Przejdź do zawartości

Walter Simons

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Walter Simons
Ilustracja
Walter Simons (1931)
Data i miejsce urodzenia

24 września 1861
Elberfeld, Królestwo Prus

Data i miejsce śmierci

14 lipca 1937
Poczdam, III Rzesza

Tymczasowy prezydent Rzeszy Niemieckiej
Okres

od 12 marca 1925
do 12 maja 1925

Przynależność polityczna

bezpartyjny

Poprzednik

Hans Luther

Następca

Paul von Hindenburg

Minister spraw zagranicznych
Okres

od 25 czerwca 1920
do 4 maja 1921

Poprzednik

Adolf Köster

Następca

Friedrich Rosen

Prezes Sądu Najwyższego Rzeszy Niemieckiej
Okres

od 16 października 1922
do 1 kwietnia 1929

Poprzednik

Heinrich Delbrück

Następca

Erwin Bumke

Walter Simons (ur. 24 września 1861 w Elberfeld, zm. 14 lipca 1937 w Poczdamie) – niemiecki prawnik i polityk. Minister spraw zagranicznych Niemiec (25 czerwca 1920 – 4 maja 1921), Prezes Sądu Najwyższego Rzeszy 1922–1929.

Studiował historię, filozofię, prawo i ekonomię na uniwersytetach w Strasburgu, Lipsku i Bonn. Od 1893 sędzia w Velbert. Następnie w Ministerstwie Sprawiedliwości Rzeszy (1905) i Auswärtiges Amt (1911). W październiku 1918 mianowany szefem Kancelarii Rzeszy. Był przewodniczącym delegacji niemieckiej na paryską konferencję pokojową, zrezygnował z przewodnictwa odmawiając podpisania traktatu wersalskiego.

Od 25 czerwca 1920 do 4 maja 1921 bezpartyjny minister spraw zagranicznych w gabinecie Konstantina Fehrenbacha. Reprezentował Republikę Weimarską na konferencji w Spa (lipiec 1920) i konferencji w Londynie (marzec 1921). Od 1922 do 1929 Prezes Sądu Najwyższego Rzeszy w Lipsku. W tym charakterze od 12 marca 1925 do 12 maja 1925 pełnił funkcję głowy państwa po śmierci prezydenta Rzeszy Friedricha Eberta, do objęcia urzędu przez Paula von Hindenburga.

Z Sądu Najwyższego ustąpił w proteście przeciw niekonstytucyjnej ingerencji rządu w toczący się proces. Od 1929 profesor prawa międzynarodowego na uniwersytecie w Lipsku.