Wielkoszczur
| ||
| Cricetomys[1] | ||
| Waterhouse, 1840[2] | ||
 Przedstawiciel rodzaju – wielkoszczur leśny (C. emini) | ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ssaki | |
| Podgromada | żyworodne | |
| Infragromada | łożyskowce | |
| Rząd | gryzonie | |
| Podrząd | myszokształtne | |
| Nadrodzina | myszowe | |
| Rodzina | malgaszomyszowate | |
| Podrodzina | wielkoszczury | |
| Rodzaj | wielkoszczur | |
| Typ nomenklatoryczny | ||
|
Cricetomys gambianus Waterhouse, 1840 | ||
| Gatunki | ||
|
zobacz opis w tekście | ||
Wielkoszczur[3] (Cricetomys) – rodzaj ssaka z podrodziny wielkoszczurów (Cricetomyinae) w rodzinie malgaszomyszowatych (Nesomyidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce (Mauretania, Senegal, Gambia, Gwinea Bissau, Gwinea, Sierra Leone, Liberia, Wybrzeże Kości Słoniowej, Burkina Faso, Ghana, Togo, Benin, Niger, Nigeria, Kamerun, Sudan, Republika Środkowoafrykańska, Gwinea Równikowa, Gabon, Kongo, Demokratyczna Republika Konga, Rwanda, Burundi, Uganda, Kenia, Tanzania, Malawi, Zambia, Angola, Botswana, Zimbabwe, Mozambik i Południowa Afryka)[4][5][6].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 284–413 mm, długość ogona 247–449 mm, długość ucha 32–45 mm, długość tylnej stopy 62–78 mm; masa ciała 0,5–2,8 kg[5].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Cricetomys: rodzaj Cricetus Leske, 1779 (chomik); gr. μυς mus, μυος muos „mysz”[7].
Nazwa zwyczajowa[edytuj | edytuj kod]
W polskiej literaturze zoologicznej nazwa „wielkoszczur” była używana dla oznaczenia gatunku Cricetomys gambianus[8]. W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi temu przypisano oznaczenie wielkoszczur gambijski, rezerwując nazwę „wielkoszczur” dla rodzaju Cricetomys[3].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[4][3]:
- Cricetomys emini Wroughton, 1910 – wielkoszczur leśny
- Cricetomys gambianus Waterhouse, 1840 – wielkoszczur gambijski
- Cricetomys kivuensis Lönnberg, 1917 – wielkoszczur górski
- Cricetomys ansorgei O. Thomas, 1904 – wielkoszczur południowy
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cricetomys, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ G.R. Waterhouse. On a new Genus of the Family Muridæ and Order Rodentia. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 8, s. 2, 1840 (ang.).
- ↑ a b c Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 232. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.)
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 334. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.)
- ↑ a b S. Goodman & A. Monadjem: Family Nesomyidae (Pouched Rats, Climbing Mice and Fat Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 195–196. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.)
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Cricetomys. W: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-20].
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 203, 1904 (ang.).
- ↑ Z. Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne – Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.