Ten artykuł od 2020-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Akcja filmu rozgrywa się w Polsce lat 70. XX wieku. Wielki Szu, starzejący się, choć nadal uważany za największego z polskich szulerów wychodzi na wolność po pięciu latach pobytu w więzieniu. Żona, nie wierząc, by mógł się zmienić, narzuca mu rozwód i podział pokaźnego majątku. Zmęczony życiem Wielki Szu pragnie kupić dom w spokojnej górskiej miejscowości, gdzie nikt nie zna jego przeszłości i gdzie będzie mógł nieniepokojony spędzić starość. Trafia na ogłoszenie o sprzedaży domu przez spółdzielnię mieszkaniową w miejscowości Lutyń w Sudetach. Niestety, zamiast spokoju i zapomnienia, zastaje oszustwo i hazard, od którego chciał się uwolnić. Kupno domu, o którym marzył, uniemożliwia miejscowy oligarcha – cukiernik Mikun. Mikun sam chce kupić dom i dzięki swoim wpływom doprowadza do odwołania licytacji, chcąc pozbyć się z miasteczka drugiego licytatora. Mistrz szulerów postanawia się odegrać na Mikunie. Udając amatora siada z Mikunem do gry w oko, w której wygrywa od niego olbrzymią sumę pół miliona złotych (ówcześnie równowartość domu). Mikun domaga się rewanżu i w celu zapewnienia sobie wygranej sprowadza Denela, oszusta karcianego, który ma pomóc odzyskać mu pieniądze. Denel rozpoznaje Wielkiego Szu i odmawia gry, wiedząc, że pokonanie go jest niemożliwe. Mikun odbiera więc pieniądze siłą. Nie wie jednak, że pliki banknotów zawierają głównie papier. Dzięki pomocy przygodnie poznanego Jurka – miejscowego cwaniaka-taksówkarza – Szu opuszcza Lutyń, mimo pościgu Mikuna. Jurek jest jednak również hazardzistą, stary szuler fascynuje go, chce być taki jak on. Szu ostrzega amatora przed ciemną stroną życia hazardzisty, co jednak nie przeraża Jurka. Widząc jego talent i zacięcie, postanawia przekazać młodemu człowiekowi tajniki gry. A najważniejsze, postanawia dać mu lekcję, która zrobi z Jurka następcę mistrza lub zniechęci go do kart na resztę życia. Odpoczywający w hotelowym basenie Szu zostaje zaatakowany przez Lipo, który ma do niego zadawnione urazy. Lipo unieszkodliwiony przez obsługę hotelu, poprzysięga jednak zemstę. Gdy Jurek odnosi pierwsze wygrane, Szu za namową poznanej prostytutki Joli udaje się pod Warszawę, gdzie wygrywa ogromną sumę pieniędzy oraz samochód Porsche od byłego chłopaka Joli z czasów studiów – Jarka. Tymczasem Jurek upojony wygranymi postanawia wyzwać Denela. Denel zgadza się, ale jedynie w grze o 20 tys. dolarów – kwotę ogromną jak na tamte czasy. W ustawionej przez Szu grze Jurek przegrywa mieszkanie, taksówkę i pieniądze klubu sportowego, uzyskane dzięki pomocy brata. Mistrz sam dostał taką lekcję przed laty i teraz przekazuje pałeczkę swojemu następcy. „Sztafeta” – jak sam mówi w jednej ze scen filmu. Tak jak przewidział, Jurek podnosi się po wielkim ciosie i sięga po karty. Następnego dnia Szu, mający wielu wrogów, zostaje zamordowany przez nieznanego sprawcę, być może przez Lipo.
Wielki Szu – wielki szuler, oszust, z którym nie można wygrać. Przyjeżdża do Lutynia, aby kupić dom. Poznaje młodego taksówkarza Jurka i uczy go sztuki kantowania. Zostaje zamordowany w kotłowni hotelu Victoria.
Jurek – taksówkarz, dobrze zapowiadający się gracz pokerowy. Prosi „Szu”, by nauczył go kantować.
Stefan Mikun – cukiernik z Lutynia, kanciarz, hazardzista. Przegrywa z „Szu” w oczko i pragnie zemsty.
Denel – szuler, którego Mikun wynajmuje do pokonania Wielkiego Szu. W ustawionym wspólnie z „Szu” pojedynku wygrywa z Jurkiem (w Hotelu Victoria), pozostawiając go bez grosza przy duszy – co jest ostatnią lekcją dla Jurka.
Polska
