When We All Fall Asleep, Where Do We Go?

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
When We All Fall Asleep, Where Do We Go?
Okładka
Wykonawca albumu studyjnego
Billie Eilish
Wydany

29 marca 2019[1][2][3]

Nagrywany

2016, maj–grudzień 2018

Gatunek

muzyka elektroniczna, pop, trap, indie pop[2][3]

Długość

42:48 (wersja standardowa)[1][2], 50:48 (japońska wersja deluxe)[3]

Wydawnictwo

Darkroom, Interscope[1][2][3]

Producent

Finneas O’Connell[1][2][3]

Oceny
Album po albumie
Up Next Session: Billie Eilish (EP)
(2017) 		When We All Fall Asleep, Where Do We Go?
(2019) 		Live at Third Man Records
(2019)
Single z albumu When We All Fall Asleep, Where Do We Go?
  1. „You Should See Me in a Crown”
    Wydany: 20 lipca 2018[13]
  2. „When the Party’s Over”
    Wydany: 17 października 2018[14]
  3. „Bury a Friend”
    Wydany: 30 stycznia 2019[15]
  4. „Wish You Were Gay”
    Wydany: 4 marca 2019[16]
  5. „Bad Guy”
    Wydany: 29 marca 2019[17]
  6. „All the Good Girls Go to Hell”
    Wydany: 30 sierpnia 2019
  7. „Ilomilo”
    Wydany: 10 kwietnia 2020

When We All Fall Asleep, Where Do We Go? (styl. WHEN WE ALL FALL ASLEEP, WHERE DO WE GO?)– debiutancki album studyjny amerykańskiej artystki alternatywnej, Billie Eilish. Został wydany 29 marca 2019 nakładem Darkroom i Interscope Records. Finneas O’Connell, brat artystki, jest producentem wykonawczym wszystkich utworów na albumie. Album utrzymany jest w stylistyce muzyki elektronicznej, popu, trapu i indie popu[1][2].

Lista utworów[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[1][2][3].

Wersja standardowa
Nr Tytuł utworu AutorzyDługość
1.„!!!!!!!”Billie Eilish · Finneas O’Connell 0:13
2.„bad guy”Eilish · O’Connell3:14
3.„xanny”Eilish · O’Connell4:03
4.„you should see me in a crown”Eilish · O’Connell3:00
5.„all the good girls go to hell”Eilish · O’Connell2:48
6.„wish you were gay”Eilish · O’Connell3:41
7.„when the party’s over”O’Connell3:16
8.„8”Eilish · O’Connell2:53
9.„my strange addiction”O’Connell2:59
10.„bury a friend”Eilish · O’Connell3:13
11.„ilomilo”Eilish · O’Connell2:36
12.„listen before i go”Eilish · O’Connell4:02
13.„i love you”Eilish · O’Connell4:51
14.„goodbye”Eilish · O’Connell1:59
42:48
Utwory dodatkowe w edycji japońskiej albumu
Nr Tytuł utworu AutorzyDługość
15.„come out and play”Billie Eilish · Finneas O’Connell3:30
16.„When I Was Older”Billie Eilish · Finneas O’Connell4:30
08:00
Reedycja (utwory dodatkowe)
Nr Tytuł utworu AutorzyDługość
15.„When I Was Older”Billie Eilish · Finneas O’Connell3:30
16.„bitches broken hearts”Billie Eilish · Finneas O’Connell2:56
17.„everything i wanted”Billie Eilish · Finneas O’Connell4:05
10:31
  • Wszystkie tytuły utworów na płycie stylizowane są na małe litery z wyjątkiem utworu „When I Was Older”, inspirowanego meksykańsko-amerykańskim filmem Roma[18]. Utwór pierwotnie był oddzielnym singlem. Ostatecznie znalazł się na wersji japońskiej albumu jako utwór bonusowy[3].
  • W piosence „bury a friend” słychać wokal rapera The Crooksa[19].
  • „my strange addiction” zawiera dialog z odcinka siedemnastego siódmego sezonu amerykańskiego sitcomu Biuro[20].

Promocja[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze singiel „you should see me in a crown” wydano 20 lipca 2018 roku, w tym samym roku 17 października wydano również „when the party's over”. Pozostałe, „bury a friend”, „wish you were gay” oraz „bad guy”, opublikowano w 2019 – 30 stycznia[15], 4 marca[16] i 29 marca[17].

