Wende-Denkmal w Plauen

Wende-Denkmal w Plauen
	; Widok ogólny
Państwo	Niemcy
Miejscowość	Plauen
Miejsce	Postplatz
Typ obiektu	stela
Projektant	Peter Luban
Fundator	Kiwanis, Lions, Rotary i Soroptimist
Materiał	brąz, akryl
Całkowita wysokość	3 m
Data odsłonięcia	2010
	Położenie na mapie Saksonii Wendedenkmal
	Położenie na mapie Niemiec Wendedenkmal
	50°29′46,6289″N 12°08′06,5000″E/50,496286 12,135139
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wende-Denkmal w Plauen – pomnik upamiętniający wydarzenia pokojowej rewolucji w NRD, które miały miejsce jesienią 1989 w Plauen, stojący w północno-zachodniej części Postplatz w centrum Plauen (Saksonia, Niemcy).

Tło historyczne[edytuj | edytuj kod]

7 października 1989, o godzinie 15:00 w Plauen odbyła się pierwsza w NRD demonstracja na dużą skalę, której siły bezpieczeństwa nie mogły rozbić wykorzystywanymi wcześniej środkami. Zwołano ją za pomocą pisanych na maszynie ulotek „Inicjatywy na rzecz demokratycznej reorganizacji społeczeństwa”. W manifestacji udział wzięło około 20.000 pokojowo usposobionych demonstrantów (była to wówczas ponad ćwierć ludności miasta). Przeciwko tym ludziom władze komunistyczne wystawiły policję i grupy bojowe bezpieki. Część sił bezpieczeństwa była uzbrojona w pistolety maszynowe, używano też armatek wodnych i helikoptera, którymi próbowano rozpędzić protestujących. Jedna z armatek wodnych została obrzucona kamieniami i butelkami oraz poważnie uszkodzona przez demonstrantów. Starcia przeniosły się następnie w rejon ratusza. Nadinspektor Plauen, Thomas Küttler, burmistrz miasta i pastor Kościoła Lutra, Andreas Weber, stopniowo uspokoili tłum, który w większości rozszedł się do domów. Osoby, które pozostały zatrzymano. Ich aresztowania i brutalne przesłuchania przez siły bezpieczeństwa NRD odbyły się wieczorami i w nocy. Część ludzi przetrzymywano pod gołym niebem na dziedzińcu ratusza. Byli bici gumowymi pałkami oraz przykuwani łańcuchami. W następnych dniach odbyły się kolejne manifestacje, ostatnia z nich miała miejsce 22 marca 1990^[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pomnik odsłonięto w październiku 2010 z inicjatywy regionalnych klubów Kiwanis, Lions, Rotary i Soroptimist. Został zaprojektowany przez artystę z Rößnitz, Petera Lubana^[2].

Architektura i symbolika[edytuj | edytuj kod]

Charakterystyka ogólna[edytuj | edytuj kod]

Pomnik ma kształt świecy. Składa się z podświetlanej od wewnątrz akrylowej steli, która jest otoczona trzyczęściowym płaszczem z brązu^[3].

Symbolizować ma nadzieję ludzi, którzy w 1989 i 1990 używali świec jako znaku pokojowego protestu^[3]^[4].

Parametry techniczne[edytuj | edytuj kod]

Podstawa obiektu ma pół metra wysokości, płaszcz z brązu - 2,50 metra wysokości, a akrylowa stela - 3 metry wysokości. Tablica informacyjna u podstawy pomnika ma wymiary 50 x 60 cm^[4].

Lewa strona[edytuj | edytuj kod]

Lewa strona pomnika symbolizuje życie w NRD: indoktrynację, inwigilację, poczucie uwięzienia, pokusę współpracy z systemem^[4].

Centrum[edytuj | edytuj kod]

Środkowy segment nawiązuje bezpośrednio do wydarzenia jesieni 1989. Przedstawia uczestników zdarzeń, otoczenie, symbolizuje odwagę, determinację i optymizm, a z drugiej strony niepewność i strach^[4].

Prawa strona[edytuj | edytuj kod]

W prawym segmencie przedstawiono Markuskirche i Malzhaus, symbolicznie nawiązując do miejsc, które były ośrodkami wolnej myśli w Plauen w czasach komunizmu. Wyobrażenie konia nawiązuje do dzieła George'a Orwella „Folwark zwierzęcy”, wskazując rolę tego zwierzęcia w powieści (ostrzeżenie i napomnienie)^[4].