Warzucha lekarska
|
||
 |
||
| Systematyka[1] | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | rośliny | |
| Klad | rośliny naczyniowe | |
| Klad | rośliny nasienne | |
| Klasa | okrytonasienne | |
| Klad | klad różowych | |
| Rząd | kapustowce | |
| Rodzina | kapustowate | |
| Rodzaj | warzucha | |
| Gatunek | warzucha lekarska | |
| Nazwa systematyczna | ||
| Cochlearia officinalis L. Sp. pl. 2:647. 1753 |
||
Warzucha lekarska (Cochlearia officinalis) – roślina z rodziny kapustowatych. Występuje w Europie i Ameryce Północnej na obszarach o klimacie umiarkowanym i zimnym[2]. W Polsce pojawia się przemijająco jako efemerofit, głównie w województwie zachodniopomorskim[3].
Morfologia[edytuj]
- Pokrój
- Osiąga wysokość do 50 centymetrów.
- Liście
- Mięsiste, nerkowate, długoogonkowe. Wszystkie liście łodygowe są siedzące, obejmują łodygę uszkowatymi nasadami.
- Kwiaty
- Białe, drobne (8-10 mm średnicy), wonne, zebrane w grona. Pojedynczy kwiat ma 4 płatki o długości 3-7 mm. Nerwy boczne tych płatków nie łączą się z sobą, co najwyżej tworzą jedno poletko utworzone przez boczne odgałęzienia nerwu głównego.
- Owoc
- Elipsoidalna łuszczyna zawierająca nasiona o długości 1,5-2 mm.
Biologia i ekologia[edytuj]
Roślina dwuletnia lub zimozielona bylina. Zasiedla wybrzeża morskie i solniska. Kwitnie od maja do września.
Zastosowanie[edytuj]
- Roślina lecznicza. Dawniej była używana przeciwko szkorbutowi, szczególnie przez marynarzy odbywających długie morskie podróże[4].
- Czasami jest uprawiana jako roślina ozdobna.
Uprawa[edytuj]
Roślina łatwa w uprawie. Jest w Polsce całkowicie mrozoodporna (strefy mrozoodporności 4-9)[4]. Szczególnie dobrze prezentuje się w ogrodzie skalnym pomiędzy kamieniami lub w szczelinach murków i skał. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby. Rozmnaża się przez wysiew nasion lub przez podział rozrośniętych kęp.
Przypisy
- ↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-11-10].
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-11-11].
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ a b Geoff Burnie i inni: Botanica. Rośliny ogrodowe. Könemann, 2005. ISBN 3-8331-1916-0.
