Wiązówka bulwkowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Wiązówka bulwkowa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

różowce

Rodzina

różowate

Rodzaj

wiązówka

Gatunek

wiązówka bulwkowa

Nazwa systematyczna
Filipendula vulgaris Moench
Methodus 663. 1794
Synonimy
  • Filipendula hexapetala Gilib.
  • Ulmaria filipendula (L.) Hill[3]
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Wiązówka bulwkowa, syn. wiązówka bulwkowata (Filipendula vulgaris) – gatunek rośliny należący do rodziny różowatych. Jest gatunkiem eurosyberyjskim, występuje od północno-zachodniej Afryki, Europy południowej i środkowej po Syberię[3]. W Polsce gatunek rodzimy, rozpowszechniony, lokalnie rzadki.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kwiaty
Wiechowaty kwiatostan tworzy się na wierzchołku łodygi
Łodyga
Wzniesiona, prosta i sztywna, o wysokości 30-60 cm.
Liście
Liście podwójnie nieparzysto-pierzaste skupione w rozetę u podstawy pędu.
Kwiaty
Drobne, białe, tworzą na wierzchołku łodygi wiechowaty kwiatostan, z bocznymi rozgałęzieniami przerastającymi oś główną kwiatostanu.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do lipca[4]. Rośnie w miejscach słonecznych lub półcienistych, na glebach przeciętnych, ciężkich. Jako jedyny gatunek wiązówek rośnie na suchych stanowiskach, z dala od wody[5], w cieplejszych lasach, na suchszych, trawiastych zboczach na niżu i w niższych położeniach górskich[4]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Festuco-Brometea[6].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Roślina ozdobna
Jest uprawiana jako roślina ozdobna ze względu na swoje atrakcyjne, podobne do paproci liście i ładne, gęste kwiatostany. Nadaje się do nasadzeń ogrodowych, na rabaty bylinowe i na kwiat cięty. Jest w pełni mrozoodporna (strefy klimatyczne 3-9)[5]. Stanowisko nasłonecznione lub półcieniste, gleba może być sucha, ale powinna być przepuszczalna. Rozmnaża się z nasion wysiewanych wiosną lub jesienią, lub przez podział.
Roślina lecznicza
W medycynie ludowej używana w chorobach dróg oddechowych, nerek oraz przeciw pasożytom[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-31] (ang.).
  3. ↑ a b Taxon: Filipendula vulgaris. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-31]. (ang.).
  4. ↑ a b c Martin Červenka, Viera Feráková, Milan Háber, Jaroslav Kresánek, Libuše Paclová, Vojtech Peciar, Ladislav Šomšák: Świat roślin skał i minerałów. Warszawa: PWRiL, 1982, s. 210. ISBN 83-09-00462-1.Sprawdź autora:1.
  5. ↑ a b Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  6. ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Krystyna Oszkinis: Kwiaty od A do Z. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1979. 83-09-00039-1.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wiązówka_bulwkowa&oldid=65887429”