Wiersz polski. Zarys historyczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wiersz polski. Zarys historyczny – monografia Lucylli Pszczołowskiej[1] poświęcona historii form wersyfikacyjnych (wzorców metrycznych, schematów stroficznych, rymu i instrumentacji głoskowej) w literaturze polskiej od czasów najdawniejszych do lat dziewięćdziesiątych XX wieku, opublikowana w 1997. Jest pierwszą całościową syntezą przemian form wierszowych poezji polskiej po podobnej książce Jana Łosia z 1920[2]. Jest wymieniana wśród najważniejszych polskich książek z dziedziny wersologii[3]. Ukazała się nakładem Fundacji na rzecz Nauki Polskiej[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Teresa Dobrzyńska: Lucylla Pszczołowska (9 września 1924 - 24 lutego 2010). bazhum.muzhp.pl. [dostęp 2017-02-23]. (pol.).
  2. Stanisław Balbus: Nie tylko dla mafii teoretycznoliterackiej. dziennikpolski24.pl, 1998. [dostęp 2017-02-23]. (pol.).
  3. wersologia, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-02-23].
  4. Henryk Samsonowicz: Rekompensata dla humanistyki. forumakad.pl. [dostęp 2017-02-23]. (pol.).