Wieża Zamkowa w Golczewie
| ||
 nr rej. 331 z 12.09.1958
| ||
| ||
| Państwo |  Polska
| |
| Miejscowość | Golczewo | |
| Ukończenie budowy | początek XV wieku | |
Położenie na mapie Golczewa  | ||
Położenie na mapie Polski  | ||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | ||
Położenie na mapie powiatu kamieńskiego  | ||
Położenie na mapie gminy Golczewo  | ||
 53°49′15,4415″N 14°58′17,0698″E/53,820956 14,971408
| ||
Wieża Zamkowa – część dawnego zamku biskupów kamieńskich, w zachodniej części Golczewa, na przesmyku między jeziorami: Szczuczym i Okonim, przy drodze nr "108" (Parłówko–Płoty).
Sam zamek biskupów kamieńskich powstawał w dwóch fazach. Pierwsza łączona jest z okresem poprzedzającym rok 1304. Wówczas Golczewo należało do rycerzy Ekharda i Wulfekina Smellingów i nieznanego z imienia Wedelstedta. Zawarte przez nich we wspomnianym roku porozumienie z biskupem kamieńskim Henrykiem Wachhnolzem (1302-1317) rozpoczęło proces rozbudowy warowni, która przeszła w posiadanie kościelne. Zamek czasowo użytkowała kapituła. Potem zarządzała nim rodzina Flemingów, która w roku 1406 sprzedała go księciu Bogusławowi VIII, pretendentowi do stolca biskupa kamieńskiego. Kapituła ponownie objęła warownię w 1436 roku i władała nią z krótką przerwą do roku 1534. Odtąd Golczewo stanowiło własność książęcą. Po 1684 roku zamek został opuszczony i uległ stopniowej destrukcji. Zachowana wieża zamkowa poddana została renowacji wraz z rekonstrukcją zwieńczenia w roku 1895 i 1929. Po II wojnie światowej przeprowadzono badania archeologiczne pod kierunkiem Tadeusza Nawrolskiego. Pozwoliły one ustalić położenie niektórych elementów średniowiecznego założenia.
Na przełomie XIII i XIV wieku wzniesiono siedzibę rycerską na kopcu o wysokości 3 m. Składała się z obwałowania i stojącego w obrębie dziedzińca murowanego domu. Obiekt ten był użytkowany i rozbudowany przez biskupów kamieńskich. W kolejnej fazie, przypadającej zapewne na lata 1406-1418, rozszerzono teren zamku nadając założeniu kształt czworoboku o wymiarach 40×40 m. Zburzeniu uległa wtedy starsza zabudowa. Nowy dom rycerski o wymiarach około 12×25 m stanął przy południowym murze obronnym. Narożnik południowo-wschodni zajęła wolnostojąca cylindryczna wieża o wysokości około 24 metrów. Jej cokół na planie zbliżonym do kwadratu (8,5×9m) wzniesiono w dolnej partii z głazów eratycznych, wyżej z cegły. W podziemnej części ulokowany został loch więzienny. Wejście do wieży umieszczono na wysokości ok. 6 metrów nad poziomem dziedzińca, przylegające do murów obwodowych. Były to w większości obiekty gospodarcze, pochodzące najpewniej z czasów nowożytnych, m.in. browar od wschodu, piekarnia i budynek bramy od północy.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Biskupi szczecińsko-kamieńscy → Biskupi diecezji pomorskiej (kamieńskiej) (1186-1545)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Białecki, Herby miast Pomorza Zachodniego, Polskie Pismo i Książka, Szczecin 1991, ISBN 83-85360-01-8 (str. 50-51)
- Jerzy Kosacki, Bogdan Kucharski, Pomorze Zachodnie i Środkowe. Przewodnik, Sport i Turystyka, Warszawa 2001, ISBN 83-7200-583-4. (strona 403.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]