Wielka Sobkowa Turnia
49°11′54″N 20°10′36″E/49,198333 20,176667 Wielka Sobkowa Turnia (wśród podpisanych obiektów) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
2302 m n.p.m. |
| Pierwsze wejście |
16 maja 1910 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°11′54″N 20°10′36″E/49,198333 20,176667
| |
Wielka Sobkowa Turnia (słow. Veľká suchá veža[1]) – turnia o wysokości 2302[2] lub 2256[3] m n.p.m. znajdująca się w Sobkowej Grani odchodzącej na zachód od wierzchołka Lodowego Szczytu w słowackiej części Tatr Wysokich. Od Sobkowego Kopiniaka na wschodzie oddzielona jest siodłem Zadniej Sobkowej Szczerbiny, a od Pośredniej Sobkowej Turni na zachodzie oddziela ją przełęcz zwana Pośrednią Sobkową Szczerbiną[3].
Na wierzchołek Wielkiej Sobkowej Turni nie wiodą żadne znakowane szlaki turystyczne, jest ona dostępna jedynie dla taterników. Najdogodniejsza dla nich droga prowadzi granią od Zadniej Sobkowej Szczerbiny[3].
Pierwsze wejścia turystyczne:
- letnie – Ferenc Barcza, Imre Barcza i Oszkár Jordán, 16 maja 1910 r.,
- zimowe – Jerzy Pierzchała, 27 kwietnia 1936 r.[3]
Być może już w latach 1895–1897 byli na szczycie austriaccy kartografowie. Witold Henryk Paryski podawał, że zmierzona przez nich wysokość 2256 m dotyczy Wielkiej lub Pośredniej Sobkowej Turni[3]. Według atlasu satelitarnego Tatr i Podtatrza prawdziwa jest druga opcja, a Wielka Sobkowa Turnia jest o 46 m wyższa[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-07-23].
- ↑ a b Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 123. ISBN 83-909352-2-8.
- ↑ a b c d e Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVIII. Lodowa Przełęcz – Lodowy Zwornik. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1993, s. 102–103.