współautor), 1973
  • Ekonomiści i systemy ekonomiczne, 2005
  • Elementy integracji europejskiej: ujęcie ekonomiczne (współautor), 2006
  • Infrastruktura transportu: charakterystyka, cechy, rozwój, 1982
  • Infrastruktura w transporcie: problemy optymalizacji, 1969
  • Integracja europejska, 2001
  • Koncepcja stanowienia wolnych obszarów celnych i specjalnych stref ekonomicznych w Polsce, 1988
  • Ładunkoznawstwo, 1979
  • Metodyka polityki gospodarczej, 1995
  • Podstawy makroekonomii, 2002
  • Podstawy mikroekonomii, 2003
  • Polityka gospodarcza: istota i założenia metodyczne, 1998
  • Polityka społeczno-gospodarcza: istota i założenia metodyczne, 2003
  • Polityka transportowa (współautor), 1994
  • Rynek usług transportowych, 1980
  • Społeczno-gospodarcze problemy ekonomii i polityki gospodarczej, 1996
  • Taryfy transportowe, 1973
  • Współczesne problemy polityki gospodarczej, 1999
  • Współczesne uwarunkowania i tendencje polityki ekonomicznej (współautor), 2007

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Zmarł prof. Waldemar Grzywacz. usz.edu.pl, 23 czerwca 2020. [dostęp 2020-06-30].
  2. ↑ a b Waldemar Grzywacz. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-02-10].
  3. ↑ „Trybuna Robotnicza” nr 109 (12 961) z 10 maja 1983, s. 6.
  4. ↑ Wyszukiwarka miejsca pochówku w Szczecinie. cmentarze.szczecin.pl. [dostęp 2021-04-21].
  5. ↑ Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2013-10-16].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Waldemar_Grzywacz&oldid=70184123”