Walter Duranty
Walter Duranty (ur. 25 maja 1884 w Liverpoolu, zm. 3 października 1957 w Orlando) - urodzony w angielsko-amerykańskiej rodzinie kontrowersyjny dziennikarz, korespondent „New York Timesa” w Moskwie w latach 1922-1936.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
W 1932 otrzymał Nagrodę Pulitzera za serię reportaży o ZSRR, wychwalających postępy komunizmu. Był wysoko cenionym dziennikarzem, dopóki na jego opinii nie zaważyły nierzetelne opisy spowodowanego kolektywizacją powszechnego głodu w ZSRR, a w szczególności wielkiego głodu na Ukrainie z lat 1932-1933. Już w owym czasie podważano jego obiektywizm i podawano w wątpliwość szczerość motywacji, nawoływano do odebrania mu Nagrody Pulitzera, którą otrzymał za relacje negujące panujący w całym kraju głód. Dziś jego raporty są uważane za niemiarodajnie bezkrytyczne wobec sowieckiego reżimu i będące elementem stalinowskiej propagandy[1].
Duranty robił wszystko, co w jego mocy, by podważyć rzetelne relacje walijskiego dziennikarza Garetha Jonesa, który na własny koszt przybył do Moskwy, gdzie - lekceważąc zakaz podróży - wsiadł 7 marca 1933 do pociągu do Charkowa, po czym wysiadł na przypadkowej stacyjce i z plecakiem pełnym żywności rozpoczął pieszą wędrówkę po głodujących wsiach Ukrainy. Swoje budzące przerażenie obserwacje Jones opublikował następnie w prasie zachodniej jako jeden z nielicznych obcokrajowców-naocznych świadków tragedii na Ukrainie[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Times Should Lose Pulitzer From 30's, Consultant Says - The New York Times, www.nytimes.com [dostęp 2017-11-15] (ang.).
- ↑ Skrwawione ziemie Timothy Snyder, 2011, Świat Książki, s. 69 i 78 ISBN 978-83-7799-456-6
