Na mapach: 53°58′N 2°09′W/53,966667 -2,150000
Wielka Brytania (wyspa)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| Wielka Brytania | |
 Wielka Brytania i Irlandia z kosmosu |
|
| Kontynent | Europa |
| Państwo |  Wielka Brytania |
| Akwen | Ocean Atlantycki |
| Archipelag | Wyspy Brytyjskie |
| Powierzchnia (9) | 209 331,1 km² |
| Populacja • liczba ludności • gęstość |
58 107 500 278 os./km² |
|
Położenie na mapie Europy
  Wielka Brytania
|
|
 53°58′N 2°09′W/53,966667 -2,150000 |
|
Mapa wyspy |
|
Wielka Brytania (ang. Great Britain) – wyspa na północy Oceanu Atlantyckiego, położona na północny zachód od kontynentalnej Europy. W całości wchodzi w skład państwa Wielka Brytania, stanowiąc większość jego powierzchni. Jest największą wyspą w archipelagu Wysp Brytyjskich i zarazem największą wyspą Europy, jej powierzchnia wynosi 209 331,1 km²[1], co czyni ją także 9. wyspą pod względem powierzchni na świecie.
Od kontynentalnej Europy oddziela ją kanał La Manche, który w najwęższym miejscu (Cieśnina Kaletańska) ma szerokość 32 km. Od położonej na zachód Irlandii oddziela Wielką Brytanię Morze Irlandzkie oraz Kanał Świętego Jerzego i Kanał Północny.
