Wierzba całolistna
Wygląd
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
wierzba całolistna |
Nazwa systematyczna | |
Salix integra Thunb. J. A. Murray, Syst. veg. ed. 14:880 |
Wierzba całolistna, w. zwarta, w. japońska (Salix integra Thunb.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny wierzbowatych. Pochodzi z Japonii. W Polsce jest uprawiana jako roślina ozdobna.
Morfologia i biologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Forma typowa jest krzewem osiągającym wysokość do 3 m. W warunkach górskich tworzy niskie, płożące się po ziemi pędy. Szczepione na pniu formy mają parasolowatą koronę i cienkie, zwieszające się pędy.
- Liście
- Lancetowate, ostro zakończone. U odmian ozdobnych mają kolorowe wybarwienia.
- Kwiaty
- Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kotki rozwijające się w marcu-kwietniu przed liśćmi.
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]Roślina ozdobna. Uprawiana jest najczęściej w formie piennej, szczepionej na pędzie innego gatunku wierzby, zwykle o wysokości 70-170 cm. Czasami spotkać można również formy krzaczaste. Głównymi walorami ozdobnymi są zwisające pędy z biało-różowo-jasnozielonymi liśćmi. Najładniej komponuje się, gdy jest posadzona na tle roślin o ciemnym ubarwieniu liści. Doskonale nadaje się do posadzenia nad oczkiem wodnym. Może też zdobić ogród skalny. Zasadzona w dużych pojemnikach używana jest również do ozdabiania balkonów, werand.
Uprawa
[edytuj | edytuj kod]- Historia uprawy
- Uprawiana była od dawna w Japonii w ogrodach. W Polsce uprawiana jest od niedawna, jej uprawa rozpowszechniła się dopiero w latach 90. XX w. Obecnie dość szeroko rozpowszechniona.
- Wymagania
- Nie ma specjalnych wymagań co do gleby. Wymaga stałej wilgotności w glebie i słonecznego stanowiska. Jest mrozoodporna.
- Sposób uprawy
- Uprawia się z sadzonek. Ponieważ najbardziej efektownie wyglądają młode liście, należy ją często przycinać. Silne cięcie powoduje również powstanie zagęszczonej korony.
- 'Hakuro-nishiki'. Ma brązowoczerwone pędy. Młode liście są różowe, potem biało-zielone.
- 'Pendula'. Ścielący się po ziemi krzew. Często jest szczepiona na pniu i wówczas ma zwiewną, parasolowatą koronę. Liści ma zielone, lekko zaróżowione. Jest również ozdobna w stanie bezlistnym dzięki czerwonym, zwisającym pędom.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-12-10] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Maciej Mynett, Magdalena Tomżyńska: Krzewy i drzewa ozdobne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1999. ISBN 83-7073-188-0.
- Praca zbiorowa: Katalog roślin II. Drzewa, krzewy, byliny.. Warszawa: Agencja Promocji Zieleni, Związek Szkółkarzy Polskich, 2003. ISBN 83-912272-3-5.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
- BioLib: 775211
- EoL: 2872101
- Flora of China: 200005871
- Flora of North America: 200005871
- GBIF: 7266382
- identyfikator iNaturalist: 553036
- IPNI: 777860-1
- NCBI: 75711
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-5001229
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:777860-1
- identyfikator Tropicos: 28300733
- CoL: 6XC8S