Odbiór i przekaz muzyczny[edytuj | edytuj kod]

Nagrania spotkały się z pozytywną notą krytyków muzycznych gazet i serwisów muzycznych: AllMusic (4/5), „The Daily Telegraph” (4/5), „The Guardian” (4/5), „NME” (5/5), „The Observer” (4/5), Pitchfork (7,2/10), „Q” (4/5) oraz „Rolling Stone” (3,5/5)[4][5][7][8][9][10][11]. Jako jedyna z ważniejszych gazet, negatywną ocenę 2/5 wystawił dziennik „The Independent”[6]. Nagrania bardzo dobrze odebrali też krytycy muzyczni na Metacritic’u, oceniając je na 81 punktów w skali 100-stopniowej[12]. Media często zwracały uwagę na to, że Eilish w piosenkach pochodzących z wydawnictwa, śpiewa o depresji[21] i nazywały ją po jego wydaniu, „popową sensacją”[22]. Oskarżały ją o to, że wynosi korzyści materialne z gloryfikacji problemów psychicznych i stanów depresyjnych[22][23]. Dziennikarz „Gazety Wyborczej”, Jarosław Szubrycht, pochwalił Eilish za album, stwierdzając, że „wygrała grę o tron w muzyce pop”, a także iż „nie było lepszego debiutu płytowego od czasów Pure Heroine, Lorde”[24].

Wizerunek i brzmienie[edytuj | edytuj kod]

Dziennikarz polskiego „Vogue’a”, Maciej Ulewicz, porównał wizerunek Eilish z okresu promowania płyty, do Yolandi Visser z Die Antwoord, Trickiego, Kurta Cobaina i Roberta Smitha z The Cure. Pochwalił brzmienie albumu, wskazując, że dostrzegalne są w twórczości Eilish, echa „trip hopu i delikatnych elektroniczno-akustycznych ballad z pojawiającym się dyskretnym, tanecznym bitem”[23].

Twórcy[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[2].

Certyfikaty i sprzedaż[edytuj | edytuj kod]

