Przejdź do zawartości

Wasilij Miszyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wasilij Miszyn
Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1917
Bywalino, gubernia moskiewska

Data i miejsce śmierci

10 października 2001
Moskwa

Zawód, zajęcie

konstruktor techniki rakietowej i lotniczej

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Leninowska Nagroda Państwowa ZSRR
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonej Gwiazdy

Wasilij Pawłowicz Miszyn (ros. Василий Павлович Мишин, ur. 5 stycznia?/18 stycznia 1917 we wsi Bywalino w guberni moskiewskiej, zm. 10 października 2001 w Moskwie) – rosyjski konstruktor techniki rakietowej i lotniczej, dyrektor Specjalnego Biura Konstrukcyjnego-1 (OKB-1; obecnie RKK Energia) (1966-1974).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wcześnie stracił ojca, pracował w kołchozie, jednocześnie uczył się w szkole, którą ukończył w 1932, następnie w 1935 ukończył szkołę fabryczną przy Centralnym Instytucie Aerohydrodynamicznym, pracował jako ślusarz, później jako konstruktor fabryki nr 84 w Chimkach. W 1941 ukończył Moskiewski Instytut Lotniczy, podczas wojny z Niemcami był inżynierem konstruktorem i szefem brygady konstruktorskiej w Doświadczalnym Biurze Konstruktorskim nr 293, a po wojnie pracował we wschodnich Niemczech w składzie grupy inżynierów techniki rakietowej; poznał wówczas Siergieja Korolowa, którego w 1946 został I zastępcą i najbliższym współpracownikiem. W 1950 został I zastępcą głównego konstruktora Specjalnego Biura Konstruktorskiego-1 (OKB-1), brał udział m.in. w opracowaniu rakiet R-1, R-2A, R-3, R-5, R-9A, R-11 i R-5M (z ładunkiem atomowym), później odegrał kluczową rolę w projektach „Wostok”, „Sojuz” i „Mołnija”. Odegrał ogromną rolę w opracowaniu sondy księżycowej Łuna 1 wystrzelonej w 1959, i sondy Wenera 1 wystrzelonej w 1961. W 1957 otrzymał tytuł doktora nauk technicznych, później profesora. Po śmierci Korolowa w styczniu 1966 został głównym konstruktorem i dyrektorem OKB-1, którym był do 1974. Był członkiem korespondentem (od 1958), następnie akademikiem Akademii Nauk ZSRR (od 1966), był też członkiem rzeczywistym Międzynarodowej Akademii Astronautyki. W latach 1967–1975 był deputowanym do Rady Najwyższej RFSRR 6. i 7. kadencji. Został pochowany na Cmentarzu Trojekurowskim.

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]