Waleryj Frałou

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Waleryj Frałou
(Walerij Frołow)
Валерый Фралоў
(Валерий Фролов)
Data i miejsce urodzenia

14 sierpnia 1947
Mińsk, Białoruska SRR, ZSRR

Data i miejsce śmierci

10 listopada 2014
Mińsk, Białoruś

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi II kadencji
Okres

od 21 listopada 2000
do 2004

Odznaczenia
Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR)
Order Świętego Sergiusza Radoneżskiego III klasy
generał major generał major
Data i miejsce urodzenia

14 sierpnia 1947
Mińsk

Data i miejsce śmierci

10 listopada 2014
Mińsk

Przebieg służby
Lata służby

1970–2000

Siły zbrojne

Armia Radziecka
Siły Zbrojne Republiki Białorusi

Stanowiska

dowódca dywizji, szef sztabu korpusu, dowódca korpusu

Waleryj Dzmitryjewicz Frałou (biał. Валерый Дзмітрыевіч Фралоў, ros. Валерий Дмитриевич Фролов, Walerij Dmitrijewicz Frołow, ur. 14 sierpnia 1947 w Mińsku, zm. 10 listopada 2014 tamże[1]) – białoruski wojskowy, generał i polityk narodowości rosyjskiej, deputowany do Izby Reprezentantów Republiki Białorusi II kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1965 ukończył Mińskie Technikum Automechaniczne. W 1970 został absolwentem Gwardyjskiej Wyższej Pancernej Szkoły Dowódczej w Charkowie. Siedem lat później ukończył studia w Akademii Wojennej Wojsk Pancernych, a w 1991 Akademię Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR. Odbył także studia w Akademii Zarządzania przy Prezydencie Republiki Białorusi, które ukończył w 2000.

W latach 1964–1966 pracował w zakładach MAZ. Po ukończeniu studiów oficerskich objął dowództwo plutonu pancernego, a następnie dowodził kompanią. Służył w Białoruskim Okręgu Wojskowym. W 1977 otrzymał przydział do Dalekowschodniego Okręgu Wojskowego, gdzie pełnił kolejno funkcje: dowódcy batalionu, szefa sztabu, dowódcy pułku i szefa sztabu dywizji zmechanizowanej. W latach 1991–1993 służył w Nadbałtyckim Okręgu Wojskowym na stanowisku dowódcy dywizji. Od 1993 w Siłach Zbrojnych Republiki Białorusi: początkowo na stanowisku szefa sztabu korpusu armii, a w latach 1994–2000 dowódcy korpusu. Ze służby czynnej odszedł w stopniu generała-majora.

Od 1997 do 2000 zasiadał w Grodzieńskiej Obwodowej Radzie Deputowanych. Od 21 listopada 2000[2] do 2004 roku sprawował mandat deputowanego Izby Reprezentantów Republiki Białorusi II kadencji. Zasiadał w Komisji Bezpieczeństwa Narodowego. Wchodził w skład grupy deputowanych „Republika”.

W trakcie sprawowania funkcji deputowanego związał się z opozycją. W 2004 został członkiem Białoruskiej Socjaldemokratycznej Partii (Hramada). Od 2006 stał na czele jej oddziału w Mińsku, a od 2007 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Kuda idiom, biełorusy?, Smoleńsk 2004

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]