Kraj Certyfikat Sprzedaż
Australia (ARIA) platynowa płyta[25] 70 000[25]
Austria (IFPI Austria) złota płyta[26] 7 500[26]
Belgia (BEA) złota płyta[27] 15 000[27]
Dania (IFPI Denmark) 2× platynowa płyta[28] 40 000[28]
Francja (SNEP) złota płyta[29] 50 000[29]
Kanada (Music Canada) 2× platynowa płyta[30] 160 000[30]
Meksyk (AMPROFON) 2× platynowa płyta[31] 120 000[31]
Niemcy (BVMI) złota płyta[32] 100 000[32]
Norwegia (IFPI Norway) 4× platynowa płyta[33] 80 000[33]
Nowa Zelandia (RMNZ) 2× platynowa płyta[34] 30 000[34]
Polska (ZPAV) diamentowa płyta[35] 100 000[36]
Włochy (FIMI) platynowa płyta[37] 50 000[37]
Wielka Brytania (BPI) platynowa płyta[38] 300 000[38]
Stany Zjednoczone (RIAA) 2× platynowa płyta[39] 2 361 000[39]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g Neil Z. Yeung, Billie Eilish: When We All Fall Asleep, Where Do We Go? [online], allmusic.com [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h Billie Eilish – When We All Fall Asleep, Where Do We Go? [online], discogs.com [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  3. ↑ a b c d e f g Billie Eilish – When We All Fall Asleep, Where Do We Go? [online], discogs.com [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  4. ↑ a b Neil McCormick, Billie Eilish, When We All Fall Asleep, Where Do We Go?, review: navel-gazing sadness with a burning sense of purpose, „The Daily Telegraph”, telegraph.co.uk, 29 marca 2019 [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  5. ↑ a b Laura Snapes, Billie Eilish: When We All Fall Asleep, Where Do We Go? review – thrilling Gen Z terror-pop, „The Guardian”, theguardian.com, 29 marca 2019 [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  6. ↑ a b Roisin O’Connor, Billie Eilish – When We All Fall Asleep, Where Do We Go? review: 17-year-old is already a star, but surely she can offer more than this, „The Independent”, independent.co.uk, 29 marca 2019 [dostęp 2019-06-29] (ang.).
  7. ↑ a b Thomas Smith, Billie Eilish – ‘When We All Fall Asleep, Where Do We Go?’ review, „NME”, nme.com, 29 marca 2019 [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  8. ↑ a b Tara Joshi, Billie Eilish: When We All Fall Asleep, Where Do We Go? review – a hugely assured debut, „The Observer”, theguardian.com, 29 marca 2019 [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  9. ↑ a b Stacey Anderson, Billie Eilish: When We All Fall Asleep, Where Do We Go?, „Pitchfork”, pitchfork.com, 29 marca 2019 [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  10. ↑ a b Dorian Lynskey, What We Do in the Shadows, „Q” (398), Bauer Media Group, czerwiec 2019, s. 110, ISSN 0955-4955.
  11. ↑ a b Suzy Exposito, Review: Billie Eilish’s ‘When We All Sleep, Where Do We Go?’ is Noir Pop With Bite, „Rolling Stone”, rollingstone.com, 29 marca 2019 [dostęp 2019-06-26] [zarchiwizowane 2019-03-29] (ang.).
  12. ↑ a b WHEN WE ALL FALL ASLEEP, WHERE DO WE GO? [online], metacritic.com [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  13. ↑ You Should See Me in a Crown [online], allmusic.com [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  14. ↑ When the Party’s Over [online], allmusic.com [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  15. ↑ a b Billie Eilish – Bury A Friend [online], discogs.com [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  16. ↑ a b Billie Eilish – Wish You Were Gay [online], discogs.com [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  17. ↑ a b Rolwey Glenn, Billie Eilish Goes Berserk in Colorful ‘Bad Guy’ Video: Watch [online], billboard.com [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  18. ↑ WHEN I WAS OLDER (Music Inspired by the Film „Roma”) – Single [online], music.apple.com, 9 stycznia 2019 [dostęp 2019-06-27] (ang.).
  19. ↑ Thomas Smith, Billie Eilish’s horror-lovin’ ‘Bury A Friend’ is a haunting new track from our recent cover star, „NME”, nme.com, 30 stycznia 2019 (ang.).
  20. ↑ Rowley Glenn, Billie Eilish Samples ‘The Office’ On New Track ‘My Strange Addiction’: Listen [online], billboard.com, 29 marca 2019 [dostęp 2019-06-27] (ang.).
  21. ↑ Aleksandra Gersz, Muzyczne objawienie czy promotorka depresji? 17-letnia Billie Eilish stała się boginią nastolatków [online], natemat.pl, 3 kwietnia 2019 [dostęp 2019-06-27] (pol.).
  22. ↑ a b Kim jest Billie Eilish, największa popowa sensacja tego roku? [online], muzyka.interia.pl, 2 kwietnia 2019 [dostęp 2019-06-27] (pol.).
  23. ↑ a b Maciej Ulewicz, Billie Eilish: Depresja na sprzedaż, „Vogue”, vogue.pl, 12 kwietnia 2019 [dostęp 2019-06-27] (pol.).
  24. ↑ Jarosław Szubrycht, Dlaczego nastoletnia Billie Eilish wygrała grę o tron w muzyce pop, „Gazeta Wyborcza”, wyborcza.pl, 29 marca 2019 (pol.).
  25. ↑ a b Aria Album Charts [online], ariacharts.com [dostęp 2019-06-26].
  26. ↑ a b Auszeichnungen Archiv – IFPI Austria – Verband der österreichischen Musikwirtschaft [online], ifpi.at [dostęp 2019-07-13] (niem.).
  27. ↑ a b ultratop.be - ULTRATOP BELGIAN CHARTS [online], ultratop.be [dostęp 2019-10-11].
  28. ↑ a b Billie Eilish "WHEN WE ALL FALL ASLEEP, WHERE DO WE GO?" - IFPI [online], ifpi.dk [dostęp 2020-01-03].
  29. ↑ a b Albums - SNEP - Syndicat Nation de l'Edition Phonographique [online], snepmusique.com [dostęp 2019-10-13] (fr.).
  30. ↑ a b Gold/Platinum [online], musiccanada.com [dostęp 2019-06-26].
  31. ↑ a b AMPROFON [online], amprofon.com.mx [dostęp 2020-01-03].
  32. ↑ a b Datenbank: BVMI [online], musikindustrie.de [dostęp 2020-01-03].
  33. ↑ a b IFPI [online], ifpi.no [dostęp 2020-01-03].
  34. ↑ a b The Official New Zealand Music Chart [online], THE OFFICIAL NZ MUSIC CHART [dostęp 2020-01-03] (ang.).
  35. ↑ Oficjalna Lista Wyróżnień – diamentowe płyty [online], OLiS [dostęp 2023-05-30].
  36. ↑ Regulamin przyznawania wyróżnień [online], ZPAV, 1 sierpnia 2021 [dostęp 2023-05-30] [zarchiwizowane z adresu 2021-08-05].
  37. ↑ a b Certificazioni - FIMI [online], fimi.it [dostęp 2020-01-03] (wł.).
  38. ↑ a b https://www.bpi.co.uk/award/15569-4807-2
  39. ↑ a b HITS Daily Double [online], HITS Daily Double [dostęp 2020-01-03] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Nagrody Grammy w kategorii Album roku
1958–1979
1980–1999
2000–2019
od 2020

Albumy roku według magazynu Billboard
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=When_We_All_Fall_Asleep,_Where_Do_We_Go%3F&oldid=73085014”