Przejdź do zawartości

Walerij Morozow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Walerij Morozow
ilustracja
Państwo działania

 Białoruś
 Polska

Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1947
Mińsk

doktor habilitowany
Specjalność: historia architektury, teoria architektury
profesor nadzwyczajny Wydziału Architektury Politechniki Białostockiej

Walerij Francewicz Morozow (ur. 25 lutego 1947 w Mińsku) – białoruski architekt, doktor habilitowany inżynier, kierownik Katedry Teorii i Historii Architektury na Wydziale Architektury Białoruskiego Narodowego Uniwersytetu Technicznego, profesor nadzwyczajny Wydziału Architektury Politechniki Białostockiej, specjalista w zakresie historii architektury i teorii architektury.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1971 roku ukończył studia architektoniczne w Białoruskim Instytucie Politechnicznym w Mińsku. W latach 1971–74 pracował w przedsiębiorstwie „Minskprojekt”. W 1974 został pracownikiem naukowym w Białoruskim Instytucie Politechnicznym (od 2002 roku Białoruski Narodowy Uniwersytet Techniczny), a w 2000 roku objął kierownictwo nad Katedrą Teorii i Historii Architektury na Wydziale Architektury tejże uczelni. W 1975 roku został członkiem Białoruskiego Związku Architektów. Został profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Architektury Politechniki Białostockiej, zatrudnionym w Zakładzie Architektury Kultur Lokalnych. Poprzednio był pracownikiem Zakładu Urbanistyki i Planowania Przestrzennego na tym wydziale[1][2]. Jest członkiem Rady Naukowej Wydziału Architektury Politechniki Białostockiej[3].

Napisał ponad 150 artykułów, które publikowane były w czasopismach naukowych na Białorusi, Litwie, w Polsce i w Rosji. Jest autorem książek Dworiec w Gomiele (1991), Dworiec w Żyliczach (1992), Gomiel kłassiczeskij. Epocha. Miecenaty. Architiektura (1997), Istorija architiektury Biełarusi. Epocha kłassicyzma (2006), a także współautorem opracowań Atłas pamiatnikow architiektury i miemorialnych kompleksow Biełorusii (1988) oraz Architektura Biełarusi. Narysy ewalucyi wa uschodniesławianskim i jeurapiejskim kantekscie (2007).

Zaprojektował pięć budynków mieszkalnych w Mińsku. W 1972 roku zdobył pierwszą nagrodę w ogólnorepublikańskim konkursie na najlepszy projekt mińskiego Domu Architektów. Został laureatem Narodowego Festiwalu Architektury „Minsk-2000” w kategoriach „Monografia o architekturze” i „Cykl artykułów o architekturze”.

Mieszka w Mińsku na Białorusi[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dr hab. Valery Morozov, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-04-02].
  2. Valery Morozov. pb.edu.pl. [dostęp 2018-04-02].
  3. a b Rada Naukowa / Scientific Board. wa.pb.edu.pl. [dostęp 2018-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)].

Źródła

[edytuj | edytuj kod]