Na mapach: 
54°17′21″N 22°45′13″E/54,289167 22,753611
54°17′21″N 22°45′13″E/54,289167 22,753611Wersele
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Artykuł |
54°17′21″N 22°45′13″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
54°20'N, 22°47'E |
| - błąd |
20949 m |
| Odległość |
1557 m |
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
87 |
| Kod pocztowy |
16-427[3] |
| Tablice rejestracyjne |
BSU |
| SIMC |
0766050[4] |
Położenie na mapie gminy Przerośl  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu suwalskiego  | |
| 54°17′21″N 22°45′13″E/54,289167 22,753611
| |
Wersele (dawniej: Wiersele) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim, w gminie Przerośl[4][5].
Wieś królewska starostwa niegrodowego przeroskiego położona była w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego[6]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Na północ od wsi znajduje się Jezioro Werselskie.
W okresie międzywojennym stacjonowała tu placówka Straży Celnej „Wersele”[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wieś Wersele w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2021-11-12] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1443 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 86.
- ↑ Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927, Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej, 1927, s. 294.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Wersele 2(1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 236.
