Walancin Bialkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Waliancin Białkiewicz)
Walancin Bialkiewicz
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Walancin Mikałajewicz Bialkiewicz

Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1973
Mińsk

Data i miejsce śmierci

1 sierpnia 2014
Kijów[1]

Wzrost

181 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1991–1996 Dynama Mińsk 202 (43)
1996–2007 Dynamo Kijów 224 (51)
2008–2009 İnter Baku 5 (0)
W sumie: 431 (94)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992–2005  Białoruś 56 (10)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2010–2014 Dynamo Kijów U-21
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Walancin Mikałajewicz Bialkiewicz, biał. Валянцін Мікалаевіч Бялькевіч, ros. Валентин Николаевич Белькевич, Walentin Nikołajewicz Bielkiewicz (ur. 27 stycznia 1973 w Mińsku, ZSRR; zm. 1 sierpnia 2014 w Kijowie, Ukraina) – białoruski piłkarz grający na pozycji rozgrywającego, trener piłkarski. 1 kwietnia 2008 zmienił obywatelstwo na ukraińskie.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Bialkiewicz jest wychowankiem Dynama Mińsk, w którym grał do 1996 roku. Od początku kariery był podstawowym graczem drużyny ze stolicy Białorusi. We wrześniu 1994 roku, jeszcze gdy był zawodnikiem Dynama Mińsk, został zawieszony przez UEFA na rok po tym, jak po jednym z meczów Pucharu UEFA w jego organizmie wykryto środki dopingujące.

W 1996 roku przeniósł się do Dynama Kijów, w którym grał do grudnia 2007. Z tym klubem odnosił największe sukcesy. W 1998 roku z Dynamem doszedł do 1/4 finału Ligi Mistrzów, rok później rozgrywki te ukończył dopiero w półfinale. Bialkiewicz od lat był głównym rozgrywającym Dynama i jednym z jego najlepszych zawodników. W latach 2003-2006 pełnił funkcję kapitana drużyny. Ogółem w ukraińskiej Wyszczej Liże rozegrał 222 spotkania, strzelił 51 goli. W czerwcu 2008 podpisał jednoroczny kontrakt z klubem İnter Baku.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Białorusi rozegrał 56 meczów i zdobył 10 goli. W 2002 roku po meczu Białorusi z Ukrainą (przegranym przez Białorusinów) wraz z Alaksandrem Chackiewiczem został usunięty z kadry przez ówczesnego selekcjonera Eduarda Małofiejewa z powodu rzekomej gry na niekorzyść swojej reprezentacji (trenerem Ukrainy był wówczas Walery Łobanowski. Po przyjściu nowego selekcjonera w 2003 roku decyzja o zakazie została cofnięta. We wrześniu 2005 roku Bialkiewicz oficjalnie zrezygnował z występów w reprezentacji.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery zawodniczej otrzymał latem 2010 propozycję pracy na stanowisku asystenta trenera w młodzieżowej drużynie Dynamo U-21[2].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • najlepszy piłkarz Białorusi: 1995
  • najlepszy piłkarz dziesięciolecia Białorusi
  • najlepszy piłkarz ukraińskiej ligi: 2001
  • najlepszy piłkarz Mistrzostw Ukrainy wg gazety "Komanda": 2001
  • najlepszy asystent Mistrzostw Ukrainy: 2000, 2001

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Prywatnie jego żoną jest Anna Sedokowa – popularna ukraińska piosenkarka. Para wzięła ślub w 2004 roku. 8 grudnia 2004 urodziła się córka Alina. Para rozwiodła się na początku 2006 roku. Po zakończeniu kariery planował pracować w strukturze Dynama Kijów.

1 sierpnia 2014 zmarł w Kijowie w wieku 41 lat (zerwał się zakrzep krwi)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]