Weretyszów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Weretyszów
Państwo

 Polska

Pasmo

Beskid Niski, Karpaty

Wysokość

742 m n.p.m.

Położenie na mapie Beskidu Niskiego
Mapa konturowa Beskidu Niskiego, po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Weretyszów”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Weretyszów”
Ziemia49°21′12″N 21°54′03″E/49,353333 21,900833

Weretyszów (742[1] m n.p.m.) – mało wybitny szczyt w Beskidzie Niskim. Biegnie przezeń granica państwowa polsko-słowacka. Znajduje się w głównym grzbiecie wododziałowym Karpat Zachodnich, w jego odcinku leżącym pomiędzy Kanasiówką na wschodzie a Kamieniem nad Jaśliskami na zachodzie. Leży ok. 3,5 km na zach. od szczytu Kanasiówki.

Szczyt Weretyszowa stanowi jedynie nieznaczne wyniesienie generalnie niskiego w tym miejscu i zrównanego grzbietu. Jego stoki północno-wschodnie opadają łagodnie ku nieistniejącej już wsi Jasiel w dolinie źródłowego toku Jasiołki (zlewisko Morze Bałtyckie). Natomiast w kierunku południowym od szczytu odchodzi długi, szeroki, wielokrotnie się rozgałęziający grzbiet, schodzący w widły Laborca i jego dopływu Vydraňki nad Medzilaborcami (zlewisko Morza Czarnego). Do końca lat 70. XX w. szczyt wyróżniała wysoka, drewniana wieża triangulacyjna[2].

Kopuła szczytowa, wyciągnięta w kierunku z północnego zachodu na południowy wschód, jest od strony polskiej zalesiona. Stoki po stronie słowackiej pokrywają natomiast ciągi starych polan i łąk, porozdzielanych pasmami lasu i częściowo już zarastających. Polska część góry leży w granicach Jaśliskiego Parku Krajobrazowego i jednocześnie w granicach polskiego Rezerwatu przyrody Źródliska Jasiołki. Stoki słowackie znajdują się w granicach obszaru chronionego krajobrazu Východné Karpaty.

Przez szczyt biegnie czerwono szlak turystyczny czerwony znakowany, graniczny słowacki szlak turystyczny z Przełęczy Dukielskiej na Przełęcz Łupkowską.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Na mapach słowackich (Laborecká vrchovina. Dukla. Turistická mapa, 2. vyd., VKU Harmanec, 2004, ISBN 80-8042-181-1) 740,6 m n.p.m.
  2. Krygowski Władysław: Beskid Niski, Pogórze Ciężkowickie (część wschodnia) i Pogórze Strzyżowsko-Dynowskie (część wschodnia), wyd. II poprawione i uzupełnione, Sport i Turystyka, Warszawa 1977, s. 326

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Beskid Niski i Pogórze. Mapa turystyczna 1:125 000, PPWK, Warszawa 1979;
  • Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:70 000, aktualizacja 2018, wyd. ExpressMap Polska ISBN 978-83-8046-399-8;