Wieża zegarowa w Izmirze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wieża zegarowa w Izmirze
Izmir Saat Kulesi
Ilustracja
wieża w 2013 roku
Państwo

 Turcja

Miejscowość

Izmir

Adres

plac Konak

Architekt

Raymond Charles Péré

Wysokość całkowita

25 m

Rozpoczęcie budowy

1900

Ukończenie budowy

1901

Położenie na mapie Turcji
Mapa konturowa Turcji, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Wieża zegarowa w Izmirze”
Ziemia38°25′08,04″N 27°07′43,22″E/38,418900 27,128672

Wieża zegarowa w Izmirze (tur. Izmir Saat Kulesi) – zabytkowa budowla z zegarem na placu Konak w Izmirze w Turcji, uznawana za symbol miasta[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Autorem projektu zegara był francuski architekt Raymond Charles Péré. Obiekt został zbudowany w 1901 roku, aby upamiętnić 25. rocznicę wstąpienia na tron Abdülhamida II. Rocznica mijała 1 września i obowiązek zorganizowania obchodów miały wszystkie miasta wchodzące w skład Imperium. Raymond Charles Péré wygrał kontrakt na budowę wieży o wartości 1700 lirów osmańskich. W skład komisji, która wybrała zwycięski projekt weszli: gubernator, urzędnicy i najbardziej znani kupcy[2]. Prace przy budowie zostały ukończone w sierpniu 1901 roku. 1 września zostały włączone fontanny i uruchomiono zegar[1]. Jest on darem cesarza Wilhelma II. Zegar nie działał przez dwa lata po trzęsieniu ziemi w 1974 roku[3].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Wieże zegarowe były budowane w różnych miastach Imperium Osmańskiego. Nosiły one nazwę Sahat Kula (z tureckiego Saat Kulesi, co oznacza wieża zegarowa). Wieża w Izmirze została zaprojektowana w stylu architektury osmańskiej. Zbudowana jest na czterostopniowej platformie z białego marmuru; wieża jest ośmiokątna i ma cztery piętra. Jej szkielet jest wykonany z żelaza i ołowiu, a na dole zostały umieszczone cztery fontanny (şadırvan)[2].

Srebrny model[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie rysunków Raymonda Charlsa Péré, Zingulli Usta, jubiler ze Stambułu wykonał 90-centymetrowy model wieży w srebrze. Jest on obecnie przechowywany w muzeum pałacu Topkapı[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Kent Yaşam, Saat Kulesi maketinin serüveni [online], Kent Yaşam [dostęp 2019-05-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-13].
  2. a b Berkant C. L’esperinza del sacro nelle opere di Raymond Carles Pere (1854-1929) http://www.levantineheritage.com [Dostęp 2019-05-13]
  3. Sultan II. Abdülhamid Han’ın Yaptırdığı En Bilinen 9 Saat Kulesi [online], rehbername.com [dostęp 2019-05-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-13].