Wel (dopływ Drwęcy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wel
Ilustracja
Widok na most w Kurojadach
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

woj. warmińsko-mazurskie

Rzeka
Długość 107,45 km
Powierzchnia zlewni

822 km²

Źródło
Miejsce Wzgórza Dylewskie
Wysokość

210 m n.p.m.

Współrzędne

53°26′06″N 20°02′17″E/53,435000 20,038056

Ujście
Recypient Drwęca
Miejsce

Bratian

Wysokość

83,4 m n.p.m.[1]

Współrzędne

53°27′28″N 19°36′23″E/53,457778 19,606389

Położenie na mapie powiatu ostródzkiego
Mapa konturowa powiatu ostródzkiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, po lewej znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Wel (niem. Welle[potrzebny przypis]) – rzeka, lewy dopływ Drwęcy[2] o długości 107,45 km[3] i średnim spadku 0,91‰.

Rzeka przepływa przez województwo warmińsko-mazurskie. Za odcinek źródłowy rzeki Wel uznawany jest niewielki ciek o nazwie Wkra Wielka, który wypływa z południowych stoków Wzgórz Dylewskich na wysokości 210 m n.p.m., w rejonie miejscowości Giętlewo, w okolicy Pałacu Klonowo, na płn-zach. Ciek ten wpływa do jeziora Dąbrowa Wielka i dopiero po wypłynięciu z niego nosi nazwę Wel[4]. Następnie przepływa w okolicach Rybna i płynie na południe przez kilka jezior. W okolicach miejscowości Cibórz tworzy zakole, zmieniając kierunek na północno-zachodni i, meandrując omija od południa Garb Lubawski, przepływa przez miasto Lidzbark pod dziewięcioma mostami. Wypływając z jeziora Lidzbarskiego, płynie przez miejscowość Kurojady i Chełsty, gdzie przyjmuje zdecydowanie odmienny charakter, tworząc wartki potok wpadający na teren powiatu nowomiejskiego. W miejscowości Bratian wpada do Drwęcy. Przesmyk łączący jeziora Tarczyńskie i Grądy stanowi ścisły rezerwat przyrody.

Historia[edytuj | edytuj kod]

We wczesnym średniowieczu Wel była niewielką rzeką, zaś Wkra nazywana w górnym biegu Wkrą Wielką dopływała do Ciborza, gdzie zmieniała bieg na południowy. Na przełomie XIV i XV w. Krzyżacy zlecili wykonanie przekopu kierując wody większej Wkry w koryto rzeki Wel, która stała się rzeką żeglowną[4].

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Elektroniczny słownik hydronimów Polski[5] przywołuje historyczne nazwy tej rzeki: Vela, Vel, Welle, ale też Wkra, Wicker etc.

Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych sugeruje odmianę nazwy Wel w dopełniaczu jako "Wla"[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]