Walewscy herbu Kolumna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kolumna herb Walewskich

Walewscy – polski ród szlachecki herbu Kolumna, wywodzący się z Walewic w ziemi łęczyckiej, gdzie pojawiają się w r. 1382. Ród wydał 15 senatorów (1574–1795), jednego senatora Królestwa Polskiego (1819–1831), czterech kawalerów Orderu Orła Białego, czterech kawalerów Orderu Krzyża Virtuti Militari w okresie napoleońskim i dwóch w okresie powstania listopadowego 1830–1831, jednego kawalera maltańskiego i trzy kanoniczki warszawskie.

Linie hrabiowskie i szlacheckie[edytuj | edytuj kod]

Prawo do tytułu hrabiowskiego i nazwiska „Colonna Walewski” posiadała linia polska wygasła po mieczu w 1944 (potomkowie Wincentego Walewskiego (1785–1819), którego bratem był bezpotomnie zmarły Aleksander Colonna-Walewski (1778–1845), prezes Heroldii Królestwa Polskiego) na podstawie tytułu rosyjskiego z 21.4./2.5.1838[1]. Tytuł hrabiowski otrzymał również od swego naturalnego ojca cesarza Francuzów Napoleona I Aleksander Colonna-Walewski (1810–1868), syn Marii Walewskiej z domu Łączyńskiej, formalnie żony szambelana Anastazego Walewskiego.

Autorem monografii rodu Walewskich h. Kolumna pozostającej w rękopisie jest Sławomir Leitgeber. W pracy źródłowej Elżbiety Sęczys Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836–1861 zamieszczono spis osób i rodzin z rodu Walewskich uznanych prawnie przez Heroldię Królestwa Polskiego za szlachtę[2].

Przedstawiciele[edytuj | edytuj kod]

Władysław Walewski

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lenczewski Tomasz, Genealogie rodów utytułowanych w Polsce, t. 1, Warszawa 1996–1997, s. 207–212.
  2. Informacje o książce Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836–1861. www.szlachta.org. [dostęp 2008-09-14].
  3. Sadok Barącz, Pamiątki jazłowieckie, Lwów, 1862, s. 145. [dostęp 2017-03-01].
  4. a b c Teodor Żychliński: Złota księga szlachty polskiej. T. 5. Poznań: 1883, s. 378.
  5. Władysław Walewski.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Konarski Szymon, Armorial de la noblesse titree polonaise, Paris 1958, s. 336–338.