Wieczna zapałka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wieczna zapałka z wyjętym pręcikiem.

Wieczna zapałka – rodzaj urządzenia do wzniecania płomienia głównie w celu podpalenia papierosa bądź cygara.

Działanie[edytuj | edytuj kod]

Podobna do zapalniczki, jednak płomień wznieca się tutaj trąc krótkim pręcikiem o krzesiwo. Tak powstałe iskry zapalają włókno nasączone benzyną (głównie stosuje się tutaj benzynę do zapalniczek).

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Typowa wieczna zapałka wygląda podobnie do zwykłej zapalniczki benzynowej. Posiada zbiorniczek na benzynę, który zakręca się od góry korkiem, do którego przytwierdzony jest pręcik, na końcu którego znajdują się włókna nasączone benzyną i to one płoną po wytworzeniu iskier. Z boku owego pojemnika znajduje się krzesiwo.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]