Wiśniewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wiśniewski (forma żeńska: Wiśniewska, l. mn. Wiśniewscy) – trzecie pod względem popularności nazwisko w Polsce. Według bazy PESEL 27.01.2022 nazwisko to nosiło 55 329 Polek i 53 914 Polaków[1].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Wiśniewski – pierwsza wzmianka w 1397 (Jasczoldus Vysnewsky)[2]. Nazwa osobowa Wiśniewski, Wiszniewski, Wiśniowski, Wiszniowski należy do grupy nazwisk odmiejscowych, powstała poprzez dodanie formantu -ski do nazw miejscowych – Wiśniewa, Wiśniewo, Wiśniowa, Wiśniew, Wiszniewo[3]. W starodrukach spotyka się formy zapisu: Vysnewsky, Vyssznowsky, Visnowszky, Vysynowsky, Vysnyewsky, Vyszynevsky, Vysznowsky, Wisznyewskie, Wisnowsky, Wisznowsky, Vysznyevsky[4].

Rody szlacheckie[edytuj | edytuj kod]

Nazwisko to nosiło w Polsce kilkanaście rodów szlacheckich. Byli to m.in. Wiśniewscy herbu Bończa I, Ciołek, Gryf, Ostrogski (Baklay), Prus I, Ramułt, Rogala, Szeliga[5], Trzaska (Wiśniewscy herbu Trzaska) i Wieniawa. Trzy rody używały herbu własnego[6]. Była też linia hrabiowska: 29 grudnia 1876 Tadeusz Stanisław Wiśniewski z Wiśniewa herbu Prus I otrzymał tytuł hrabiowski, był też szambelanem na dworze austriackim. Rodzina ta była właścicielami dóbr Krystynopol z Nowym Dworem, Żużlem i Sulimowem w Galicji.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

W 2013 nazwisko Wiśniewski nosiło 111 273 osoby, najwięcej zameldowanych było w Warszawie (6368) i Łodzi (2417) oraz w Toruniu (2357)[7]. Nazwisko to używane jest najczęściej w województwach:

Osoby noszące nazwisko Wiśniewska lub Wiśniewski[edytuj | edytuj kod]

Istnieją również miejscowości w Polsce: Stok Wiśniewski i Wólka Wiśniewska.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Otwarte Dane [online], dane.gov.pl [dostęp 2022-07-04].
  2. Słownik staropolskich nazw osobowych, pod redakcją Witolda Taszyckiego, tom VII, Suplement opracowany w Zakładzie Onomastyki Polskiej pod kierunkiem Marii Malec, Polska Akademia Nauk Instytut Języka Polskiego, Wrocław 1984, s. 289.
  3. Kazimierz Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków 2001.
  4. Słownik staropolskich nazw osobowych, pod redakcją Witolda Taszyckiego, tom VI, zeszyt 1, Polska Akademia Nauk Instytut Języka Polskiego, Wrocław 1981, s. 126.
  5. Szlachta ziemi ciechanowskiej. akson.sgh.waw.pl. [zarchiwizowane z [1] tego adresu] (2015-07-15)].
  6. T.Gajl, Herbarz Polski.
  7. moikrewni.pl.