50°41′N 16°17′E/50,683333 16,283333Waligóra
 Waligóra – widok spod schroniska Andrzejówka na Przełęczy Trzech Dolin | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
933,88 m n.p.m. |
| Wybitność |
366 m |
Położenie na mapie Sudetów  | |
| 50°41′N 16°17′E/50,683333 16,283333
| |
Waligóra niem. Heidelberg[1], (933,88[2] lub 936 m n.p.m.[1]) – najwyższy szczyt Gór Suchych i jednocześnie całych Gór Kamiennych; leżący, odpowiednio, w ich północnej i środkowej części. Jest jedną z najwyższych gór Sudetów Środkowych.
Ukształtowanie terenu i budowa geologiczna[edytuj | edytuj kod]
Masyw Waligóry tworzy wydłużony południkowo, kilkusetmetrowej długości grzbiet z łagodnym zboczem południowym i bardzo stromymi pozostałymi. Najlepiej widoczne z okolicy schroniska Andrzejówka zbocze północne, opada bardzo ostro ku Przełęczy Trzech Dolin, czyniąc górę dominującym elementem krajobrazu. Jej zbocza porasta mieszany las bukowo-świerkowy, przerzedzony w wyniku klęski ekologicznej.
Góra zbudowana jest z permskich porfirów kwarcowych, należących do północnego skrzydła niecki śródsudeckiej.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Szczyt stał się celem wycieczek już w XIX w., gdy był odsłonięty i stanowił dobry punkt widokowy. Po roku 1945 istniała na nim drewniana wieża triangulacyjno-widokowa, jednak popadła w ruinę i została rozebrana[3]. Mimo obecnego braku punktu widokowego Waligóra pozostaje popularnym celem wycieczek pieszych, głównie dzięki bezpośredniej bliskości Przełęczy Trzech Dolin, na której znajduje się duży węzeł szlaków, schronisko Andrzejówka i tereny do narciarstwa biegowego i zjazdowego.
Waligóra należy do Korony Gór Polski, Korony Sudetów i Korony Sudetów Polskich.
Na szczyt prowadzą dwa szlaki:
pieszy, od Przełęczy Trzech Dolin do Sokołowska przez ruiny zamku Radosno,
odgałęzienie górskiego szlaku rowerowego z Głuszycy przez Radosną do Przełęczy Trzech Dolin (wyznakowany w 2004 roku przez gminę Głuszyca).
U podnóża góry przebiegają szlaki:
pieszy, od Przeł. Trzech Dolin do Sokołowska przez Suchawę,
górski szlak rowerowy wokół Głuszycy (wyznakowany w 2004 roku przez gminę Głuszyca).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 9 Góry Kamienne, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 1996, ISBN 83-85773-20-7
- Sudety Środkowe. Skala 1:40 000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-60044-44-9.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Topographische Karte 1:25 000 (Meßtischblatt), Arkusz (5362) Friedland in Schlesien, Königlich-Preussische Landesaufnahme, 1907 [dostęp 2018-11-02].
- ↑ Centralny Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej, Geoportal.gov.pl, Geoportal.gov.pl [dostęp 2018-11-02] (pol.).
- ↑ Waligóra (936 m n.p.m.) – polska-org.pl, polska-org.pl [dostęp 2018-11-03].